به مناسبت بیست و هفت مهر سالروز ترور آیت الله اشرفی اصفهانی
فقیهی در رکاب ولی
شهید اشرفی اصفهانی از آغاز جنگ تحمیلی تا روز شهادت، مسأله جنگ را از مسائل اساسی انقلاب می دانست و از آغاز جنگ تا آخر حیات خویش، میل وافری به حضور در جبهه از خود نشان می داد...
گروه سیاسی: در سال 1281 ش، در خمینی شهر اصفهان کودکی متولد شد که عطاءاللّه نام گرفت. پدرش مرحوم میرزا اسداللّه از عالمان دین و مردی زاهد بود که زندگی ساده ای داشت. مادرش بانو «نجمه» فرزند مرحوم سید محمد تقی میردامادی، زنی با ایمان و پاک دامن بود. نیاکان آیت اللّه اشرفی اصفهانی، اغلب از عالمان دین بودند و نسب وی، به علمای صدر اسلام می رسید. در این باره خود شهید چنین گفته است: «نسب بنده منتهی می شود به یکی از علمای «جبل عامل» که این ها در صدر اسلام، از برکت حضرت ابوذر، اسلام اختیار کردند و بعد آمدند در سده (خمینی شهر فعلی) و تا آن جا که در نظرم هست، اجداد پدری ما، همیشه از علمای معروف محل بودند».
جهاد علمی
به گزارش بولتن نیوز، شهید محراب آیت اللّه اشرفی در تحصیل و فراگیری علوم بسیار کوشا بود. ایشان خود از این سعی و تلاش به این صورت یاد کردند که: «در نظرم هست که در اصفهان پنجشنبه و جمعه که می شد، درس ها را دوره می کردم. یک حجره ای بود که در گوشه ای واقع شده بود... پرده ای جلوی در آن آویزان می کردم... و شب ها گاهی اوقات تا صبح درس ها را دوره می کردم. روزها هم در یک مسجد دور افتاده و خلوتْ درس ها را دوره می کردم. در قم نیز به آیت اللّه بروجردی گفته بودند که من درس ها را خوب یاد می گیرم و می نویسم، لذا یک بار شخصا به حجره ما تشریف آوردند و با اصرار جزوه های ما را گرفتند و مطالعه کردند».
انس با زیارت عاشورا
شهید اشرفی عشق و علاقه عجیبی به امام حسین علیه السلام داشت. خواندن زیارت عاشورا و دل دادگی وی به امام حسین علیه السلام به گونه ای بود که فرزندشان می گوید: هیچ گاه زیارت عاشورای او قطع نمی شد و دیگران را نیز به این عمل سفارش می کرد. چند بار از زبان خودشان شنیدم که فرمودند: «من از وقتی که مکلف شدم، تا به حال یک روز هم خواندن زیارت عاشورا را ترک نکردم».
اجازه اجتهاد
شهید اشرفی در چهل سالگی به درجه اجتهاد رسیدند و اولین اجازه نامه اجتهاد را در حوزه علمیه قم، مرحوم آیت اللّه سید محمد تقی خوانساری به ایشان دادند. پس از آن نیز از جانب آیات عظام حجّت کوه کمره ای، فیض قمی، سید ابوالحسن اصفهانی و بروجردی اجازه اجتهاد دریافت کردند.
تدریس در حوزه
آیت اللّه اشرفی اصفهانی از اوایل طلبگی در اصفهانْ شروع به تدریس کرد و در قم نیز در مدت هفده سال اقامتْ در کنار تحصیل، به تدریس و تعلیم و تربیت طلاب جوان اشتغال داشت. ایشان بعد از انتقال از قم به کرمانشاه و اقامت در آن دیار، به تدریس و تعلیم فقه، اصول و معارف دینی پرداخت.
