مراسم عروسي؛ علت مشاجرات ابتداي زندگي
رييس انجمن مددکاري ايران معتقد است زماني که جوان مي گويد "مي خواهم بهترين مراسم ازدواج را داشته باشم" منظورش اين است که نمي خواهد ازدواج کند بنابراين بهانه تراشي مي کند. اين بهانه تراشي ها زماني شدت مي گيرد که دختر و پسر در يک شرايط بسيار رسمي آشنا شوند و يا چندان به هم علاقمند نباشند...بر اساس تحقيقات صورت گرفته انجمن مددکاري، حدود 40 درصد آنهايي که دچار مشاجرات شديد در سالهاي اوليه ازدواج مي شوند بيشترين اختلافاتشان درباره مسائلي چون "تو براي من عروسي نگرفتي، تو هنگام عروسي اين را نخريدي، تو براي من خرج تراشيدي و..." خلاصه مي شود که عنوان کردن اين کمبود ها به مرور زمان مشاجرات بعدي را بدنبال خواهد داشت.
به گزارش برنا رواج ازدواج هاي گران و تجملاتي در شهرهاي بزرگ و به خصوص در پايتخت چندي است که به بالاترين ميزان خود رسيده است و بسياري از جوانان براي اينکه بهترين و زيباترين شب عروسي را براي خود رقم بزنند زير بار هزينه هاي گزاف و گاه کمر شکن اين مراسم ها مي روند. براي بسياري از جوانان امروزي خريد حلقه هاي 30 ميليون توماني، لباس عروس 10 ميليوني و تدارک سفره عقد 5 ميليون توماني گرفته تا جهيزيه هاي 100 ميليون توماني و... به رويايي تبديل شده است که گاه شب و روز را از آنها مي گيرد. اما به اعتقاد بسياري از کارشناسان و صاحب نظران حوزه روانشناسي و جامعه شناسي، تن دادن به چنين خرج هايي براي افرادي که توانايي پرداخت هزينه هاي آن را ندارند مي تواند در دراز مدت آسيب هاي جدي را بدنبال داشته باشد.
تجملات سهم پولدارها، آسيب براي کم درآمدها
دکتر مصطفي اقليما، رييس انجمن مددکاري ايران و استاد دانشگاه در گفتگو با برنا در خصوص نتايج برگزاري مراسم هاي تجملاتي ازدواج مي گويد: هنگامي که بحث ازدواج هاي تجملاتي و پر زرق و برق پيش کشيده مي شود بايد به اين نکته توجه کرد که جوانان ازدواج نمي کنند بلکه اين خانواده هايشان هستند که چنين مراسم هايي را برگزار مي کنند.
وي با تاکيد بر اينکه ميزان حقوق و درآمد در اکثر خانواده هاي ايراني اجازه برگزاري چنين مراسم هايي را نمي دهد، خاطر نشان کرد: در حال حاضر اين عروسي هاي تجملاتي که در جامعه مي بينيم بخاطر چشم و هم‌چشمي خود خانواده ها است نه جوانان. به عنوان مثال پدري که وضع مالي بسيار خوبي دارد براي اينکه جلوي دوستانش بگويد که چگونه براي پسرم عروسي گرفتم، عروسي بسيار مجللي برگزار مي کند؛ همان پدر در ادامه براي فرزندش خانه و ماشين هم خريداري مي کند. بنابراين اين نوع نگاه که در خانواده هاي سطح بالا در جريان است مشکلي را براي جوان آن خانواده ايجاد نمي کند چرا که خودش آن هزينه ها را متحمل نمي شود.
اقليما با تاکيد بر اينکه بيشترين آسيب را از برگزاري مراسم هاي تجملاتي اقشار متوسط و کم درآمد جامعه مي بيند افزود: اکثر جوانان طبقات متوسط و کم درآمد جامعه حال چه تحصيل کرده باشد يا خير هنگامي که چنين مراسم هايي را مي بينند دلشان مي خواهد که چنين عروسي بگيرند و در اين هنگام است که مشکل ايجاد شود چرا که فرد مي خواهد به عملي دست بزند که در سطح و حد خانواده خودش نيست.
