کاربردی‌نبودن پژوهش‌های علوم ورزشی

در یادداشت پیش رو که به قلم علیرضا احمدی مدرس دانشگاه پیرامون پژوهش‌های علوم ورزشی نگاشته شده، نویسنده معتقد است: با کاربردی‌کردن پژوهش‌ها، جامعه به دانشگاهیان ورزشی احساس نیاز می‌کند و با بالا‌رفتن تقاضا، عرضه نیز بیشتر شده و کم‌کم پژوهش‌ها در این حیطه روزبه‌روز به سوی کاربردی‌ترشدن پیش خواهند رفت.

به گزارش بولتن نیوز متن این یادداشت که در روزنامه شرق منتشر شده، به شرح زیر می باشد:

رسالت دانشگاه از یک‌سو انتقال داشته‌ها و دستاوردهای علمی جدید به نسل تازه و از سوی دیگر، گسترش و کاربرد دانش در جامعه است. بر نقش دانشگاهیان علوم مختلف از جمله علوم ورزشی با آموزش و پژوهش و کاربرد دانش در بخش‌های جامعه تأکید می‌شود. متأسفانه جامعه علمی ورزش در ارائه دستاوردهای علمی و خدمات ورزشی به جامعه، هنوز نتوانسته جایگاه مطلوب را کسب کند. دستاوردهای علمی عمدتا در قالب افزایش تعداد مقالات، کتب و طرح‌های پژوهشی بدون توجه به کاربرد و کیفیت آن جلوه‌گر شده است.

تحقیقات ورزشی در اکثر موارد کاربردی و متناسب با نیازهای ورزش کشور نیستند. ازاین‌رو بسیاری از مسئولان و دست‌اندرکاران ورزش کشور نیز، نیاز به پژوهشگران، دانشگاهیان و غالبا یافته‌های علمی را در محیط کاری خود احساس نمی‌کنند. اگر قرار باشد به دانشگاهیان و جایگاه آنها بها داده شود، ابتدا باید به تحقیقات بها بدهیم، باید به تأثیر‌گذاری تحقیقات دانشگاهی در جامعه حساس باشیم. معتقدم یکی از بزرگ‌ترین مشکل‌ها در این خصوص، نظام ارزشیابی آموزش عالی با دیدگاه کمی (تعداد و شمار تولیدات علمی) برای ترفیع پژوهشگران است.

به‌طورکلی، این‌طور به‌نظر می‌رسد که با کاربردی‌کردن پژوهش‌ها، جامعه به دانشگاهیان ورزشی احساس نیاز می‌کند و با بالا‌رفتن تقاضا، عرضه نیز بیشتر شده و کم‌کم پژوهش‌ها در این حیطه روزبه‌روز به سوی کاربردی‌ترشدن پیش خواهند رفت. آرمانی که با کمک برنامه‌ریزی هدفمند از سوی نهادهای مرجع می‌توان آن را محقق کرد.