در مقابل ايران كاري از دست ما برنمي‌آيد
ارگان فارسي وزارت خارجه اسرائيل نسبت به عمق نفوذ ايران در لبنان ابراز وحشت كرد.
ارگان فارسي وزارت خارجه اسرائيل نسبت به عمق نفوذ ايران در لبنان ابراز وحشت كرد.
منوشه امير در پايگاه اينترنتي مذكور نوشت: تحولات چند دهه اخير لبنان ساختار جمعيتي را نيز به كلي دگرگون ساخته است؛ در حالي كه تا پيش از جنگ جهاني دوم مسيحيان ماروني اكثريت عددي را در لبنان به دست داشتند و دروزي ها يك اقليت بزرگ محسوب مي شدند و شيعيان در جنوب متمركز گرديده و عمدتاً فقير و عقب مانده بودند و اهل تسنن از رفاه و قدرت برخوردار مي شدند، امروز ما شاهد لبناني هستيم كه مسيحيان آن راه ديار غربت در پيش گرفته اند و برخي آناني كه باقي مانده اند به ناچار حاضر به همكاري با حزب الله هستند تا به موجوديت خويش ادامه دهند. مسيحيان ماروني اقليت شده اند و شيعيان به خاطر افزايش جميعت و كمك هاي كلان جمهوري اسلامي ايران، چنان رشد كرده اند كه اكنون مي خواهند سراسر لبنان را ببلعند]!![ تسلط حزب الله بر لبنان، براي همه و از جمله اسرائيل يك مصيبت خواهد بود. يك لحظه مجسم كنيد كه سپاه پاسداران حكومت اسلامي در مرزهاي شمالي اسرائيل مستقر مي شود و هزاران موشك و راكت از داخل لبنان، خاك اسرائيل را نشانه مي رود.
منوشه امير اضافه كرد: حساب كنيد با افتادن لبنان به دست حزب الله، حكومت اسلامي ايران به دم دروازه اروپا مي رسد. آيا غرب مي تواند در برابر چنين وضعي سكوت كند؟ آنها نمي توانند بي اعتنا بمانند اما پرسش آن است كه براي جلوگيري از تسلط عملي حزب الله بر لبنان، غرب به چه اقدام مؤثري حاضر است دست بزند؟ يادمان هست لشكركشي هاي ايالات متحده و فرانسه به لبنان را در سه دهه پيش و آن بمب گذاري ها و آدم ربايي ها و تلفاتي كه بر نظاميان غرب وارد آمد تا آن جا كه ناچار شدند لبنان را ترك گويند.
سايت وزارت خارجه اسرائيل همچنين نوشت: در اوج ادامه بحران جنگ در عراق، در اوج درگيري هاي خونين نظامي در افغانستان، اكنون دنياي غرب در برابر يك آزمون جديد و يك جبهه تازه قرار گرفته و آن لبنان است. غرب مي داند كه بايد جلوي نفوذ حزب الله بر لبنان را بگيرد. ولي براي رسيدن به اين هدف چه بايد بكند؟ در واقع چه مي تواند بكند؟ جمهوري اسلامي اكنون حدود سه دهه است در لبنان سرمايه گذاري كرده است، آيا غرب مي تواند با آن رقابت بكند؟ اسرائيل چه مي تواند بكند؟ اسرائيل گفته است كه «ما در امور لبنان دخالت نمي كنيم ولي اوضاع آن كشور را از نزديك زيرنظر داريم». بيش از اين چه مي تواند بكند؟
تحليلگر ماليخوليا گرفته اسرائيلي همچنين ادعا كرد: «براي ايران و حزب الله لبنان بسيار دشوار است امروز اعتراف كنند كه در واقع قصد برهم زدن ساختار سياسي لبنان را دارند و قدرت را در انحصار خود مي خواهند، چرا كه بزرگ ترين گروه قومي و مذهبي در لبنان هستند. اما خيلي زود است كه رژيم اسلامي پيروزي خود را در لبنان جشن بگيرد».
نگارش اين مطلب توأم با توهم و القاي بدگماني در حالي است كه چند ماه پيش خيابان هاي بيروت تبديل به صحنه يكي از بي سابقه ترين و پرشورترين استقبال ها از يك دولتمرد خارجي شد و اين هنگامي بود كه دكتر احمدي نژاد رئيس جمهور اسلامي ايران وارد بيروت شد. در واقع در آن روز فاصله اي ميان شيعه و مسيحي و سني وجود نداشت و تمام دوستداران مقاومت و دشمنان رژيم اشغالگر قدس به خيابان آمده بودند.
كيهان
منوشه امير در پايگاه اينترنتي مذكور نوشت: تحولات چند دهه اخير لبنان ساختار جمعيتي را نيز به كلي دگرگون ساخته است؛ در حالي كه تا پيش از جنگ جهاني دوم مسيحيان ماروني اكثريت عددي را در لبنان به دست داشتند و دروزي ها يك اقليت بزرگ محسوب مي شدند و شيعيان در جنوب متمركز گرديده و عمدتاً فقير و عقب مانده بودند و اهل تسنن از رفاه و قدرت برخوردار مي شدند، امروز ما شاهد لبناني هستيم كه مسيحيان آن راه ديار غربت در پيش گرفته اند و برخي آناني كه باقي مانده اند به ناچار حاضر به همكاري با حزب الله هستند تا به موجوديت خويش ادامه دهند. مسيحيان ماروني اقليت شده اند و شيعيان به خاطر افزايش جميعت و كمك هاي كلان جمهوري اسلامي ايران، چنان رشد كرده اند كه اكنون مي خواهند سراسر لبنان را ببلعند]!