معرفی امام رحمه الله به عنوان مرجع تقلید
چهارمین شهید محراب آیت اللّه اشرفی اصفهانی، پس از رحلت آیت اللّه بروجردی، اهالی غرب کشور را به تقلید از امام خمینی رحمهم الله تشویق کردند. ایشان از آن ایام چنین یاد می کنند: «این جانب بر حسب تشخیص خود و تفحّصی هم که از شخصیت های بزرگ علمی نجف اشرف و حوزه علمیه قم نمودم، حضرت امام خمینی رحمهم الله را شایسته برای مقام مقدس مرجعیت معرفی نمودم و عامه مردم را در امر تقلید به سوی ایشان سوق دادم که این موضوع، با مخالفت و کارشکنی بعضی ها رو به رو شد و همچنین تهدید ساواک به تبعید بنده را در پی داشت».
در سنگر نماز جمعه
نقش نماز جمعه در حفظ اسلام و اتحاد مسلمانان، انکار ناشدنی است. با پیروزی انقلاب اسلامی، نماز جمعه اهمیت بیش تری یافت و تبدیل به سنگر انقلاب و مبارزه شد، به طوری که دشمنان اسلام و منافقانْ به شدت از نماز جمعه می ترسیدند و تیغ کینه و عداوت به روی ائمه جمعه می کشیدند. در اوایل پیروزی انقلاب، علمای کرمانشاه با نوشتن طوماری، از رهبر کبیر انقلاب، امام خمینی رحمهم الله خواستند که آیت اللّه اشرفی را به امامت جمعه آن شهر تعیین کنند. امام نیز با شناختی که از سال ها قبل از شهید اشرفی داشتند، خواسته آنان را اجابت کرده و با صدور حکمی، ایشان را به امامت جمعه کرمانشاه منصوب کردند.
یاور و مرید امام
شهید اشرفی اصفهانی، علاقه فراوانی به امام رحمهم الله داشتند و همواره به ایشان عشق می ورزید. قبل از انقلاب و در جریان دستگیری و تبعید امام خمینی رحمهم الله به نجف اشرف، مرتب با معظم له در تماس بودند و وجوهات شرعی را به محضر ایشان ارسال می کردند. ایشان با تمام مشکلات امنیتی که رژیم طاغوت برای برقراری ارتباط با امام پدید آورده بود، با واسطه با امام در ارتباط بودند و موضوعات مختلف را به محضر امام می رساندند و کسب تکلیف می کردند. امام نیز از اوایل آشنایی، به ایشان عنایت و توجه ویژه داشتندو در سال 1384 ق، اجازه نامه ای مبنی بر تصرف آیت اللّه اشرفی در برخی امور، مانند نظارت بر اجرای حدود الهی و وجوه شرعی برای او نوشتند و همیشه در مکاتبات خویش، با احترام و عظمت از ایشان نام می بردند. در دوران انقلاب اسلامی، آیت اللّه اشرفی اصفهانی، به عنوان یار و یاور امام، محور مبارزات مردم کرمانشاه بود و رهبری امام را همواره تبلیغ و تأیید می کرد و صمیمانه به ایشان عشق می ورزید.
فقیه مجاهد
شهید اشرفی اصفهانی از آغاز جنگ تحمیلی تا روز شهادت، مسأله جنگ را از مسائل اساسی انقلاب می دانست و از آغاز جنگ تا آخر حیات خویش، میل وافری به حضور در جبهه از خود نشان می داد. با این که مقامات امنیتی و حفاظتی، از این کار ممانعت می کردند و مصلحت نمی دیدند که ایشان به جبهه ها مسافرت کنند، ولی آن شهید بزرگ وار، در هر فرصتی به دیدار رزمندگان می شتافت. هر گاه در جبهه ها برای رزمندگان سخنرانی می کرد، با یکایک آنان دست می داد، به سنگرهای آنان سر می زد و با ایشان به گفت و گو می نشست. ایشان بارهافرموده بود که:«وقتی به جبهه می روم، تا مدتی روحیه ام قوی می شود» و می گفت: «قدرت خدا در جبهه هاست. هر کس می خواهد خدا و دست [قدرت] خدا را ببیند، به جبهه ها برود».
مشوّق جوانان
خطبه های پرشور شهید اشرفی اصفهانی، در پیشبرد انقلاب و ادامه جنگ تحمیلی و دفاع مقدس فوق العاده مؤثر بود. وی علاوه بر تشویق جوانان در عزیمت به جبهه های دفاع مقدس و دعوت مردم برای کمک به جبهه ها، خود نیز عملاً مدافع و مجاهد بود.
