یک استاد دانشگاه:
بر هم زدن توافق هسته‌ای از سوی آمریکا بعید است
یک استاد دانشگاه گفت: رئیس‌جمهور بعدی آمریکا چه جمهوری‌خواه باشد و چه دموکرات با تغییراتی اندک راه اوباما را ادامه خواهد داد.
به گزارش بولتن نیوز، دکتر سعید تائب استاد دانشگاه و کارشناس آمریکا در سخنانی در رابطه با انتخابات آتی ریاست جمهوری در ایالات متحده آمریکا که صبح روز سه‌شنبه در پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی برگزار شد، اظهار کرد: به نظر می‌آید دو کاندیدای اصلی انتخابات ریاست جمهوری آینده آمریکا، ترامپ و کلینتون هستند البته هنوز تا یکی دو ماه دیگر که دو حزب جمهوری‌خواه ودموکرات کاندیداهای نهایی خود را اعلام کنند زمان داریم.
وی با بیان این‌که برخورد مردم آمریکا با انتخابات آینده یکی از موضوعاتی است که انتخابات پیش رو را از انتخابات‌های دیگر مستثنی می‌کند افزود: نوع نگاه مردم بر روی تعیین کاندیداها تاثیر داشته است لایه‌های پایینی جامعه آمریکا به ویژه قشر متوسط از روند مدیریت سیاسی و اقتصادی کشورشان رضایت کافی ندارند و روند را مطلوب نمی‌بیند. از این رو فشار زیادی بر روی نمایندگان خود در کنگره می‌آورند تا تغییراتی صورت دهند. با این حال سطح نارضایتی مردم افزایش یافته است.
وی ادامه داد: بحران سال 2008 به شدت درآمد قشرهای متوسط جامعه را کاهش داد و بیکاری را افزایش. هم چنین در مسائل خارجی طی ده سال گذشته شاهد بحران 11 سپتامبر و امنیت درونی آمریکا بوده‌ایم که دل مشغولی دیگری را برای مردم این کشور ایجاد کرد و به دنبال آن جنگ‌های افغانستان وعراق.
تائب گفت: اساسا در آمریکا مدت‌ها است که دیگر احزاب کارآمدی قبلی را ندارند و نمی‌توانند خواسته‌های همه اعضای آن را پوشش دهند. امروز در آمریکا با این مساله روبرو هستیم که بسیاری از طرفداران جمهوری‌خواه در حوزه‌های فرهنگی تمایلات دموکرات‌ها را دارند و به عکس دموکرات‌ها در حوزه‌ی نظامی تمایل جمهوری‌خواهان را دارند. معتقدم رئیس‌جمهور آینده آمریکا و کنگره این کشور بیش از پیش به این مساله توجه کنند که لزوما احزاب تعیین کننده نیستند.
این کارشناس آمریکا با بیان این که تحت تاثیر تغییراتی که در جامعه آمریکا و رای‌دهندگان صورت گرفته است کاندیداها نیز تغییر می‌کنند اظهار کرد: اظهارات روز دوشنبه ترامپ درباره حمل اسلحه بسیار پرتناقض بررسی شده است. این در حالی است که انتظار نمی‌رود یک کاندیدای ریاست جمهوری که شانس اول حزب بزرگ جمهوری‌خواه است چنین اظهاراتی پر از تناقض داشته باشد اما باید گفت این تناقض‌ها انعکاسی از کل جامعه است .
تائب گفت: انتخابات ریاست جمهوری آمریکا با انتخابات ریاست جمهوری و نخست وزیری در اروپا متفاوت است. چرا که فرد کاندیدا در این انتخابات بسیار تاثیر گذار است.
وی در ادامه به عوامل موثر در انتخاب یک کاندیدا از سوی رای‌دهندگان آمریکایی اشاره کرد و گفت: برخورد و مواضع کاندیداها نسبت به موضوعات روز جایگاه افراد رای‌دهنده نسبت به حزب شخصیت کاندیداها و مسائل کلان مثل بیکاری، سیاست خارجی و امنیت، از جمله عواملی است که در رای کاندیداها موثر است.
