تبلیغات زودهنگام انتخابات ریاست جمهوری و سو استفاده از بیت المال؛
هدف نادرست، وسیله نادرستی دارد
دست درازی به بیت المال، استفاده از اموال عمومی، دروغ، تهمت، عدم پایبندی به عهود و وارونه جلوه دادن حقایق همگی از مصادیق تلاش برای جایگاه چند روزه دنیایی هستند که برای نیل به مقصود به آن ها متمسک می شوند...
گروه سیاسی: سید محسن عبداللهی در یادداشت پیش رو که پیرامون انتخابات ریاست جمهوری و تبلیغات زودهنگام آن نگاشته ، معتقد است: دست یافتن به جایگاه دنیوی هم چون ریاست جمهوری اگر برای خدمت به خلق باشد و در راه دست یابی به آن، خلاف شرعی رخ ندهد و حقی پایمال نگردد و بیت المالی به هدر نرود، آن زمان می توان گفت که تلاشی پسندیده است که در راستای رضای الهی است.
به گزارش بولتن نیوز، متن این یادداشت که به صورت اختصاصی در اختیار خبرنگار ما قرار گرفته شده است به شرح زیر می باشد:
رسیدن به قدرت و قرار گرفتن در رأس هرم اجرایی هر کشوری، باعث می شود که افراد مختلف برای پیروزی از تمام امکاناتی که می شود استفاده کنند. حال اگر یکی از کاندیداتورها یک مدیر دولتی و اصلا رئیس جمهور فعلی باشد، این شائبه بیش از گذشته است. البته هر فردی در هر جایگاهی که باشد، امکان استفاده از بیت المال برای نیل به مقاصد شخصی اش وجود دارد. به همین دلیل همه افراد می بایست از خود و هوای نفسشان مراقبت کنند تا در این دام گرفتار نشوند و به بیت المال دست درازی نکنند.
اما آن چه که باعث شد تا به این بحث پرداخته شود، اتفاقات چند روز گذشته و پس از ثبت نام انتخابات ریاست جمهوری بود. روزنامه های رسمی دولتی قبل از این که مجوز تبلیغات صادر شود، برای رئیس جمهور فعلی اقدام به تبلیغات کردند و بدون پوشش دادن سایر افراد تنها شعارهای دکتر روحانی را با تیراژ بالا به چاپ رساندند تا اولین سوءاستفاده از بیت المال صورت بگیرد. حال باید دید این اقدام از سوی شخص رئیس جمهور تأیید شده یا اطرافیان ایشان بدون در نظر گرفتن مصالح رئیس جمهور اقدام به این کار کرده اند.
البته استفاده از شرایط و موقعیت تنها محدود به یک روزنامه نمی شود و رفتارهایی مانند افزایش حقوق، دادن سبد کالا به افراد نیازمند، توزیع سهام عدالت، افتتاح طرح های نیمه تمام و یا طرح های در حال فعالیت و بسیاری دیگر همگی شامل همین استفاده از بیت المال و سوءاستفاده از موقعیت می شوند. باید توجه داشت که این مصادیق تنها مربوط به دولت فعلی نیست و در دول پیشین نیز اتفاق می افتاد. در واقع می توان گفت که دولت ها و افرادی که قدرت و ثروت در دست دارند، از هر چیزی که بتواند آن ها را به هدف برساند، استفاده می کنند.
هم اکنون نیز روش جدیدی باب شده است. دائما از صدا و سیما انتقاد می کنند که با دولت خصومت می کند، آن وقت در افتتاح طرح گازی، از برجام و طرح تحول سلامت و موفقیت ها صحبت می کنند و به صورت زنده نیز از تلویزیون پخش می شود. اگر نظارت صحیحی وجود داشته باشد و به جایگاه نگاه نکنند و تنها قانون برایشان اهمیت داشته باشد، با اعمال خلاف قانون از سوی هر فردی و در هر جایگاهی برخورد صورت می گیرد.
اما آن چه که باعث شد تا به این بحث پرداخته شود، اتفاقات چند روز گذشته و پس از ثبت نام انتخابات ریاست جمهوری بود. روزنامه های رسمی دولتی قبل از این که مجوز تبلیغات صادر شود، برای رئیس جمهور فعلی اقدام به تبلیغات کردند و بدون پوشش دادن سایر افراد تنها شعارهای دکتر روحانی را با تیراژ بالا به چاپ رساندند تا اولین سوءاستفاده از بیت المال صورت بگیرد. حال باید دید این اقدام از سوی شخص رئیس جمهور تأیید شده یا اطرافیان ایشان بدون در نظر گرفتن مصالح رئیس جمهور اقدام به این کار کرده اند.
البته استفاده از شرایط و موقعیت تنها محدود به یک روزنامه نمی شود و رفتارهایی مانند افزایش حقوق، دادن سبد کالا به افراد نیازمند، توزیع سهام عدالت، افتتاح طرح های نیمه تمام و یا طرح های در حال فعالیت و بسیاری دیگر همگی شامل همین استفاده از بیت المال و سوءاستفاده از موقعیت می شوند. باید توجه داشت که این مصادیق تنها مربوط به دولت فعلی نیست و در دول پیشین نیز اتفاق می افتاد. در واقع می توان گفت که دولت ها و افرادی که قدرت و ثروت در دست دارند، از هر چیزی که بتواند آن ها را به هدف برساند، استفاده می کنند.
