هوای سالم، مهم‌تر از یارانه است

همیشه سعی می‌کنم، روحیه شاد و خندانم را حفظ و آن را به دیگران منتقل کنم، اما گاهی هم استثنائا پیش آمده که از کوره در بروم، همان‌جاهایی که واقعیت بر حقیقت غلبه می‌کند. چون حقیقت این است که ما برای شادی زندگی می‌کنیم و برای زیستن زاده شده ایم، اما واقعیت این است که گاهی تو دلیلی برای به زیستی یا زیستن بهتر نداری،‌ مثل همان وقت‌ها که هوای تهران خیلی آلوده می‌شود.

آن وقت یاد یکی از تیترهای همین روزنامه جام‌جم می‌افتم: هوا قفل شد، تنفس تعطیل. وقتی هوا قفل و تنفس تعطیل می‌شود، من از کوره در می‌روم. چرا؟ برای این که می‌گویم مگر این مساله صاحب ندارد؟ مگر مسئول ندارد؟ چرا این امر حیاتی فراموش شده است؟

ما قبل از این که به ایمان نیاز داشته باشیم یا کفر، یا قبل از این که به غذا نیاز داشته باشیم یا به تعلیم و تربیت، به اکسیژن نیاز داریم، چون این وجه اشتراک ما با همه عناصر دیگر حیات است. یک گیاه با ما این وجه اشتراک را دارد که اکسیژن می‌خواهد. بعد از این است که وجه زیبایی و موارد دیگر مطرح می‌شود. حالا شما فکر کنید این عنصر حیاتی را از من ایرانی یا من تهرانی بگیرید و بعد به من بگویید چرا فیلم ضعیف بازی می‌کنید! من هم می‌گویم آقا! ـ اینجا دوباره یاد تیتر هوا قفل شد، تنفس تعطیل می‌افتم ـ من الان مغزم تعطیل است و کار نمی‌کند و اصلا فیلم خوب و بد را نمی‌فهمم.

پس به اصول برمی‌گردیم؛ آقایان شما را به خدا فکری به حال حیات ما تهرانی‌ها کنید. واقعا دیگر تهران شهر زندگی نیست. ناراحت و متاسفم که بگویم در یک شهر آلوده زندگی می‌کنم. مدتی قبل در خبرها خواندم که هر تهرانی، روزانه 222 گرم هوای آلوده وارد ریه‌اش می‌کند که یک عنوان عجیب است. حالا شما فکر کنید بهترین اثر سینمایی را هم تولید کنی، اصلا نگاهت نگاه آلوده‌ای می‌شود. الان به فیلم‌ها هم که نگاه می‌کنید، خیلی از آنها آلوده هستند. فکر می‌کنم یک جامعه سرشار از انرژی و سرشار از عناصر حیاتی نمی‌تواند کژاندیش و منفی نگر باشد.

اصلا شما دقت کرده‌اید چرا خیلی‌ها عصبی هستند؟ خیلی‌ها از همان اول صبح و پشت فرمان عصبی و ناراحت هستند. همه فکر می‌کنند به خاطر قیمت بالای دلار است! اما خیلی‌ها هم هستند که متوجه دلار نیستند. یکی از دلایل اصلی این عصبیت این است که ما داریم هوای آلوده مصرف می‌کنیم. مغز ما آلوده است، خون ما سرشار از اکسیژن نیست. شما وقتی غذای آلوده می‌خورید، معده‌تان چطور می‌شود؟ اصلا شب تا صبح خوابتان نمی‌برد. حالا فکر کنید اگر مغز و گردش خونتان تا صبح یک چیز مسموم جابه‌جا کند، چه حالی خواهید داشت. به خدا، این خیلی مهم است، حتی مهم‌تر از یارانه!