در رکاب ولایت
شهید اشرفی که خود از عالمان بزرگ عصر خویش به شمار می آمد و از موقعیت علمی بالایی نیز برخوردار بود، اطاعت از امام و حمایت از ولایت فقیه را بر همه واجب و لازم می دانست.
صفای نفس و آرامش روح
روحیات، اخلاق و سیرت عملی شهید اشرفی آن چنان بود که دیدار کنندگان با او، از ملاقاتش دل نمی کندند. کلماتش آن قدر دل نشین بود که مردم هیچ گاه از شنیدن سخنانش خسته نمی شدند و چهره نورانی اش به حدّی جذّاب بود که وقت خداحافظی، بعضی با چشم گریان از او جدا می شدند. چهره نورانی و محاسن سفید این عالم فرزانه، انسان را به یاد خدا می انداخت و آرامش روحی و روانی پیدا می کرد. امام خمینی رحمهم الله در تجلیل از ایشان می فرمایند: «هر وقت آقای اشرفی اصفهانی را می بینم، به یاد خدا می افتم».
آثار شهید
از جمله آثار علمی وی عبارتند از: البیان، در علوم قرآن؛ تفسیر قرآن، خلاصه ای از تفاسیر شیعه و سنّی؛ مجمع الشّتات، در اصول دین و عقاید و کلام؛ مجموعه ای درباره حروف مقطعه قرآن؛ و کتابی در موضوع غیبت امام عصر(عج).
خدمات ارزنده
از جمله خدمات وی عبارتند از: تأسیس ساختمان مکتب الزهراء، تأسیس مسجد ولی عصر(عج) در خمینی شهر؛ تأسیس مسجد امام حسین علیه السلام در خمینی شهر؛ تأسیس حوزه علمیه امام خمینی رحمهم الله در کرمانشاه؛ ساختمان مسجد النبی در کرمانشاه، و توسعه مسجد آیت اللّه بروجردی در کرمانشاه.
احتمال شهادت
چهارمین شهید محراب آیت اللّه اشرفی مدتی قبل از شهادت خویش، به دلایلی احساس کرده بود که هنگامه شهادت ایشان فرا رسیده و می گفتند:«این منافقین دست از سر من بر نمی دارند؛ من حتما شهید می شوم». یک روز قبل از شهادت، یعنی روز پنجشنبه خدمت امام رحمهم الله شرفیاب شدند و به محض ورود، امام از جای خود برخاستند و ایستاده ایشان را در آغوش گرفتند و بوسیدند و به هنگام رفتن نیز امام دوباره چنین کردند، و وقتی می رفتند، ایشان به یکی از نزدیکانش می گوید: «من احتمال می دهم که این آخرین ملاقات من با امام باشد؛ چرا که این بار امام دو مرتبه با من معانقه [و روبوسی] کردند». ایشان حدود یک ماه قبل از شهادت، دقیقا در همان محل دفن کنونی ایستاده و فرمودند: «این جا عجب جای خوبی است، من از این جا بوی بهشت را استشمام می کنم، اگر من لیاقت شهادت را پیدا کردم مرا در همین جا دفن کنید».
پیام تسلیت حضرت امام رحمه الله
امام خمینی رحمه الله در پیامی، شهادت آیت اللّه اشرفی را این چنین تسلیت گفتند: «انا للّه و انا الیه راجعون، چه سعاتمندند آنان که عمری را در خدمت به اسلام و مسلمین بگذرانند و در آخرِ عمرِ فانی، به فیض عظیمی که دل باختگان به لقاءاللّه آرزو می کنند، نایل آیند... [این [شهید عزیز... از آن شخصیت هایی بود که این جانب یکی از ارادت مندان این شخص والا مقام بوده و هستم. این وجود پر برکتِ متعهد را قریب شصت سال است می شناسم. مرحوم شهید بزرگ وار حضرت حجت الاسلام و المسلمین حاج آقا عطاءاللّه اشرفی را در این مدت طولانی، به صفای نفس و آرامش روح و اطمینان قلب و خالی از هواهای نفسانی و تارک هوی و مطیع امر مولا و جامع علم مفید و عمل صالح می شناسم و در عین حال، مجاهد و متعهد و قوی النّفس بود... خداوند او را در زمره شهدای کربلا قرار دهد و لعنت و نفرین خود را بر قاتلان چنین مردانی نثار فرماید...».
