تقوای خواجه ربیع مثل تقوای خوارج بود

گروه دین و اندیشه: در یادداشت پیش رو که به قلم سیدصادق محمدی وفایی به رشته تحریر در آمده، نگارنده در مورد خواجه ربیع نقل می کند که خواجه ربیع فهم و درک درستی نداشت و در ولای علی(ع) مقامی نداشت و به خاطر همین در حقانیت جنگ علی(ع) با معاویه به شک افتاد. بنابراین این که می گویند او تقواپیشه بود، تقوای او مثل تقوای خوارج بود .

به گزارش بولتن نیوز، متن این یادداشت که در صفحه اجتماعی نگارنده نیز منتشر شده، به شرح زیر است:

خواجه ربیع که در مشهد مقدس دفن است از افرادی است که خیلی گریه کرده است .او با امام علی (ع ) نیز در جنگها شرکت نمی کرد و می گفت این جنگها ناشی از دنیا زدگی است ! این جنگها برادر کشی است!
تاریخ می گوید:
او در قبری خوابیده بود و به او گفتند خواجه ربیع امام حسن (ع) را شهید کردند ! گفت وای بر من چرا فرزند پیامبر را کشتند ؟!
سپس از گفتن این وای بر من هم پشیمان شد و گفت حرف دنیایی زدم و توبه کرد !
برخی می گویند او از ارادتمندان امام علی ع بود ولی با معاویه نیز فامیل بوده است .او خود را منزوی کرد و به مشهد آمد تا در جنگها شرکت نکند.

در عصر ما هم برخی می گفتند جنگ با حرامیان داعشی برادر کشی است!

اقوال در مورد خواجه ربیع :
عده ای از علماء خواجه ربیع را ثقه به حساب آورده و او را بسیار ستوده اند و عده ای هم خواجه ربیع را تا سر حد کفر و ارتداد مذمت کرده اند.
یکی از بزرگترین دلایل کسانی که خواجه ربیع بن خثیم را ستوده اند سخنی است که از فضل بن شاذان نقل شده است. در رجال کشی آمده است:
«علی بن محمد بن قتیبه گفت:از فضل بن شاذان درباره زاهدان هشتگانه سؤال شد.

فضل بن شاذان گفت:
زاهدان هشتگانه عبارتند از:ربیع بن خثیم...، هرم بن حیان، اویس قرنی، عامر بن عبد قیس که این چهار نفر به همراه علی(ع) و ازاصحاب آن حضرت بودند و اینها زاهد و با تقوا بودند و...» (رجال الکشی، ص 172، تحت عنوان الزهاد الثمانیه، ش 154، چاپ اول، یک مجلدی، وزارت ارشاد، تحقیق و تصحیح محمد تقی فاضل میبدی و سید ابوالفضل موسویان).

در معجم رجال الحدیث هم آمده است که خواجه ربیع امام علی (ع) را رها کرد و در جنگ با معاویه شک کرد و ما نمی توانیم حکم کنیم به این که او از تقواپیشه ها بود (معجم رجال الحدیث، ج 7، ص 169)
در اعیان الشیعه نیز آمده است که خواجه ربیع فهم و درک درستی نداشت و در ولای علی(ع) مقامی نداشت و به خاطر همین در حقانیت جنگ علی(ع) با معاویه به شک افتاد. بنابراین این که می گویند او تقواپیشه بود، تقوای او مثل تقوای خوارج بود (اعیان الشیعه، ج 6، ص 453 به بعد).

علامه مجلسی هم در مورد خواجه ربیع بن خثیم دارد:
«ورأیت بعض الطعون فیه؛ درباره خواجه برخی طعن ها و انتقادها را دیده ام» (بحارالانوار، ج 68، ص 192، ح 48).
گفتنی است از مشهورات این است که امام رضا (ع) به زیارت قبر او رفته است.