این استاد دانشگاه در ادامه به بررسی دیدگاه کاندیداهای دو حزب دموکرات و جمهوری‌خواه در انتخابات ریاست جمهوری نسبت به ایران پرداخت.
تائب با بیان این‌که از دیدگاه هر دو حزب جمهوری‌خواه ودموکرات ایران یک کشور استراتژیک است، گفت: کاندیدایی وجود ندارد که بتواند بگوید ایران مهم نیست. البته نگاه‌ها و برخوردهایش به مقوله ایران متفاوت است اما اهمیت ایران غیر قابل انکار است. از این رو مهم نیست چه کسی رئیس‌جمهور آینده آمریکا می‌شود چرا که رئیس‌جمهور آینده حتما یکی از دل مشغولی‌هایش ایران است. البته در 5 الی 6 دهه گذشته ایران به خاطر موقعیت ژئوپلتیک خود مورد توجه قدرت‌های بزرگ بوده است اما بعد از انقلاب ماهیت حاکمیت ایران وزن متفاوتی به آن داده است که البته از دید آمریکایی‌ها وزن مثبتی تلقی نمی‌شود.
این کارشناس آمریکا با اشاره به موضوع توافق هسته‌ای با تاکید بر این که ما در دوران "در" برجام هستیم نه "پسا" برجام، اظهار کرد: با آمدن رئیس‌جمهور جدید به طور ابزاری و طبیعی هر آنچه که دموکرات‌ها انجام دادند احتمالا از سوی جمهوری‌خواهان انجام نخواهد شد؛ اگر فرض بگیریم که رئیس‌جمهور بعدی در بین جمهوری‌خواهان است. برخی از جمهوری‌خواهان اساسا دلیل مخالفت‌شان با توافق هسته‌ای به خاطر انتخابات و رای آوردن در آن نیست، بلکه مخالفت با ایران ابزار مناسبی است که هر نوع نزدیکی به ایران را می‌خواهد متوقف کند. جمهوری‌خواهان توافق هسته‌ای را تامین‌کننده منافع آمریکا نمی‌دانند. بسیاری در بین جمهوری‌خواهان این سوال را دارند که چرا آمریکا گلوی ایران را (با تحریم‌های یک جانبه) رها کرد. اینها کسانی هستند که باور دارند منافع آمریکا در منطقه با حضور تامین نمی‌شود و البته این افراد فقط در جمهوری‌خواهان هم نیستند بلکه در بین دموکرات‌ها هم وجود دارند. خانم کلینتون جمله‌ی معروفی دارد که مربوط به بعد از حمله آمریکا به عراق است که گفته، چرا به ایران حمله نشد!
تائب در عین حال خاطرنشان کرد: با وجود همه این مسائل ما می‌دانیم که وقتی فردی در آمریکا رئیس‌جمهور می‌شود به یک سیستم می‌پیوندند و سیستم به مراتب جایگاه مهم‌ترین نسبت به فرد دارد. حتی تد کروز در آینده رئیس‌جمهور آمریکا شود که گفته است توافق هسته‌ای را پاره می‌کند مطمئنا نمی‌تواند چنین کاری را بعد از انتخاب انجام دهد. حتی برخی جمهوری‌خواهان نسبت به این نوع اظهاراتش هشدار دادند.
وی ادامه داد: معتقدم از طرف آمریکا تلاش برای بر هم زدن توافق هسته‌ای در آینده بعید است چرا که توافق به نفع آنهاست و در کل، سیستم آمریکا به این توافق رسیده است و به راحتی نمی‌توان قبول کرد که آنها این توافق را کنار بگذارند، به ویژه آن که پنج قدرت دیگر هم در کنارشان هستند. از این رو فکر نمی‌کنم آمریکا استراتژی بر هم زدن توافق هسته‌ای را داشته باشد. مگر آن‌که طرف مقابل یعنی ایران دست به کار خاصی بزند که درافق پیش رو این مساله هم دیده نمی‌شود.