هم اکنون نیز روش جدیدی باب شده است. دائما از صدا و سیما انتقاد می کنند که با دولت خصومت می کند، آن وقت در افتتاح طرح گازی، از برجام و طرح تحول سلامت و موفقیت ها صحبت می کنند و به صورت زنده نیز از تلویزیون پخش می شود. اگر نظارت صحیحی وجود داشته باشد و به جایگاه نگاه نکنند و تنها قانون برایشان اهمیت داشته باشد، با اعمال خلاف قانون از سوی هر فردی و در هر جایگاهی برخورد صورت می گیرد.
به طور مثال قبل از شروع تبلیغات و با استفاده از اموال دولت و بیت المال در سطح شهرها اقدامات دولت را نصب کرده اند تا مردم را ترغیب کنند که به ایشان رأی بدهند. این روش نه تنها خلاف قانون است و از دولت فردی که خود را حقوقدان می داند بعید است، بلکه ناجوانمردانه نیز می باشد. البته باز هم باید تأکید کرد که اعمالی مشابه در دول پیشین سابقه داشته است و این رفتارها نه فقط از دولت فعلی، که شاید حتی در رقبای ایشان هم وجود داشته باشد. خواسته اصلی عمل به مر قانون است و نه بیش از آن و تفاوت قائل نشدن میان افراد در مقابل قانون.
قطعا افرادی که خود قانونگزار بوده اند و از ابتدای استقرار جمهوری اسلامی ایران در عناوین مختلف به مردم خدمت کرده اند، بهتر از هر کسی قوانین را می شناسند؛ و از آن جهت که همگی افرادی معتقد به اسلام هستند، بی شک به این امر آگاهی دارند که قوانین جمهوری اسلامی احکامی شرعی هستند و خلاف آن ها عمل کردن، خلاف شرعی است. از سوی دیگر این مقامات دنیوی بی شک ارزش آن را ندارد که افرادی برای دسترسی به آن، دین و دنیا و عقبای خود را خرج کنند و درآخر جایگاهی چند روزه را به دست بیاورند.
دست درازی به بیت المال، استفاده از اموال عمومی، دروغ، تهمت، عدم پایبندی به عهود و وارونه جلوه دادن حقایق همگی از مصادیق تلاش برای جایگاه چند روزه دنیایی هستند که برای نیل به مقصود به آن ها متمسک می شوند. لکن دست یافتن به جایگاه دنیوی هم چون ریاست جمهوری اگر برای خدمت به خلق باشد و در راه دست یابی به آن، خلاف شرعی رخ ندهد و حقی پایمال نگردد و بیت المالی به هدر نرود، آن زمان می توان گفت که تلاشی پسندیده است که در راستای رضای الهی است.
اما متأسفانه هم اکنون با این آرمانشهر فاصله بسیاری داریم و همین دوره از انتخابات و رفتارهایی که کاندیداتورها از خود بروز خواهند داد، ثابت خواهد کرد که بیش از عمل به احکام الهی که شعار همیشگی داوطلبان است، رسیدن به آن جایگاه بالای اجرایی و سیاسی هدف است و برخورداری از مواهب آن و نه خدمت به خلق خدا. زیرا اگر هدف خدمت بود، برای دست یافتن به آن عنوان، به هر روشی متمسک نمی شدند و به مر قانون و شرع عمل می کردند.
قطعا افرادی که خود قانونگزار بوده اند و از ابتدای استقرار جمهوری اسلامی ایران در عناوین مختلف به مردم خدمت کرده اند، بهتر از هر کسی قوانین را می شناسند؛ و از آن جهت که همگی افرادی معتقد به اسلام هستند، بی شک به این امر آگاهی دارند که قوانین جمهوری اسلامی احکامی شرعی هستند و خلاف آن ها عمل کردن، خلاف شرعی است. از سوی دیگر این مقامات دنیوی بی شک ارزش آن را ندارد که افرادی برای دسترسی به آن، دین و دنیا و عقبای خود را خرج کنند و درآخر جایگاهی چند روزه را به دست بیاورند.
دست درازی به بیت المال، استفاده از اموال عمومی، دروغ، تهمت، عدم پایبندی به عهود و وارونه جلوه دادن حقایق همگی از مصادیق تلاش برای جایگاه چند روزه دنیایی هستند که برای نیل به مقصود به آن ها متمسک می شوند. لکن دست یافتن به جایگاه دنیوی هم چون ریاست جمهوری اگر برای خدمت به خلق باشد و در راه دست یابی به آن، خلاف شرعی رخ ندهد و حقی پایمال نگردد و بیت المالی به هدر نرود، آن زمان می توان گفت که تلاشی پسندیده است که در راستای رضای الهی است.
اما متأسفانه هم اکنون با این آرمانشهر فاصله بسیاری داریم و همین دوره از انتخابات و رفتارهایی که کاندیداتورها از خود بروز خواهند داد، ثابت خواهد کرد که بیش از عمل به احکام الهی که شعار همیشگی داوطلبان است، رسیدن به آن جایگاه بالای اجرایی و سیاسی هدف است و برخورداری از مواهب آن و نه خدمت به خلق خدا. زیرا اگر هدف خدمت بود، برای دست یافتن به آن عنوان، به هر روشی متمسک نمی شدند و به مر قانون و شرع عمل می کردند.
منبع: بولتن نیوز
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