شهید اشرفی از دیدگاه مقام معظم رهبری
حضرت آیت اللّه خامنه ای در بزرگ داشت شخصیت والای شهید اشرفی چنین فرمودند: «احترام این شهید عزیز از دو جنبه حایز اهمیت است: اول جنبه های عمومی که همه ائمه جمعه[شهرهای] بزرگ و معروف داشته اند؛ زیرا این بزرگ واران پایه های عظیم انقلابند. این ها در مناطق مختلف زبان گویای رهبر و بازوی قوی بسیج عمومی به شمار می روند. ایشان در سنگر نماز جمعه و در حساس ترین لحظات این انقلاب مانند شهیدان عزیز دیگر هم چون مرحوم صدوقی، دستغیب و مدنی، همیشه مدافع خط امام و حضورشان ضربه سختی بر پیکر استکبار جهانی بود.
خصوصیات دیگر شهید اشرفی، جنبه شخصی ایشان بود. مرحوم آقای اشرفی یک انسان دوست داشتنی و مطلوب بود. این عالم بزرگ وار با آن وِزانت علمی و مقبولیت بسیار، متواضع، با اخلاص، با صفا و بی ادعا بود، به طوری که احترام و تجلیل همگان را برمی انگیخت».
اين بود مختصري از زندگي مردي كه تمام مردم ايران او را مي شناختند و فوق العاده مورد احترام علما و مراجع تقليد و حوزه هاي علميه بود. شايد كساني اين مطالب را باور نداشته و از خود بپرسند چگونه ممكن است يك انسان تا اين حد به مسائل اجتماعي توجه داشته و درد مردم را درك كرده باشد و ملاحظه حال طبقه مستضعف را بكند. خانه اي به ايشان پيشنهاد دادند و ديواركشي هم كردند كه ايشان را به آن منتقل كنند ولي نپذيرفت. مي فرمود (ديگر از من گذشته است. بيش از چند روز ديگر زنده نيستم و در همين منزل هستم.) سقف يكي از اتاقهاي منزل بطور سطحي خراب شده بود و با اينكه نصف روز بيشتر تعمير نداشت مدتي ما به ايشان اصرار كرديم تا بالاخره بعد از دو سال پانزده روز قبل از شهادتشان پذيرفتند كه فقط با نصف روز بنايي خرابي سقف اتاق اصلاح شود.
منابع:
www.aviny.ir
پایگاه اطلاع رسانی حوزه
به گزارش بولتن نیوز، شهید محراب آیت اللّه اشرفی در تحصیل و فراگیری علوم بسیار کوشا بود. ایشان خود از این سعی و تلاش به این صورت یاد کردند که: «در نظرم هست که در اصفهان پنجشنبه و جمعه که می شد، درس ها را دوره می کردم. یک حجره ای بود که در گوشه ای واقع شده بود... پرده ای جلوی در آن آویزان می کردم... و شب ها گاهی اوقات تا صبح درس ها را دوره می کردم. روزها هم در یک مسجد دور افتاده و خلوتْ درس ها را دوره می کردم. در قم نیز به آیت اللّه بروجردی گفته بودند که من درس ها را خوب یاد می گیرم و می نویسم، لذا یک بار شخصا به حجره ما تشریف آوردند و با اصرار جزوه های ما را گرفتند و مطالعه کردند».
انس با زیارت عاشورا
شهید اشرفی عشق و علاقه عجیبی به امام حسین علیه السلام داشت. خواندن زیارت عاشورا و دل دادگی وی به امام حسین علیه السلام به گونه ای بود که فرزندشان می گوید: هیچ گاه زیارت عاشورای او قطع نمی شد و دیگران را نیز به این عمل سفارش می کرد. چند بار از زبان خودشان شنیدم که فرمودند: «من از وقتی که مکلف شدم، تا به حال یک روز هم خواندن زیارت عاشورا را ترک نکردم».