رييس انجمن مددکاري ايران معتقد است که بسياري از خانواده ها در حالي که وضع مالي متوسطي دارند و نمي تواند از پس هزينه هاي ازدواج هاي چند ميليوني برآيند براي حفظ آبروي خود اجازه نمي دهند که فرزندانشان بدون برگزاري مراسم ازدواج به خانه بخت بروند به عنوان مثال بسياري از خانواده ها براي اينکه حرف‌هاي نامناسبي درباره دخترشان شکل نگيرد براي اينکه جهيزيه دخترشان در حد کمال باشد زير بار قرضي مي روند که تا سالها بايد آن را پس بدهند و گاه مجبور مي شوند دختر دوم خانواده را بدليل نداشتن شرايط مساعد مالي بدليل زير قرض بودن تهيه جهيريه اول از ازدواج خواستگار را رد مي کنند.
"اقليما" رواج چنين تفکري را منحصر به يک خانواده ندانست و خاطر نشان کرد: پدري که تصور مي کند هنگامي جهيزيه درست و حسابي براي دخترش تهيه نکند ارزش او در خانواده شوهر دخترش پايين مي آيد در مقابل در صورتي که خواستگار دخترش نتواند عروسي بگيرد ارزشش کاسته مي شود يک تعامل دوطرفه ذهني است که اگر پسري توان پرداخت هزينه هاي ازدواج را نداشته باشد منجر به بروز مشکلاتي مي شود که در ادامه مشاجرات خانوادگي و حتي طلاق را در پي خواهد داشت. متاسفانه در اين بين تنها چيزي که مورد توجه قرار نمي گيرد اين است که آيا تجملات در حد و توان من هست؟
بر اساس تحقيقات صورت گرفته انجمن مددکاري، حدود 40 درصد آنهايي که دچار مشاجرات شديد در سالهاي اوليه ازدواج مي شوند بيشترين اختلافاتشان درباره مسائلي چون "تو براي من عروسي نگرفتي، تو هنگام عروسي اين را نخريدي، تو براي من خرج تراشيدي و..." خلاصه مي شود که عنوان کردن اين کمبود ها به مرور زمان مشاجرات بعدي را بدنبال خواهد داشت.
مراسم عروسي اعتبار ازدواج است
اقليما در پاسخ به سوالي مبني بر اينکه آيا مي توان قسمت هايي از اين مراسم هاي عقد و عروسي را حذف کرد به برنا گفت: برگزاري مراسم هاي ازدواج از قرن‌ها پيش بين ملل مختلف مرسوم بوده است بنابراين ما نمي توانيم اين مراسم ها را بطور کامل از بين ببريم چرا که اين مراسم ها به نوعي اعتبار بخشيدن به امر ازدواج است. به عنوان مثال کسي که از دانشگاه فارغ التحصيل مي شود و لباس فارغ التحصيلي به تن مي کند احساس گذر از مرحله اي به مرحله اي ديگر به او دست مي دهد اما در حال حاضر که بسياري از دانشگاهها اين مراسم ها را نمي گيرد دانشجو احساس نمي کند که فارغ التحصيل شده است.
وي با اشاره به اينکه برگزاري مراسم هاي ازدواج بايد در حد توان خانواده باشد، خاطر نشان کرد: در دين اسلام آمده است وقتي که مي خواهيد ازدواج کنيد با شخصي ازدواج کنيد که در شان و در حد خانواده هاي هم باشيد. بنابراين جواني که مي بيند فردي عروسي 100ميليون توماني مي گيرد نبايد همان عروسي را بخواهد بلکه بايد در حد خودش مثلا 5 ميليون تومان عروسي برگزار کند.
اقليما معتقد است که جوانان ما بيش از حد از خودشان توقع دارند و بيش از حد معمول تقاضاي مراسم هاي تجملاتي دارند مثلا نگاه مي کنند که دوستشان عروسي چند ميليون توماني گرفته است بعد با خود فکر مي کنند که چرا من نبايد چنين عروسي داشته باشم؟ در صورتي که به اين فکر نمي کنند که ممکن است پدر آن فرد ميلياردر باشد و پدر خودشان يک کارمند ساده. اينجا است که مي گوييم جوانان حد را نمي فهمند چون آموزش درست به آنها داده نشده است که تو جوان بايد به حد خانواده و جايگاه خودت انتظار داشته باشي.
مي خواهم بهترين باشم بهانه تراشي است
بسياري از افراد معتقدند جوانان امروزي هنگامي که تجريبات سخت و مشکلات زياد پدر و مادرهاي خود را هنگام ازدواج مي شنوند حاضر نمي شوند که يه يک ازدواج با حداقل امکانات راضي شوند و در پي آن هستند که هيچ چيز در مراسم ازدواج آنها کم نباشد و به نوعي آنها "بهترين" باشند.