این استاد دانشگاه در خصوص برخورد رئیس‌جمهور آمریکا با ایران در موضوعات دیگر سیاست خارجی اظهار کرد: در دوران اوباما نوع برخورد آمریکا با مقوله‌ی ایران متاثر از نحوه اندیشیدن شخص اوباما در مسائل بین‌المللی بوده است. البته معتقدم اوباما الزاما محصول اندیشه‌های فردی اش نیست بلکه بخشی از اندیشه‌هایش محصول تحولاتی است که در جهان رخ می‌دهد و برتری اوباما در این مساله این است که فهم بهتری را از این تحولات دارد. همگان می‌دانیم که اولویت اول و کلیدی‌ترین اولویت برای قدرت‌های جهانی و منطقه تبیین نظام منطقه‌ای و بین‌المللی است و اگر بخواهیم سیاست قدرت‌های جهانی را فهم کنیم باید به این مساله بپردازیم که آنها چه نظامی را مد نظر دارند. اوباما معتقد است جهان در شرایط رقابتی است و نه تخاصم و در این شرایط یک قدرت نمی‌تواند هژمون باشد، بلکه می‌تواند صرفا شرایط را مدیریت کند.
وی ادامه داد: تفاوت کلیدی این تفکر ما را به سمت بازی برد برد و در مقابل آن بازی برد باخت سوق می‌دهد و آمریکای اوباما با این تفکر با ایران مذاکره کرد و نگفت که برنامه هسته‌ای ایران باید صفر شود. این حداقل نگاه او بود و یا باید بگوییم غیر از این نمی‌توانست ببیند. اوباما حتی در مصاحبه‌ای که در مجله آتلانتیک منتشر شد به عربستان هشدار داد که جنگ سرد فایده ندارد بلکه صلح سرد خوب است و مبنای صلح سرد بازی برد برد است. اوباما توانست با همین دیدگاه از تابوی کوبا و ویتنام را که دو حادثه و رویداد عظیم در تاریخ آمریکا بوده اند عبور کند و باید به این رفتار آمریکا بیش از پیش توجه کنیم. بدون شک هزینه‌هایی که ملت ویتنام در جنگ با آمریکا هزینه‌های زیادی می‌پرداختند و متقابلا آمریکایی‌ها نیز در این مسیر هزینه زیادی پرداخت کردند اما آمریکا با سفر به ویتنام و برداشتن تحریم‌ها نشان داد که تفکرش قائل به پذیرش بازیگران منطقه‌ای دیگر است اما این تفکر بر معامله از منظر قدرت حاکم است نه از منظر ضعف. تفکر اوباما قائل به آن است که باید بازیگران در سطوح پایین بازی خودشان را انجام بدهند.
وی در ادامه به خاطره‌ای از سوی چاک هاگل وزیر دفاع سابق آمریکا که از جمله سناتورهایی بوده است که به همراه اوباما به عرصه‌ی قدرت وارد شد افزود: او می‌گوید در سفری به عراق در سال 2008 از اوباما پرسیدم که باید با اینجا (عراق) چه کار کرد؟ و اوباما پاسخ می‌دهد اینها (عراقی‌ها) جز این که خودشان باید بازی کنند کاری نمی‌شود کرد. آنها (عراقی‌ها) در یک دوران گذار تاریخی هستند و ما (آمریکا) تصادفا در این جا قرار گرفتیم و اگردوران گذار آنها را فهم نکنیم ما هم به ستون بازنده‌ها میرویم. و حالا بعد از 8 سال در مصاحبه‌اش با مجله آتلانتیک می‌گوید خاورمیانه لغزنده است و باید در حاشیه‌اش ایستاد.