اجازه اجتهاد
شهید اشرفی در چهل سالگی به درجه اجتهاد رسیدند و اولین اجازه نامه اجتهاد را در حوزه علمیه قم، مرحوم آیت اللّه سید محمد تقی خوانساری به ایشان دادند. پس از آن نیز از جانب آیات عظام حجّت کوه کمره ای، فیض قمی، سید ابوالحسن اصفهانی و بروجردی اجازه اجتهاد دریافت کردند.
تدریس در حوزه
آیت اللّه اشرفی اصفهانی از اوایل طلبگی در اصفهانْ شروع به تدریس کرد و در قم نیز در مدت هفده سال اقامتْ در کنار تحصیل، به تدریس و تعلیم و تربیت طلاب جوان اشتغال داشت. ایشان بعد از انتقال از قم به کرمانشاه و اقامت در آن دیار، به تدریس و تعلیم فقه، اصول و معارف دینی پرداخت.
معرفی امام رحمه الله به عنوان مرجع تقلید
چهارمین شهید محراب آیت اللّه اشرفی اصفهانی، پس از رحلت آیت اللّه بروجردی، اهالی غرب کشور را به تقلید از امام خمینی رحمهم الله تشویق کردند. ایشان از آن ایام چنین یاد می کنند: «این جانب بر حسب تشخیص خود و تفحّصی هم که از شخصیت های بزرگ علمی نجف اشرف و حوزه علمیه قم نمودم، حضرت امام خمینی رحمهم الله را شایسته برای مقام مقدس مرجعیت معرفی نمودم و عامه مردم را در امر تقلید به سوی ایشان سوق دادم که این موضوع، با مخالفت و کارشکنی بعضی ها رو به رو شد و همچنین تهدید ساواک به تبعید بنده را در پی داشت».
در سنگر نماز جمعه
نقش نماز جمعه در حفظ اسلام و اتحاد مسلمانان، انکار ناشدنی است. با پیروزی انقلاب اسلامی، نماز جمعه اهمیت بیش تری یافت و تبدیل به سنگر انقلاب و مبارزه شد، به طوری که دشمنان اسلام و منافقانْ به شدت از نماز جمعه می ترسیدند و تیغ کینه و عداوت به روی ائمه جمعه می کشیدند. در اوایل پیروزی انقلاب، علمای کرمانشاه با نوشتن طوماری، از رهبر کبیر انقلاب، امام خمینی رحمهم الله خواستند که آیت اللّه اشرفی را به امامت جمعه آن شهر تعیین کنند. امام نیز با شناختی که از سال ها قبل از شهید اشرفی داشتند، خواسته آنان را اجابت کرده و با صدور حکمی، ایشان را به امامت جمعه کرمانشاه منصوب کردند.
یاور و مرید امام
شهید اشرفی اصفهانی، علاقه فراوانی به امام رحمهم الله داشتند و همواره به ایشان عشق می ورزید. قبل از انقلاب و در جریان دستگیری و تبعید امام خمینی رحمهم الله به نجف اشرف، مرتب با معظم له در تماس بودند و وجوهات شرعی را به محضر ایشان ارسال می کردند. ایشان با تمام مشکلات امنیتی که رژیم طاغوت برای برقراری ارتباط با امام پدید آورده بود، با واسطه با امام در ارتباط بودند و موضوعات مختلف را به محضر امام می رساندند و کسب تکلیف می کردند. امام نیز از اوایل آشنایی، به ایشان عنایت و توجه ویژه داشتندو در سال 1384 ق، اجازه نامه ای مبنی بر تصرف آیت اللّه اشرفی در برخی امور، مانند نظارت بر اجرای حدود الهی و وجوه شرعی برای او نوشتند و همیشه در مکاتبات خویش، با احترام و عظمت از ایشان نام می بردند. در دوران انقلاب اسلامی، آیت اللّه اشرفی اصفهانی، به عنوان یار و یاور امام، محور مبارزات مردم کرمانشاه بود و رهبری امام را همواره تبلیغ و تأیید می کرد و صمیمانه به ایشان عشق می ورزید.فقیه مجاهد
شهید اشرفی اصفهانی از آغاز جنگ تحمیلی تا روز شهادت، مسأله جنگ را از مسائل اساسی انقلاب می دانست و از آغاز جنگ تا آخر حیات خویش، میل وافری به حضور در جبهه از خود نشان می داد. با این که مقامات امنیتی و حفاظتی، از این کار ممانعت می کردند و مصلحت نمی دیدند که ایشان به جبهه ها مسافرت کنند، ولی آن شهید بزرگ وار، در هر فرصتی به دیدار رزمندگان می شتافت. هر گاه در جبهه ها برای رزمندگان سخنرانی می کرد، با یکایک آنان دست می داد، به سنگرهای آنان سر می زد و با ایشان به گفت و گو می نشست. ایشان بارهافرموده بود که:«وقتی به جبهه می روم، تا مدتی روحیه ام قوی می شود» و می گفت: «قدرت خدا در جبهه هاست. هر کس می خواهد خدا و دست [قدرت] خدا را ببیند، به جبهه ها برود».
