متفاوت ظاهر شدن هنرمندان یک چیز و خارج از شرع و اخلاق ظاهر شدن آن‌ها، یک چیز دیگر

گروه فرهنگی: چندی پیش جشنواره‌ی فیلم حافظ در تهران برگزار شد. اما این جشنواره که می‌توان آن‌را تنها جشنواره‌ی مستقل سینمایی در ایران دانست، حاشیه‌هایی به همراه داشت. البته این بی‌انصافی‌ست اگر ادعا کنیم حاشیه‌های جشنواره‌ی حافظ تنها مختص به آن است، زیرا در جشنواره‌ی فیلم فجر و یا جشن خانه‌‌ی سینمای ایران هم شاهد آن بوده‌ایم.


به گزارش بولتن نیوز، لباس‌های نامتعارف، اصلی‌ترین عامل حاشیه‌سازی در جشنواره‌ی فیلم حافظ است. وقتی عکس‌های این دورهمی سینمایی بیرون آمد، مثل سایر نشست‌های چند سال اخیر سینماگران و هنرمندان، حرف و حدیث‌ها در مورد نوع پوشش مهمانان حاضر در این مراسم، نقل محافل شد. البته گفتنی‌ست این لباس‌های نامتعارف تنها بر تن بعضی خانم‌ها نبود، بلکه برخی از آقایان هنرمند ما را نیز پوشانده بود.

اما ذکر چند نکته در مورد حواشی جشنواره حافظ لازم به ذکر است:

اولا؛ این بی‌انصافی‌ست که ادعا کنیم همه افراد حاضر در این دورهمی سینمایی، از ظاهری نامناسب برخوردار بودند. متاسفانه برخی رسانه و اصحاب قلم، به گونه‌‌ای در مورد نوع پوشش مهمانان جشن حافظ اظهار نظر می‌کنند که گویی همه برهنگان سینمای هالیوود را در تهران، یکجا و بدون هیچ نوع انسان متفاوتی دیده‌اند. در حالی که چنین ادعاهایی خلاف انصاف است و تعداد زیادی از مهمانان جشن حافظ، ظاهری متعارف و قابل قبول داشتند.


ثانیا؛ آنچه از لابه‌لای گفته‌های منتقدان برمی‌آید آن است که گویا برخی از آنها نه به حجاب لباس‌ها که به متفاوت بودن آنها ایراد گرفته‌اند. به نظر می‌رسد ایشان توقع دارند هنرمندان مثل سایر اقشار مردم بپوشند و خود را بیارایند. در حالی که متفاوت پوشیدن و آرایش کردن هنرمندان – اگر خارج از عرف و اخلاق و شرع نباشد – نه تنها بد نیست که شاید از ملزومات روحیه‌ی هنری‌ست و جای ایراد گرفتن ندارد.

ثالثا؛ با همه‌ی این‌ها نمی‌توان از آن طرف هم منکر لباس زننده‌ی برخی مهمانان این جشن یا سایر جشنواره‌های سینمایی و هنری شد که در این سال‌ها برگزار شده یا می‌شود. متاسفانه در این چند سال اخیر بارها این اتفاق رخ داده و افراد گوناگون به روش‌های مختلف به این مقوله پرداخته و هشدارهای لازم را داده‌اند. اما باز هم شاهد تکرار آن و افزایش حد غیرمجاز این پوشش‌ها و آرایش‌ها هستیم.


به نظر می‌رسد از یکسو لازم باشد تا نهادهای متولی هنری و سینمایی کشور، نسبت به این مقوله حساسیت بیشتری نشان داده و با مشاهده دوباره این بد اخلاقی ها، برخورد شایسته‌تری با این عده‌‌ی معدود انجام دهد. از سوی دیگر هم باید ریش سفیدان دنیای هنر و آنهایی که هم صنف این افراد هستند، تذکرات لازم و رهنمودهای اخلاقی مکفی را به این افراد انتقال دهند و با هدایت‌گری، این پدیده‌‌ی ناپسند را از دنیای هنر و سینمای ایران پاک کنند.