کد خبر: ۵۵۵۱۶۰
تاریخ انتشار:

دکتر گلشنی و دانشگاه شریف

جواد درویش: هفته گذشته دانشگاه شریف حکم بازنشستگی دکتر مهدی گلشنی استاد ممتاز فیزیک و رئیس گروه فلسفه علم را ابلاغ کرد.
من دو مطلب در این رابطه می‌خواهم بنویسم.

اول در مورد خود دکتر گلشنی
سه سال پیش من برای یک کار فوری می‌خواستم دکتر گلشنی را ببینم. به ایشان ایمیل زدم و گفتم مسئله ضروری و فوری است‌. گفتند فردا ۷ صبح بیا نیاوران پژوهشگاه دانش‌های بنیادین (IPM). من با هزار زحمت خودم را رساندم. هیچ‌کس در هیچ ساختمانی نبود. نگهبان هم جلوی در چرت می‌زد. گفتم حتماً دکتر هم هنوز نرسیده؛ اما از داخل اتاق ایشان صدا می‌آمد. یکی از دانشجویان دکتر بود که از یک ساعت قبل یعنی ساعت ۶ پیش دکتر بود و داشتند راجع به پایان‌نامه مباحثه می‌کردند!

 

دکتر گلشنی و دانشگاه شریف


هیچ‌وقت نشد در دفتر ایشان بروم و این مرد هفتادوچندساله با آن جایگاه، تمام‌قد جلوی من که سن نوه ایشان را دارم، بلند نشود، جلو نیاید مصاحفه گرم نکند و هم‌عرض و روبروی من برای صحبت ننشیند.
یک‌بار با راننده ایشان گپ می‌زدم. می‌گفت من اکثراً ۵ صبح جلوی خانه دکتر هستم و گاهی ۱۰ شب ایشان را به منزل می‌رسانم. از او پرسیدم ماجرای این پراید چیست؟ گفت تنها ماشینی هست که دکتر رضایت می‌دهد‌. می‌گفت یک مدت پژو دخترشان را استفاده می‌کردیم ولی دکتر راضی نبود. مصائبی که با این پراید در اتوبان قم کشیده بود و خرابی‌های دائم آن‌هم شنیدنی بود.
ماه‌های اولی که ارشد فلسفه علم قبول‌شده بودم را خوب به یاد دارم که مقالاتی کم محتوا ولی مفصل می‌نوشتم و می‌دادم دکتر گلشنی بخواند. ایشان که البته از ناصیه ما می‌خواند مقاله چیزی ندارد، در کمتر از یک هفته همه را با دقت می‌خواند. اشکالات را می‌نوشت و برمی‌گرداند. آن زمان ایشان نه استاد راهنمای من بود نه شناخت چندانی از من داشت.
حالا این‌ها را مقایسه کنید با ۹۰ درصد اساتید دانشگاه. کدام‌یک این انگیزه و انرژی و حجم کار را دارند؟ کدام‌یک این اهمیت را به دانشجو می‌دهند؟ کدام‌یک برای کرسی که در اختیاردارند و برای نسل بعدی که می‌خواهند تربیت کنند، این‌قدر تعهد و احساس مسئولیت دارند؟ و در نهایت کدام‌یک بیشتر سزاوار در خانه نشستن هستند؟
تا اینجا در مورد تخصص و شأن علمی دکتر گلشنی چیزی نگفته‌ام. فیزیکدان، فیلسوف و الهیدانی که موسیقی هم می‌نوازد و کلام و نوشتارش مملو از اشعار سعدی و مولوی است.
هزاران کیلومتر دورتر، در سوئد وقتی نظریات مختلف علم و دین بین متفکران مسلمان و مسیحی و یهودی را بحث می‌کنند، استاد درس، معقول‌ترین آن‌ها را نظر دکتر گلشنی می‌داند که من در همین کانال عکس ارائه آن استاد را منتشر کردم.
دکتر گلشنی اگر اقبالی مانند پرفسور حسابی داشت، با این ویژگی‌ها و با این سطح علم و اخلاق، الآن به‌جای چالش با رئیس دانشگاه و جواب دادن به روزنامه‌ها، کلمات قصارش باید بین مردم و کانال‌ها دست‌به‌دست می‌شد.

در مورد دانشگاه
روابط عمومی دانشگاه شریف دیروز در مورد بازنشستگی دکتر گلشنی بیانیه‌ای منتشر کرد که «قانون‌مداری» اقتضا می‌کند افراد بالای ۷۰ سال بازنشسته شوند. این را هیئت‌امنایی تصویب کرده که اساتید بالای ۷۰ سال بین خودشان است. کما اینکه اساتید بالای ۷۰ سال زیادی هم در دانشکده‌های دیگر مثل مدیریت، فیزیک و... وجود دارد.

جالب‌تر اینکه رئیس قبلی دانشگاه هم در روز آخر خود به استناد همین قانون، ایشان را بازنشست کرده بود و رئیس فعلی در بدو ورود، این حکم قانونی را لغو کرد و ایشان را سرکار آورد. حالا دوباره استناد به همین قانون برای بازنشستگی واقعاً عجیب است.
البته اگر قانون به‌طور مساوی و یکسان برای همه اجرا شود حتی اگر دانشگاه را از افراد مسنی که هنوز بهتر و بیشتر از اساتید جوان کار می‌کنند، محروم کند، بد نیست. ولی این نحوه استناد به قانون کسی را قانع نمی‌کند.
و درهرصورت باید احترام ایشان و امثال ایشان حفظ شود. خود دکتر گلشنی تعریف می‌کرد یک‌بار در حاشیه جلسه شورای انقلاب فرهنگی به رئیس‌جمهور فعلی گفتم باید احترام اساتید بازنشسته حفظ شود و لااقل اتاق آن‌ها را دانشگاه نگیرد‌. این را در مورد دکتر شهشهانی گفته بودند. میگویند رئیس‌جمهور گفت یک طلبه هم که در حوزه درسش تمام می‌شود حجره‌اش را تحویل می‌دهد! دکتر می‌گفت من تأسف خوردم و گفتم این اساتید را شما باید با مراجع تقلید مقایسه کنید نه یک طلبه!
خلاصه اینکه وضعیت دانشگاه ما مثل سایر دانشگاه‌ها خوب نیست. این لزوماً هم ارتباطی با رئیس و هیئت ریسه فعلی ندارد. همه از استاد و دانشجو و مسئولین بالادستی وزارت علوم و شورای انقلاب فرهنگی در این وضعیت مقصر هستند.
و من ناراحت مردمی هستم که دوباره در انتخابات پیش رو می‌خواهند ببینند سمبل عقلانیت و نخبگی کشور که خانواده این دانشگاه و امثال این دانشگاه باشند، چگونه فکر می‌کنند و چه تصمیمی دارند.
به گمان اینکه آنچه در این دانشگاه می‌گذرد کمتر از دلار جهانگیری و عکس سلفی با موگرینی و سانسور لوگوی آس رم عجیب و دردآور است.

انتهای پیام/#

شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.

bultannews@gmail.com

نظر شما

آخرین اخبار

پربازدید ها

پربحث ترین عناوین