مشوّق جوانان
خطبه های پرشور شهید اشرفی اصفهانی، در پیشبرد انقلاب و ادامه جنگ تحمیلی و دفاع مقدس فوق العاده مؤثر بود. وی علاوه بر تشویق جوانان در عزیمت به جبهه های دفاع مقدس و دعوت مردم برای کمک به جبهه ها، خود نیز عملاً مدافع و مجاهد بود.
در رکاب ولایت
شهید اشرفی که خود از عالمان بزرگ عصر خویش به شمار می آمد و از موقعیت علمی بالایی نیز برخوردار بود، اطاعت از امام و حمایت از ولایت فقیه را بر همه واجب و لازم می دانست.
صفای نفس و آرامش روح
روحیات، اخلاق و سیرت عملی شهید اشرفی آن چنان بود که دیدار کنندگان با او، از ملاقاتش دل نمی کندند. کلماتش آن قدر دل نشین بود که مردم هیچ گاه از شنیدن سخنانش خسته نمی شدند و چهره نورانی اش به حدّی جذّاب بود که وقت خداحافظی، بعضی با چشم گریان از او جدا می شدند. چهره نورانی و محاسن سفید این عالم فرزانه، انسان را به یاد خدا می انداخت و آرامش روحی و روانی پیدا می کرد. امام خمینی رحمهم الله در تجلیل از ایشان می فرمایند: «هر وقت آقای اشرفی اصفهانی را می بینم، به یاد خدا می افتم».
آثار شهید
از جمله آثار علمی وی عبارتند از: البیان، در علوم قرآن؛ تفسیر قرآن، خلاصه ای از تفاسیر شیعه و سنّی؛ مجمع الشّتات، در اصول دین و عقاید و کلام؛ مجموعه ای درباره حروف مقطعه قرآن؛ و کتابی در موضوع غیبت امام عصر(عج).
خدمات ارزنده
از جمله خدمات وی عبارتند از: تأسیس ساختمان مکتب الزهراء، تأسیس مسجد ولی عصر(عج) در خمینی شهر؛ تأسیس مسجد امام حسین علیه السلام در خمینی شهر؛ تأسیس حوزه علمیه امام خمینی رحمهم الله در کرمانشاه؛ ساختمان مسجد النبی در کرمانشاه، و توسعه مسجد آیت اللّه بروجردی در کرمانشاه.
احتمال شهادت
چهارمین شهید محراب آیت اللّه اشرفی مدتی قبل از شهادت خویش، به دلایلی احساس کرده بود که هنگامه شهادت ایشان فرا رسیده و می گفتند:«این منافقین دست از سر من بر نمی دارند؛ من حتما شهید می شوم». یک روز قبل از شهادت، یعنی روز پنجشنبه خدمت امام رحمهم الله شرفیاب شدند و به محض ورود، امام از جای خود برخاستند و ایستاده ایشان را در آغوش گرفتند و بوسیدند و به هنگام رفتن نیز امام دوباره چنین کردند، و وقتی می رفتند، ایشان به یکی از نزدیکانش می گوید: «من احتمال می دهم که این آخرین ملاقات من با امام باشد؛ چرا که این بار امام دو مرتبه با من معانقه [و روبوسی] کردند». ایشان حدود یک ماه قبل از شهادت، دقیقا در همان محل دفن کنونی ایستاده و فرمودند: «این جا عجب جای خوبی است، من از این جا بوی بهشت را استشمام می کنم، اگر من لیاقت شهادت را پیدا کردم مرا در همین جا دفن کنید».