اما مصطفي اقليما در اين خصوص معتقد است که زماني که جوان مي گويد "مي خواهم بهترين مراسم ازدواج را داشته باشم" منظورش اين است که نمي خواهد ازدواج کند بنابراين بهانه تراشي مي کند. اين بهانه تراشي ها زماني شدت مي گيرد که دختر و پسر در يک شرايط رسمي آشنا شوند و يا چندان به هم علاقمند نباشند بنابراين براي به تعويق انداختن ازدواج، براي هم مي تراشند و شرط مي گذارند.
به گزارش برنا رواج ازدواج هاي گران و تجملاتي در شهرهاي بزرگ و به خصوص در پايتخت چندي است که به بالاترين ميزان خود رسيده است و بسياري از جوانان براي اينکه بهترين و زيباترين شب عروسي را براي خود رقم بزنند زير بار هزينه هاي گزاف و گاه کمر شکن اين مراسم ها مي روند. براي بسياري از جوانان امروزي خريد حلقه هاي 30 ميليون توماني، لباس عروس 10 ميليوني و تدارک سفره عقد 5 ميليون توماني گرفته تا جهيزيه هاي 100 ميليون توماني و... به رويايي تبديل شده است که گاه شب و روز را از آنها مي گيرد. اما به اعتقاد بسياري از کارشناسان و صاحب نظران حوزه روانشناسي و جامعه شناسي، تن دادن به چنين خرج هايي براي افرادي که توانايي پرداخت هزينه هاي آن را ندارند مي تواند در دراز مدت آسيب هاي جدي را بدنبال داشته باشد.
تجملات سهم پولدارها، آسيب براي کم درآمدها
دکتر مصطفي اقليما، رييس انجمن مددکاري ايران و استاد دانشگاه در گفتگو با برنا در خصوص نتايج برگزاري مراسم هاي تجملاتي ازدواج مي گويد: هنگامي که بحث ازدواج هاي تجملاتي و پر زرق و برق پيش کشيده مي شود بايد به اين نکته توجه کرد که جوانان ازدواج نمي کنند بلکه اين خانواده هايشان هستند که چنين مراسم هايي را برگزار مي کنند.
وي با تاکيد بر اينکه ميزان حقوق و درآمد در اکثر خانواده هاي ايراني اجازه برگزاري چنين مراسم هايي را نمي دهد، خاطر نشان کرد: در حال حاضر اين عروسي هاي تجملاتي که در جامعه مي بينيم بخاطر چشم و هم‌چشمي خود خانواده ها است نه جوانان. به عنوان مثال پدري که وضع مالي بسيار خوبي دارد براي اينکه جلوي دوستانش بگويد که چگونه براي پسرم عروسي گرفتم، عروسي بسيار مجللي برگزار مي کند؛ همان پدر در ادامه براي فرزندش خانه و ماشين هم خريداري مي کند. بنابراين اين نوع نگاه که در خانواده هاي سطح بالا در جريان است مشکلي را براي جوان آن خانواده ايجاد نمي کند چرا که خودش آن هزينه ها را متحمل نمي شود.
اقليما با تاکيد بر اينکه بيشترين آسيب را از برگزاري مراسم هاي تجملاتي اقشار متوسط و کم درآمد جامعه مي بيند افزود: اکثر جوانان طبقات متوسط و کم درآمد جامعه حال چه تحصيل کرده باشد يا خير هنگامي که چنين مراسم هايي را مي بينند دلشان مي خواهد که چنين عروسي بگيرند و در اين هنگام است که مشکل ايجاد شود چرا که فرد مي خواهد به عملي دست بزند که در سطح و حد خانواده خودش نيست.
رييس انجمن مددکاري ايران معتقد است که بسياري از خانواده ها در حالي که وضع مالي متوسطي دارند و نمي تواند از پس هزينه هاي ازدواج هاي چند ميليوني برآيند براي حفظ آبروي خود اجازه نمي دهند که فرزندانشان بدون برگزاري مراسم ازدواج به خانه بخت بروند به عنوان مثال بسياري از خانواده ها براي اينکه حرف‌هاي نامناسبي درباره دخترشان شکل نگيرد براي اينکه جهيزيه دخترشان در حد کمال باشد زير بار قرضي مي روند که تا سالها بايد آن را پس بدهند و گاه مجبور مي شوند دختر دوم خانواده را بدليل نداشتن شرايط مساعد مالي بدليل زير قرض بودن تهيه جهيريه اول از ازدواج خواستگار را رد مي کنند.
