از مشاوران جوان تزئینی در ایران تا رئیس جمهور جوان در اتریش

گروه بین الملل: دیروز در اخبار آمده بود که زباستیان کورتس که پیش از این وی را به عنوان جوان ترین وزیر امور خارجه دنیا می شناختیم، به عنوان جوان ترین رئیس دولت جهان، رئیس جمهور اتریش شد. این اتفاق در حالی رخ می دهد که وی تنها 31 سال سن داشته و توانسته در بازه زمانی اندک، پله های ترقی را در وادی سیاست طی کرده تا به عالی ترین درجه آن در یک کشور برسد.

به گزارش بولتن نیوز، بدیهی است با شنیدن این خبر، اولین چیزی که به ذهن خطور می کند، مقایسه جایگاه و امکان ارتقای جوانان در کشور آن کورتس با ایران عزیز ماست. همانگونه که مستحضرید، یکی از قدیمی ترین معضلات کشور ما؛ عدم جوان گرایی در ساخنار مدیریت بوده و هست. تا جایی که همه دولت ها ادعا و قول هایی درباره جوان گرایی کرده و داده اند اما در عمل، آن اتفاق خوبی که باید بیفتد نیفتاده است.

به طور مثال، در همین دولت دوازدهم، گرچه با جوان ترین وزیر تاریخ ایران روبه رو هستیم و بعضا شاهد حضور چهره های جوان در بدنه وزارت کشور به عنوان استاندار یا معاون وزیر هستیم اما با این حال، سن کابینه موجود همچنان بالا بوده و در لایه های پایین تر مدیریتی، اکثرا از جوانان به عنوان مشاور استفاده می شود. در حالی که پست مشاوره، یک پست تشریفاتی بوده و بیشتر برای پز دادن است و همچنان، جوان گرایی به عنوان یک رویه فراگیر در ساختار دولتی و مدیریتی مشاهد نمی شود.

اما در همین ایام، شاهد رئیس جمهور شدن یک جوان 31 ساله هستیم. بدیهی است وقتی یک فرد به چنین جایگاهی می رسد، دیگر بحث تعارف و تشریفات نیست. قطعا یک توانایی های فردی بالا، اعتماد و اعتقاد اجتماعی به جوانان، سلامت سیاسی و شایسته سالاری در آن نظام سیاسی وجود داشته که این اتفاق افتاده است. اتفاقی که تا به طور کامل در ایران نیفتد، نمی توانیم شاهد جوان گرایی به طور عملی در نظام مدیریتی کشور باشیم.

به نظر می رسد این اتفاق هم نمی افتد مگر اینکه جوانان، جامعه و نظام سیاسی ما جسارت به خرج داده و بپذیرند که با وجود پرداخت یکسری هزینه ها، باید برای نیل به آن سود عظیم، به این حرکت ناگزیر دامن زده و نه تنها لباس نظام مدیرتی که درون آنرا جوان کنند. آیا شما چنین جسارتی و اراده ای را در جوانان ما، جامعه ما و نظام سیاسی ما مشاهده می کنید؟