چرایی نرمش پوتین در سوچی و سختگیری‌اش در تهران!

گروه بین الملل: همچنان که در یادداشت کوتاه چند روز پیش درباره نتایج احتمالی سفر رئیس جمهور ترکیه به روسیه عرض شد، نشست و گفنگوی اردوغان و پوتین در سوچی به منتفی شدن حمله به استان ادلب و لو به صورت موقت منجر شده است.

به گزارش بولتن نیوز، حال سوال اینجاست که چرا این نتیجه از دل اجلاس سران سه کشور ایران، روسیه و ترکیه در تهران بیرون نیامد؟ چرا پوتین در نشست تهران سختگیرانه ظاهر شد و حتی به جدال لفظی با همتای ترک خود هم پرداخت، اما در نشست سوچی با اردوغان این نرمش را از خود نشان داد؟

آنچه در وهله اول به ذهن متبادر می‌شود این است که پوتین اولا خواسته است با موافقت خود با توقف حمله به ادلب در روسیه، این پیام را مخابره کند که تصمیم‌گیر اصلی در بحران سوریه است و از این رو نخواسته به این موافقت در تهران بعد اشتراکی دهد و ایران را شریک آن کند و به نوعی مصادره به مطلوب کرده است

مساله دیگر این است که احتمالا پوتین پس از نشست سران در تهران پالس‌هایی به ترکیه فرستاده است که خود اردوغان را امیدوار کرده و وی شخصا به آنجا رفته است. باز احتمالا روسیه خواسته در مقابل اعطای این امتیاز به ترکیه، امتیاز یا امتیازات متقابلی بگیرد که تمایل نداشته است تهران در آن شریک باشد.

از سوی دیگر، پوتین درصدد بوده با اعلام خبر انتفای حمله به ادلب از روسیه چهره‌ای انسانی از خود نزد افکار عمومی جهان نشان دهد و این پیام را هم به آمریکا و غرب بفرستد که مسکو به خواسته‌های آن‌ها آنچنان هم بی‌توجه نیست و احترام می‌گذارد.

به هر حال، پوتین هر انگیزه‌ای از این کار داشته باشد، با این اقدام خود "خواسته یا ناخواسته" نشست سران در تهران و نقش ایران را به حاشیه برده و به نوعی ایران مانع حصول این نتیجه در اجلاس پیشگفته جلوه داده و نقش خود، کشورش و اجلاس سوچی را برجسته کرده است.

بالاخره هم روسیه و هم ترکیه از خروجی اجلاس سوچی نهایت بهره‌برداری خود را خواهند کرد و می‌شود گفت که به نوعی به ایران رو دست زده شده است.

اما درباره اعلام منتفی شدن حمله به ادلب از سوچی روسیه این نکته را عرض کنم که شواهد نشان می‌دهد نگرانی پوتین از حمله احتمالی آمریکا و چند کشور اروپایی به دنبال حمله گسترده به ادلب و تلاش آن‌ها برای تغییر معادلات، نقشی برجسته در کنار گذاشتن گزینه نظامی علیه ادلب داشته است. بله! روسیه این نگرانی را هم داشته است که نتیجه این حمله می‌تواند به احیای روابط تنش‌زده میان انکارا و واشنگتن ختم شود، اما به نظر احتمال نخست قوی‌تر است.

ایجاد منطقه عاری از سلاح دشواری خود را دارد و نباید حمله به ادلب را در آینده و لو به شکل محدود به کلی منتفی دانست.

منبع: کانال تلگرامی نگاهِ دیگر