گروه دین و اندیشه: سید حمید حسینی در یادداشت پیش رو به پدیده ای اشاره می کند که به اعتقاد او رو به گسترش است. این پدیده بی تفاوتی نسبت به مسائل مذهبی در جامعه به ویژه در میان نسل جوان است.
به گزارش بولتن نیوز، متن این یادداشت که در صفحه اجتماعی نگارنده نیز منتشر شده، به شرح زیر است:
اخیراً مقالهای از جناب علی زمانیان خواندم که با نگاهی آسیبشناسانه، پدیدهٔ رو به گسترش بیتفاوتی نسبت به مسائل مذهبی در جامعه و بهویژه در میان نسل جوان را تحلیل کرده بود. وی این شرایط را نه از سر نفرت و دشمنی، بلکه نوعی «خستگی و گریز از دین» دانسته و عوامل درماندگی و ناتوانی بخشهایی از مردم در همراهی با دین را برشمرده بود که خلاصهٔ آن را تقدیم میکنم:
۱) حضور حجیم و بسیار پررنگ تبلیغات و توصیهها و نمایش دینی در همهٔ زمانها و مکانهای مرتبط و نامرتبط؛
۲) احساس ناسازگاری دین با زندگی و حضور لحظه به لحظهٔ آن در همهٔ برنامهها و باقی نماندن منطقة الفراغی برای تنفس، شادی و هنر؛
۳) مواجهه با باید و نبایدهای بیش از اندازهٔ توان و حوصلهٔ افراد عادی و احساس اسارت در برابر فقه و شریعتی حداکثری که برخی احکامش را متناسب با دنیای جدید نمیدانند؛
۴) حجیم شدن تعالیم و مفاهیم دینی که افراد را در انبوهی از دغدغهها و نگرانیها فرو میبرد و سبب گمگشتگی آنها در میان تفاسیر متفاوت و بعضاً متناقض میشود؛
۵) سنگینی کردن تاریخ سرشار از ابهام، دشمنی و جنگ بر دوش کسانی که نمیتوانند نسبتی میان آن با اکنون خود برقرار کنند؛
۶) روبهرو شدن با قرائتی از دین که انسان را بهرسمیت نمیشناسد و دین را برای انسان نمیداند، بلکه انسان را مستمراً درخدمت دین میخواهد؛
۷) مشاهدهٔ تناقض گفتار و رفتار مروجان دین و متولیانی که دنیا و قدرت را کالایی زشت و نامقبول معرفی میکنند اما حریصانه آن را در دست خود نگه میدارند؛
گذشته از جزئیات و مناقشاتی که میتوان در برخی نکات داشت، باید از اینگونه آسیبشناسیها استقبال کرد و در برنامههای دینی و تربیتی مراقب این آسیبها بود.
انتهای پیام/#
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
+++++++++++++++++
+++++++++++++++++
---
چند عامل دافعه داری وجود دارند که بعلت تضاد با داده های اعتقادی قرآن و غیر قابل اثبات بودن سبب بی تفاوتی و بیزاری بسیاری از مردم می شوند که می خواهند با خرد ورزی دین داری کنند و برای باورهای دینی خود مبنای علمی – منطقی بیابند.
1- منقولات اعتقادی غیر قرآنی منسوب به دین و مذهب که تضاد آشکار با اعتقادات قرآن کریم دارند
2- منقولات غیر قرآنی منسوب به دین ومذهب که از پایه های مستحکم استدلال عقلی برخوردار نیستند
3- رواج و رسوخ من در آوردیهای اعتقادی نزد عموم مردم بنام دین و مذهب که با هیچ دلیل عقلی قابل اثبات نیستند و با داده های اعتقادی قرآن در تضاد آشکارند
4- استفاده ی ابزاری از نام و حیثیت اهل بیت عصمت و طهارت (ع) بجای استفاده ی علمی از اندیشه های خرد گرای حیات بخش مکتب توحیدی این بندگان مقرب خدا و بجای الگو قرار دادن این اندیشه ها در رفتار و گفتار تعاملی مثبت و سازندنه میان بشر
5- برخورد با دین ومذهب و پیشوایان دین بمانند بازیچه و سوژه ی طنز و سر گرمی با اصرار بر آلوده کردن این ارزشهای والای الهی با من در آوردیهای بی پایه ی پوچ که هیچ بازده مثبت و سازنده یمحسوس قابل اثبات در زندگی بشر ندارند
6- بالا بردن سطح توان بندگان مقرب محدود به همه ی نیازها و ناتوانیها تا بلندای بی حد و مرز توان مطلق بی حد و مرز خداوند با ادعای بی دلیل و پوچ و غیر قابل اثبات وجود اذن و اجازه ی فراگیر خداوند به این بندگان علی رغم وجود هشدارهای سخت و فراوان قرآنی نسبت به این نگرش دین ستیز.
7- تعیین مراسم و مناسک و شعایر غیر قابل اثبات بنام دین و مذهب برای بندگان مقرب با تکیه به منقولات غیر قرآنی ، که بعلت متضاد بودن با قرآن مخدوش به جعل اند ، در رقابت با مراسم و مناسک و شعایر الهی منحصر به خداوند و تعیین پاداش و اجر و ثواب برای رویکرد خداگونه به بندگان ، بسیار فراتر و بیشتر از پاداش و اجر و ثواب اعمالی که برای خداوند تعیین شده اند.
8- بسیاری از نمونه های من در آوردی ضد مکتب وحدت بخش و سعادت آفرین قرآنی روز افزون دیگر نیز میان مذاهب سنی وشیعه ابتکار شده و می شوند و متاسفانه با سکوت یا مدارای دین شناسان با اصرار و خرد گریزی بنام دین و مذهب تبلیغ و ترویج می گردند
9- با یک نگرش تحلیلی ژرف در این دافعه ها و من در آوردیهای دین ستیز می توان دریافت که چرا مسلمانان نمی توانند باهم متحد شوند و چگونه دشمنان چپاول گر جهان اسلام با ابزار قرار دادن و دامن زدن به این من در آوردیها برای ادامه ی تسلط بر این جهان با کمک عوامل مزدور و نفوذیهای خود و جاهلان و غافلانی که با فرهنگ اصیل قرآن بیگانه اند شکاف و تفرقه را میان مذاهب اسلامی روز به روز عمیق تر می سازند و مسلمانان را با راه اندازی فتنه و کشتار و ویران گری به جان هم می افکنند.
یادمان نرود که آیات وحدت بخش قرآن انسان را برای دین داری و دین شناسی و اعتقاد گزینی دینی و خدا شناسی به تدبر و تفکر و تعقل در قرآن فرا می خوانند و روی گردانان از عقل را سخت نکوهش می کنند.