کینه فرانسه از الجزایر پایانی ندارد

به گزارش بولتن نیوز، شیخی که خود از جمله مجاهدان و انقلابی های ضد فرانسه بوده است، افزود: در سال 1830 به مردم الجزایر اعلام جنگ شد و این جنگ هنوز هم ادامه دارد زیرا در عرف دیپلماتیک ابتدا اعلان جنگ می شود و پس از آتش بس ، پیمان صلح بسته می شود اما میان الجزایر و فرانسه پیمان صلحی منعقد نشده است بنابراین اکنون باید گفت جنگ فرانسه با الجزایر به پایان نرسیده است بلکه ما اکنون در دوران آتش بس به سر می بریم.
وی در ادامه گفت: باید دانست دشمنی میان الجزایر و فرانسه از سال 1830 که فرانسه الجزایر را به اشغال درآورد ،به وجود نیامده است بلکه دشمنی فرانسه با الجزایر به دوران روم باستان باز می گردد.
وی در ادامه گفت: باید به زمینه تاریحی این دشمنی توجه کرد؛دین مسیحیت از آفریقا و به ویژه الجزایر به اروپا وارد شده است و آن زمان تفکرات یونانی را تغییر داد .جدا از این الجزایر زمانی ، کشوری مسیحی بوده که بیش از دوهزار کلیسا و عبادتگاه مسیحیان در آن وجود داشته است، آن زمان مسیحیت در الجزایر دارای یک پایگاه مستحکم و یک مکتب فکری خاص بود که آن را متمایز می کرد و البته اروپا نیز پیرو دین مسیحیت بود اما با ظهور دین اسلام ، مردم الجزایر به سرعت مسلمان شدند و این برای اروپایی ها بسیار سنگین بود.
شیخی در خصوص ورود استعماگران فرانسوی به الجزایر نیزگفت: فرانسه یک طرح شیطانی برای الجزایر داشت؛ فرانسوی ها ابتدا می خواستند کل الجزایر را از ساکنانش خالی کنند و همه را به قتل برسانند و وقتی به مقام های فرانسوی در پاریس گزارش داده شد که شمار الجزایری ها بسیار زیاد است و نمی توان همه را به قتل رساند، گفتند حال که این گونه است، همه چیز این مردم را از آن ها می گیریم در نتیجه نقشه آن ها برای الجزایری ها، در جهل غرق کردن و گرسنه نگه داشتنشان بود.
شیخی تصریح کرد، آن زمان که فرانسوی ها به الجزایر حمله کردند، 80 درصد مردم با سواد بودند و تنها 20 درصد الجزایری ها سواد خواندن و نوشتن نداشتند اما در فرانسه برعکس بود و تنها 20درصد مردم باسواد بودند هرچند دانشمندان بزرگی در میان آن ها وجود داشت، نتیجه اینکه آن ها سعی کردند مانع باسواد شدن مردم شوند.
مدیرکل اداره اسناد ملی الجزایر تاکید کرد ، دشمنی و سیاست های منفی فرانسه در حق الجزایر غیرقابل توصیف و شمارش است.الجزایر همانند سنگال یا کشورهای دیگر مستعمره فرانسه نشده بود بلکه فرانسوی ها آن را به خاک خود ملحق کرده بودند.
شیخی با تاکید بر اینکه به کاربردن واژه استعمار برای حضور فرانسوی ها در الجزایر به هیچ عنوان درست و مناسب نیست ، گفت: کاری که فرانسه در الجزایر کرد، شبیه هیچ یک از مستعمره های آن نبود ؛نوع کار فرانسوی ها در الجزایر با نوع کارشان در دیگر مناطق ، متفاوت بود و بنا بر این باید واژه جدیدی برای این نوع حضور فرانسه در الجزایر پیدا کرد.
الجزایر روز 20 اوت را به عنوان روز مجاهد نامگذاری کرده است و هر ساله این روز را جشن می گیرد.علت این نامگذاری هم این است که در سال 1955میلادی دواتفاق مهم در خصوص انقلاب آزادیبخش الحزایر در این روز روی داد : نخست، مجاهدان در چندین منطقه الجزایر، دست به عملیاتی ضد اشغالگران فرانسوی برای در هم شکستن محاصره انقلابی ها در جنوب شرق الجزایر زدند. دومین اتفاق نیز کنفرانس «صومام» در سال 1956بود که نتیجه این کنفرانس یکپارچه شدن نظام سیاسی و ارتش این کشور بود.
پیش از این سخنرانی ، عبدالقادر مساهل وزیر خارجه الجزایر در این مراسم در وزارت خارجه شرکت کرد و همراه باشماری از مجاهدان ، به شهیدان انقلاب الجزایر ادای احترام کرد و برای آن ها فاتحه خواند.