این استاد دانشگاه تصریح کرد: سنگینی سیاست اوباما تا جایی است که سیستم آمریکا آن را پذیرفت و رئیس‌جمهور بعدی چه جمهوری‌خواه باشد و چه دموکرات با تغییراتی همین راه را ادامه خواهد داد. آمریکا در مسیر اجرای نقش مدیریتی خود در جهان قرار دارد. این در حالی است که در دنیا هم قدرتی که بتواند نقش فعلی آمریکا را زیر سوال ببرد وجود ندارد و از طرفی به نفع قدرت‌های دیگر هم نیست که بخواهند بازی دیگری انجام دهند.
تائب تصریح کرد: آنچه که در آمریکا اتفاقا افتاده و در آینده پیش روست برای ایران یک فرصت است ما می‌توانیم با ادامه سیاست اوباما در آینده بر روی توانمندی‌های خود تمرکز کنیم و نظم منطقی که به منافع ما نزدیک است را در منطقه ایجاد کنیم.
این استاد خاطرنشان کرد: با همه اینها اگر بپرسید که آمریکا با سیاست اوباما موافق تفکر و ماهیت جمهوری اسلامی است؟ باید بگویم، خیر و اگر باز بپرسید آیا آمریکا خواستار نابودی سیستم سیاسی حاکم بر ایران است؟ باید بگویم، بله. با این تفاوت که آمریکا امروز معتقد است برای نابودی ایران و از بین بردن ماهیت و تفکر جمهوری اسلامی به طور مستقیم وارد نخواهد شد. آمریکایی‌ها ایران را به عنوان سرزمین مقوله مثبت اما به عنوان یک سیستم سیاسی به آن نگاهی منفی دارند.
وی در ادامه در پاسخ به سوالی مبنی بر این که آیا گرایش ایران در آینده باید به سمت آمریکا باشد یا قدرت‌های منطقه‌ای از جمله ترکیه و عربستان گفت: اساسا مسائل ما منطقه‌ای است و باید با عربستان و ترکیه در منطقه هماهنگ باشیم نه لزوما آمریکا. امروز عربستان از تحولات رخ داده در منطقه شوکه شده است و از طرفی آمریکاهم به دلایل دیگر نقش قبلی را در حمایت از عربستان ایفا نمی‌کند از این رو عربستان دست به حرکاتی می‌زنند که خارج از ظرفیت‌اش است. معتقدم باید وضعیت و موقعیت قدرت‌های منطقه‌ای را درک کرده و بیش از پیش به سمت آنها حرکت کنیم تا از حجم مشکلات منطقه بکاهیم. ایران از نظر دموکراسی از کشورهای منطقه جلوتر است و بلکه منظورم این بود که یک مرحله از نظر ساخت مدیریتی و درمقابسه با برخی یک مرحله تاریخی جلو ترهستیم.
وی خاطرنشان کرد: ایران یک مرحله در مقایسه با برخی از کشورهای منطقه از نظر ساخت مدیریتی به لحاظ تاریخی جلوتر است و بهتر مسائل منطقه را می‌فهمد و عمل می‌کند. وقتی رفتار ایران در مقایسه با ترکیه و عربستان را می‌بینیم کاملا این موضوع قابل لمس است در هر حال ایران توانسته است با گفت‌و‌گو با بزرگترین دشمنش به یک توافق برسد که نشان‌دهنده توان و ظرفیت ایران است.
این استاد دانشگاه در پاسخ به سوال دیگر مبنی بر این‌که اگر آمریکا از منطقه خارج شود چه تبعاتی خواهد داشت گفت: در نبود نقش مدیریتی آمریکا و ایجاد خلاء قدرت ممکن است قدرت‌های منطقه‌ای با توجه به تضاد منافع و ساختار پیچیده قومیتی و مذهبی به سمت جنگ و درگیری پیش بروند. روسیه از جمله قدرت‌هایی است که طی دو سال گذشته سعی کرد قدرت آمریکا و نقش آن را در سوریه نپذیرد، اما الان می‌گوید در سوریه با آمریکا همکاری می‌کند، چرا که امروز متوجه شده است حتی با قدرت نظامی نمی‌تواند مساله سوریه را حل کند.