"اقليما" رواج چنين تفکري را منحصر به يک خانواده ندانست و خاطر نشان کرد: پدري که تصور مي کند هنگامي جهيزيه درست و حسابي براي دخترش تهيه نکند ارزش او در خانواده شوهر دخترش پايين مي آيد در مقابل در صورتي که خواستگار دخترش نتواند عروسي بگيرد ارزشش کاسته مي شود يک تعامل دوطرفه ذهني است که اگر پسري توان پرداخت هزينه هاي ازدواج را نداشته باشد منجر به بروز مشکلاتي مي شود که در ادامه مشاجرات خانوادگي و حتي طلاق را در پي خواهد داشت. متاسفانه در اين بين تنها چيزي که مورد توجه قرار نمي گيرد اين است که آيا تجملات در حد و توان من هست؟
بر اساس تحقيقات صورت گرفته انجمن مددکاري، حدود 40 درصد آنهايي که دچار مشاجرات شديد در سالهاي اوليه ازدواج مي شوند بيشترين اختلافاتشان درباره مسائلي چون "تو براي من عروسي نگرفتي، تو هنگام عروسي اين را نخريدي، تو براي من خرج تراشيدي و..." خلاصه مي شود که عنوان کردن اين کمبود ها به مرور زمان مشاجرات بعدي را بدنبال خواهد داشت.
مراسم عروسي اعتبار ازدواج است
اقليما در پاسخ به سوالي مبني بر اينکه آيا مي توان قسمت هايي از اين مراسم هاي عقد و عروسي را حذف کرد به برنا گفت: برگزاري مراسم هاي ازدواج از قرن‌ها پيش بين ملل مختلف مرسوم بوده است بنابراين ما نمي توانيم اين مراسم ها را بطور کامل از بين ببريم چرا که اين مراسم ها به نوعي اعتبار بخشيدن به امر ازدواج است. به عنوان مثال کسي که از دانشگاه فارغ التحصيل مي شود و لباس فارغ التحصيلي به تن مي کند احساس گذر از مرحله اي به مرحله اي ديگر به او دست مي دهد اما در حال حاضر که بسياري از دانشگاهها اين مراسم ها را نمي گيرد دانشجو احساس نمي کند که فارغ التحصيل شده است.
وي با اشاره به اينکه برگزاري مراسم هاي ازدواج بايد در حد توان خانواده باشد، خاطر نشان کرد: در دين اسلام آمده است وقتي که مي خواهيد ازدواج کنيد با شخصي ازدواج کنيد که در شان و در حد خانواده هاي هم باشيد. بنابراين جواني که مي بيند فردي عروسي 100ميليون توماني مي گيرد نبايد همان عروسي را بخواهد بلکه بايد در حد خودش مثلا 5 ميليون تومان عروسي برگزار کند.
اقليما معتقد است که جوانان ما بيش از حد از خودشان توقع دارند و بيش از حد معمول تقاضاي مراسم هاي تجملاتي دارند مثلا نگاه مي کنند که دوستشان عروسي چند ميليون توماني گرفته است بعد با خود فکر مي کنند که چرا من نبايد چنين عروسي داشته باشم؟ در صورتي که به اين فکر نمي کنند که ممکن است پدر آن فرد ميلياردر باشد و پدر خودشان يک کارمند ساده. اينجا است که مي گوييم جوانان حد را نمي فهمند چون آموزش درست به آنها داده نشده است که تو جوان بايد به حد خانواده و جايگاه خودت انتظار داشته باشي.
مي خواهم بهترين باشم بهانه تراشي است
بسياري از افراد معتقدند جوانان امروزي هنگامي که تجريبات سخت و مشکلات زياد پدر و مادرهاي خود را هنگام ازدواج مي شنوند حاضر نمي شوند که يه يک ازدواج با حداقل امکانات راضي شوند و در پي آن هستند که هيچ چيز در مراسم ازدواج آنها کم نباشد و به نوعي آنها "بهترين" باشند.
اما مصطفي اقليما در اين خصوص معتقد است که زماني که جوان مي گويد "مي خواهم بهترين مراسم ازدواج را داشته باشم" منظورش اين است که نمي خواهد ازدواج کند بنابراين بهانه تراشي مي کند. اين بهانه تراشي ها زماني شدت مي گيرد که دختر و پسر در يک شرايط رسمي آشنا شوند و يا چندان به هم علاقمند نباشند بنابراين براي به تعويق انداختن ازدواج، براي هم مي تراشند و شرط مي گذارند.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
