آخرین تلاش های ماتیس برای پرهیز از جنگ

به گزارش بولتن نیوز، همانطور که وزیر دفاع آمریکا از حلقه ی داخلی پرزیدنت دونالد ترامپ دورتر می شود، ماموریتش مشخص تر می شود: جلوگیری از جنگ با تهران

جیمز ماتیس، وزیر دفاع، در یک جلسه استماع به اعضای کمیته ی فرعی سنا اطمینان داد که ارتش آمریکا برای جنگ با ایران آمادگی دارد. وی گفت: "ما گزینه های نظامی را به دلیل اظهارات و تهدیدات جنگ طلبانه ی ایران حفظ می کنیم." با این وجود، آماده ی جنگ بودن به معنای مایل به جنگ بودن نیست، مخصوصا اگر قرار است جنگ با ایران باشد، بسیاری از مقامات ارشد ارتش آمریکا، از جمله خود ماتیس، مایل به جنگ نیستند.

مقامات غیر نظامی دولت ترامپ، که نفوذ زیادی بر رئیس جمهور دارند، یک سر دیگر این ماجرا هستند. مهم ترینشان، جان بولتون، مشاور امنیت ملی جدید دولت است که مدت هاست بر این موضوع پافشاری می کند که تنها راه برای اطمینان از اینکه ایران به سلاح هسته ای دست پیدا نخواهد کرد، حمله ی هوایی به ایران و سرنگونی رژیم است. جان بولتون همچنین مشاوران میانه روی همتای سابقش در شورای امنیت ملی را کنار گذاشته است و به جای آنها تندروهای مداخله جو از جمله فرد فلیتز، تحلیلگر سابق سی.آی.ای و کارمند مرکز سیاستگذاری امنیتی، فرانک گفنی که ضد مسلمانان فعالیت می کند، را روی کار آورده است.

در حالی که ماتیس دوست دارد با نفوذ ایران مقابله کند، نگرانی هایش در مورد جنگ، بر اساس آخرین ارزیابی های وزارت دفاع، پیرامون وضعیت نظامی ارتش ایران و آمریکا است.

بر اساس گزارش دسامبر 2017 مرکز تحقیقاتی رند، اگر آمریکا می خواهد وارد یک درگیری عمده با ایران شود، باید این امکانات و تجهیزات را داشته باشد: 21 اسکادران جنگده ی نیروی هوایی، 5 اسکادران بمب افکن سنگین، 6 اسکادران جنگنده از نیروی دریایی، 18 زیردریایی برای یورش، 4 هواپیمابر، مجموعه ای از اطلاعات، نظارت و تجهیزات شناسایی، شش سپاه پیاده نظام تفنگداران دریایی، سه تیم رزمی تیپ ارتش و جمعیتی از نیروهای عملیات ویژه – و تعداد زیادی هواپیمای بدون سرنشین، ماهواره ها، رزمناو، کشتی های ضد مین، کشتی های تامین تجهیزات و هواپیماهای سوخت رسان، که وجودشان از بدیهیات است.

تقریبا 30 درصد از هواپیماهای نیروی هوایی "قادر به انجام ماموریت" نیستند، حدود 2000 خلبان تجربه کمی دارند و توانایی خدمه تعمیر و نگهداری نیز بدتر شده است. و این مشکلات برای سایر نیروها نیز صادق است. در سال 2016، دانیل آلین، معاون رئیس ستاد ارتش، اذعان کرد که تنها یک سوم نیروی هایش در "سطح آمادگی قابل قبول" هستند. در سال 2016، جان پاکستون، ژنرال نیروی دریایی، گزارش داد که نیمی از واحدهای نیروی دریایی آمریکا از کمبود پرسنل، تجهیزات و آموزش رنج می برند.

با این وجود، جای تردیدی وجود ندارد که اگر بحرانی به وجود بیاید - مثلا ایران برنامه ی هسته ای اش را از سر بگیرد – آمریکا به راحتی می تواند ارتش جمهوری اسلامی را نابود کند. جان آلن گای، یکی از نویسندگان کتاب "جنگ با ایران" می گوید: "ما باید مشخص کنیم چه تعداد و نوع هواپیما و مهمات نیاز داریم و قرار است چه تسلیحاتی را هدف قرار دهیم."

رابرت فارلی، کارشناس امنیتی ملی در دانشکده دیپلماسی و بازرگانی بین المللی پترسون در کنتاکی، می گوید: "هیچ تردیدی وجود ندارد که ایالات متحده می تواند زیرساخت های نظامی و هسته ای ایران را ویران کند. نیروی دریایی و هوایی ایران، علی رغم دفاع هوایی، صدمات جدی خواهد دید، و در حالی که ممکن است ما قادر به نابودی کامل توانایی های موشک های بالستیک شان نباشیم، اما قطعا آن را به عقب خواهیم راند."

جیمز دابیک، ژنرال بازنشسته ی ارتش، معتقد است که جنگ با ایران محدود به یک حمله ی آمریکا و یا پاسخ سریع ایران نخواهد شد. تهران تسلیم نمی شود. وی گفت: "ما نباید با این فکر که ایران تسلیم خواهد شد، وارد جنگ شویم. طالبان و القاعده تسلیم نشدند. دشمنان تسلیم نمی شوند. ایران نیز تسلیم نخواهد شد." دابیک پیش بینی کرده است حملات هوایی آمریکا، آن گونه که برنامه ریزان ارتش فکر کرده اند، الزاما باعث سرنگونی حکومت در تهران نخواهد شد.

در حقیقت هر چه زمان می گذرد نگرانی ها نسبت به هرگونه درگیری در آینده عمیق تر می شود. این نگرانی اساسی وجود دارد که پس از 17 سال کشت و کشتار در خاورمیانه، آمریکا نسبت به 11 سپتامبر، هیچ پیشرفتی در مبارزه با تروریسم کسب نکرده است. این همان نگرانی است که مانع از شروع جنگ با ایران می شود. از نظر ماتیس و مشاوران نزدیکش این تصورات بولتون در براندازی حکومت ایران توهمی بیش نیست.

یک افسر ارشد نظامی که با او صحبت می کردم گفت: "بی خیال ، ما ببازیم؟ ما قرار نیست ببازیم، به هیچ وجه." اما بعد آن افسر تاملی کرد و گفت: "اما خوب شاید هم برنده نشویم. حالا که به آن فکر می کنم، همان معنای باختن را می دهد."