وی با بیان این‌که برخورد مردم آمریکا با انتخابات آینده یکی از موضوعاتی است که انتخابات پیش رو را از انتخابات‌های دیگر مستثنی می‌کند افزود: نوع نگاه مردم بر روی تعیین کاندیداها تاثیر داشته است لایه‌های پایینی جامعه آمریکا به ویژه قشر متوسط از روند مدیریت سیاسی و اقتصادی کشورشان رضایت کافی ندارند و روند را مطلوب نمی‌بیند. از این رو فشار زیادی بر روی نمایندگان خود در کنگره می‌آورند تا تغییراتی صورت دهند. با این حال سطح نارضایتی مردم افزایش یافته است.
وی ادامه داد: بحران سال 2008 به شدت درآمد قشرهای متوسط جامعه را کاهش داد و بیکاری را افزایش. هم چنین در مسائل خارجی طی ده سال گذشته شاهد بحران 11 سپتامبر و امنیت درونی آمریکا بوده‌ایم که دل مشغولی دیگری را برای مردم این کشور ایجاد کرد و به دنبال آن جنگ‌های افغانستان وعراق.
تائب گفت: اساسا در آمریکا مدت‌ها است که دیگر احزاب کارآمدی قبلی را ندارند و نمی‌توانند خواسته‌های همه اعضای آن را پوشش دهند. امروز در آمریکا با این مساله روبرو هستیم که بسیاری از طرفداران جمهوری‌خواه در حوزه‌های فرهنگی تمایلات دموکرات‌ها را دارند و به عکس دموکرات‌ها در حوزه‌ی نظامی تمایل جمهوری‌خواهان را دارند. معتقدم رئیس‌جمهور آینده آمریکا و کنگره این کشور بیش از پیش به این مساله توجه کنند که لزوما احزاب تعیین کننده نیستند.
این کارشناس آمریکا با بیان این که تحت تاثیر تغییراتی که در جامعه آمریکا و رای‌دهندگان صورت گرفته است کاندیداها نیز تغییر می‌کنند اظهار کرد: اظهارات روز دوشنبه ترامپ درباره حمل اسلحه بسیار پرتناقض بررسی شده است. این در حالی است که انتظار نمی‌رود یک کاندیدای ریاست جمهوری که شانس اول حزب بزرگ جمهوری‌خواه است چنین اظهاراتی پر از تناقض داشته باشد اما باید گفت این تناقض‌ها انعکاسی از کل جامعه است .
تائب گفت: انتخابات ریاست جمهوری آمریکا با انتخابات ریاست جمهوری و نخست وزیری در اروپا متفاوت است. چرا که فرد کاندیدا در این انتخابات بسیار تاثیر گذار است.
وی در ادامه به عوامل موثر در انتخاب یک کاندیدا از سوی رای‌دهندگان آمریکایی اشاره کرد و گفت: برخورد و مواضع کاندیداها نسبت به موضوعات روز جایگاه افراد رای‌دهنده نسبت به حزب شخصیت کاندیداها و مسائل کلان مثل بیکاری، سیاست خارجی و امنیت، از جمله عواملی است که در رای کاندیداها موثر است.
این استاد دانشگاه در ادامه به بررسی دیدگاه کاندیداهای دو حزب دموکرات و جمهوری‌خواه در انتخابات ریاست جمهوری نسبت به ایران پرداخت.
