جشنواره، محل تلاقی استعداد و سرمایه

به گزارش بولتن نیوز، علیرضا شجاع‌نوری در اين مصاحبه از برنامه‌های بلندمدت این جشنواره می‌گوید و معتقد است مسیر این جشنواره رو به سوی نور دارد. در ادامه گفت‌وگو با او را می‌خوانید.

سال گذشته تا روز پیش از جشنواره هنوز داشتیم جدول نمایش فیلم‌ها را می‌بستیم اما امسال خیلی زودتر برنامه‌ریزی‌ها انجام شد، پس طبیعتا تمهیدات بهتری اندیشیدیم. امسال میهمانان مربوط به فیلم‌هایمان خیلی بیشتر از سال گذشته بود. سال گذشته میهمان مربوط به فیلم‌ها خیلی کم داشتیم چون تا دقیقه ٩٠ داشتیم فیلم انتخاب می‌کردیم و وقتی تا دقیقه ٩٠ داری فیلم انتخاب می‌کنی که دیگر امکان دعوت میهمان نیست. این یکی از مزیت‌های مهم جشنواره امسال نسبت به جشنواره سال گذشته بود.

اتفاقا او را دعوت کردیم منتها مشغول ساخت فیلم بود و نتوانست بیاید.

برای حضور کسانی که برنامه‌هایشان را تا دو سال فیکس کرده‌اند، نمی‌توان کاری کرد. مثلا خاطرم هست سال‌ها قبل می‌خواستم آنجلوپلوس را براي جشنواره دعوت کنم و او همیشه سر یک کاری بود و هیچ‌وقت نمی‌توانستم بگویم دو سال دیگر بیا چون نمی‌دانستم دو سال بعد چه اتفاقی می‌افتد! تا زمانی که نمی‌دانیم جشنواره دوره بعد برگزار می‌شود یا نه، و اگر برگزار شود چه شرایطی دارد، نمی‌توانیم میهمان‌هایی از این دست داشته باشیم.

واقعیت این است که من در جریان ریز جزئیات و اسامی دعوت‌ها نیستم ولی تعداد خیلی زیاد بود. مخصوصا اشخاص مشهوری که دعوت کردیم زیاد بودند. بعضی میهمان‌ها ملاحظات ویزایی داشتند و نهایتا حضور عده‌ای میسر نشد.

هیچ معلوم نیست که بعدا چه می‌شود. چون الان که من با شما مصاحبه می‌کنم شرایط یک جور است، اگر ١٠ سال پیش مصاحبه می‌کردم شرایط یک جور بود و پیش از ١١ سپتامبر هم جور دیگر! بنابراین نمی‌توان از حالا گفت آینده چه می‌شود چون سرعت تحولات و تغییرات در جهان خیلی زیاد است و ما هم بخشی از جهان هستیم پس نمی‌توانیم آنچنان درازمدت برنامه‌ریزی کنیم.

چشم‌انداز ما این است که رو به سوی نور داریم و در جاده حرکت می‌کنیم. ممکن است در مسیرمان جاهایی توقف کنیم یا جاهایی پیچ‌هایی داشته باشیم اما مسیر نهایی‌مان جای روشنی است و نهایتا تعریف سینمای اندیشمند و انسانی و مهربان خودمان را جهانی می‌کنیم.

ما جشنواره‌ای مثل هیچ جشنواره دیگری نخواهیم شد. این را من مطمئنم. چون سینمایمان هم مثل هیچ سینمای دیگری نیست، فرهنگمان هم مثل هیچ فرهنگ دیگری نیست، و این تفاوت اتفاقا به ما انرژی می‌دهد. ما داریم نهالی می‌کاریم که میوه‌اش شبیه هیچ میوه دیگری نیست. ما قطعا به این سمت خواهیم رفت که یک جشنواره بسیار مورد توجه در جهان باشیم. حالا ممکن است در منطقه و قاره خودمان هم توجه بسیاری جلب کنیم اما درباره اینکه در جهان مطرح خواهیم شد، تقریبا مطمئنم منتها شرطش این است که جشنواره‌مان از فرهنگ ملی خودمان تغذیه شود و ریشه‌های این نهال در خاک خودمان باشد. اگر ریشه‌هایش در فرهنگ خودمان باشد، سایه‌اش در سراسر جهان گسترده خواهد شد.

چون ما یک عده‌ایم که با اشتیاق در این راهیم و هیچ چیز نمی‌تواند از مسیری که در پیش داریم برکنارمان کند. ما مثل شب‌پره‌ها در پی نوریم، پس مسیرمان مشخص است و مقصدمان هم همین‌طور. به همین خاطر می‌گویم که ما به جای درستی می‌رویم. از طرفی برخی رسانه‌ها و افرادی که به ما انتقاد می‌کنند، به ما این اطمینان را می‌دهند که مسیرمان درست است! هرچه گونه به‌خصوصی از نقدها بیشتر می‌شود، ما اطمینان پیدا می‌کنیم که دقیقا داریم در مسیر عزت مردم ایران قدم برمی‌داریم.

منبع: شرق