امام خمینی رحمه الله در پیامی، شهادت آیت اللّه اشرفی را این چنین تسلیت گفتند: «انا للّه و انا الیه راجعون، چه سعاتمندند آنان که عمری را در خدمت به اسلام و مسلمین بگذرانند و در آخرِ عمرِ فانی، به فیض عظیمی که دل باختگان به لقاءاللّه آرزو می کنند، نایل آیند... [این [شهید عزیز... از آن شخصیت هایی بود که این جانب یکی از ارادت مندان این شخص والا مقام بوده و هستم. این وجود پر برکتِ متعهد را قریب شصت سال است می شناسم. مرحوم شهید بزرگ وار حضرت حجت الاسلام و المسلمین حاج آقا عطاءاللّه اشرفی را در این مدت طولانی، به صفای نفس و آرامش روح و اطمینان قلب و خالی از هواهای نفسانی و تارک هوی و مطیع امر مولا و جامع علم مفید و عمل صالح می شناسم و در عین حال، مجاهد و متعهد و قوی النّفس بود... خداوند او را در زمره شهدای کربلا قرار دهد و لعنت و نفرین خود را بر قاتلان چنین مردانی نثار فرماید...».
شهید اشرفی از دیدگاه مقام معظم رهبری
حضرت آیت اللّه خامنه ای در بزرگ داشت شخصیت والای شهید اشرفی چنین فرمودند: «احترام این شهید عزیز از دو جنبه حایز اهمیت است: اول جنبه های عمومی که همه ائمه جمعه[شهرهای] بزرگ و معروف داشته اند؛ زیرا این بزرگ واران پایه های عظیم انقلابند. این ها در مناطق مختلف زبان گویای رهبر و بازوی قوی بسیج عمومی به شمار می روند. ایشان در سنگر نماز جمعه و در حساس ترین لحظات این انقلاب مانند شهیدان عزیز دیگر هم چون مرحوم صدوقی، دستغیب و مدنی، همیشه مدافع خط امام و حضورشان ضربه سختی بر پیکر استکبار جهانی بود.
خصوصیات دیگر شهید اشرفی، جنبه شخصی ایشان بود. مرحوم آقای اشرفی یک انسان دوست داشتنی و مطلوب بود. این عالم بزرگ وار با آن وِزانت علمی و مقبولیت بسیار، متواضع، با اخلاص، با صفا و بی ادعا بود، به طوری که احترام و تجلیل همگان را برمی انگیخت».
اين بود مختصري از زندگي مردي كه تمام مردم ايران او را مي شناختند و فوق العاده مورد احترام علما و مراجع تقليد و حوزه هاي علميه بود. شايد كساني اين مطالب را باور نداشته و از خود بپرسند چگونه ممكن است يك انسان تا اين حد به مسائل اجتماعي توجه داشته و درد مردم را درك كرده باشد و ملاحظه حال طبقه مستضعف را بكند. خانه اي به ايشان پيشنهاد دادند و ديواركشي هم كردند كه ايشان را به آن منتقل كنند ولي نپذيرفت. مي فرمود (ديگر از من گذشته است. بيش از چند روز ديگر زنده نيستم و در همين منزل هستم.) سقف يكي از اتاقهاي منزل بطور سطحي خراب شده بود و با اينكه نصف روز بيشتر تعمير نداشت مدتي ما به ايشان اصرار كرديم تا بالاخره بعد از دو سال پانزده روز قبل از شهادتشان پذيرفتند كه فقط با نصف روز بنايي خرابي سقف اتاق اصلاح شود.
منابع:
www.aviny.ir
پایگاه اطلاع رسانی حوزه
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
