خانم سوچی! حالم از شما بر هم می خورد

گروه بین الملل: داریوش سجادی فعال سیاسی مقیم آمریکا در یادداشتی انتقاد آمیز نسبت به اقدام علیه مسمانان میانمار و روهینگیا معتقد است: سوچی با آن خرمهره نوبل اش و آن عملکرد منفعلانه و جانبدارانه و شریرانه اش نسبت به مظالم مبتلابه مسلمانان روهینگیا به کفایت خود را به نماد رذالت و اوج کثافت نامتوقع از یک زن مُبدل کرد. آن هم در موقعیتی که زنان بیرون از مقتضیات سیاست همواره نماد و شاخص عطوفت و معدلت و محبت بوده اند.

به گزارش بولتن نیوز، متن این یادداشت به شرح زیر است:

سکوت خبیثانه «آنگ سان سوچی» در قبال قتل عام «مسلمانان روهینگیا» توسط ارتش میانمار سند مفتضح بودن برگزار کنندگان و اعطا کنندگان جایزه جهانی نوبل صلح را با شفاف ترین شکل ممکن به اثبات می رساند.
هر بار نام خانم سوچی یا شیرین عبادی یا باراک اوباما و یا شیمون پرز را با عنوان «برندگان جایزه نوبل صلح» می بینم بی اختیار یاد زنده یاد «سلمان هراتی» و آن قسمت از سروده ماندگار «دوزخ و درخت گردو» ایشان می افتم که واقعیت نوبل در کنار ظلم و جفاهای آشکار به کشورش را با ساده ترین کلمات آنگونه افشاسازی کرد که:
چطور می توان از سادگی تو گفت
و هم
به دریافت خرمهره "نوبل" نائل آمد؟
سوچی با آن خرمهره نوبل اش و آن عملکرد منفعلانه و جانبدارانه و شریرانه اش نسبت به مظالم مبتلابه مسلمانان روهینگیا به کفایت خود را به نماد رذالت و اوج کثافت نامتوقع از یک زن مُبدل کرد. آن هم در موقعیتی که زنان بیرون از مقتضیات سیاست همواره نماد و شاخص عطوفت و معدلت و محبت بوده اند.