تائب با بیان این‌که از دیدگاه هر دو حزب جمهوری‌خواه ودموکرات ایران یک کشور استراتژیک است، گفت: کاندیدایی وجود ندارد که بتواند بگوید ایران مهم نیست. البته نگاه‌ها و برخوردهایش به مقوله ایران متفاوت است اما اهمیت ایران غیر قابل انکار است. از این رو مهم نیست چه کسی رئیس‌جمهور آینده آمریکا می‌شود چرا که رئیس‌جمهور آینده حتما یکی از دل مشغولی‌هایش ایران است. البته در 5 الی 6 دهه گذشته ایران به خاطر موقعیت ژئوپلتیک خود مورد توجه قدرت‌های بزرگ بوده است اما بعد از انقلاب ماهیت حاکمیت ایران وزن متفاوتی به آن داده است که البته از دید آمریکایی‌ها وزن مثبتی تلقی نمی‌شود.
این کارشناس آمریکا با اشاره به موضوع توافق هسته‌ای با تاکید بر این که ما در دوران "در" برجام هستیم نه "پسا" برجام، اظهار کرد: با آمدن رئیس‌جمهور جدید به طور ابزاری و طبیعی هر آنچه که دموکرات‌ها انجام دادند احتمالا از سوی جمهوری‌خواهان انجام نخواهد شد؛ اگر فرض بگیریم که رئیس‌جمهور بعدی در بین جمهوری‌خواهان است. برخی از جمهوری‌خواهان اساسا دلیل مخالفت‌شان با توافق هسته‌ای به خاطر انتخابات و رای آوردن در آن نیست، بلکه مخالفت با ایران ابزار مناسبی است که هر نوع نزدیکی به ایران را می‌خواهد متوقف کند. جمهوری‌خواهان توافق هسته‌ای را تامین‌کننده منافع آمریکا نمی‌دانند. بسیاری در بین جمهوری‌خواهان این سوال را دارند که چرا آمریکا گلوی ایران را (با تحریم‌های یک جانبه) رها کرد. اینها کسانی هستند که باور دارند منافع آمریکا در منطقه با حضور تامین نمی‌شود و البته این افراد فقط در جمهوری‌خواهان هم نیستند بلکه در بین دموکرات‌ها هم وجود دارند. خانم کلینتون جمله‌ی معروفی دارد که مربوط به بعد از حمله آمریکا به عراق است که گفته، چرا به ایران حمله نشد!
تائب در عین حال خاطرنشان کرد: با وجود همه این مسائل ما می‌دانیم که وقتی فردی در آمریکا رئیس‌جمهور می‌شود به یک سیستم می‌پیوندند و سیستم به مراتب جایگاه مهم‌ترین نسبت به فرد دارد. حتی تد کروز در آینده رئیس‌جمهور آمریکا شود که گفته است توافق هسته‌ای را پاره می‌کند مطمئنا نمی‌تواند چنین کاری را بعد از انتخاب انجام دهد. حتی برخی جمهوری‌خواهان نسبت به این نوع اظهاراتش هشدار دادند.
وی ادامه داد: معتقدم از طرف آمریکا تلاش برای بر هم زدن توافق هسته‌ای در آینده بعید است چرا که توافق به نفع آنهاست و در کل، سیستم آمریکا به این توافق رسیده است و به راحتی نمی‌توان قبول کرد که آنها این توافق را کنار بگذارند، به ویژه آن که پنج قدرت دیگر هم در کنارشان هستند. از این رو فکر نمی‌کنم آمریکا استراتژی بر هم زدن توافق هسته‌ای را داشته باشد. مگر آن‌که طرف مقابل یعنی ایران دست به کار خاصی بزند که درافق پیش رو این مساله هم دیده نمی‌شود.
این استاد دانشگاه در خصوص برخورد رئیس‌جمهور آمریکا با ایران در موضوعات دیگر سیاست خارجی اظهار کرد: در دوران اوباما نوع برخورد آمریکا با مقوله‌ی ایران متاثر از نحوه اندیشیدن شخص اوباما در مسائل بین‌المللی بوده است. البته معتقدم اوباما الزاما محصول اندیشه‌های فردی اش نیست بلکه بخشی از اندیشه‌هایش محصول تحولاتی است که در جهان رخ می‌دهد و برتری اوباما در این مساله این است که فهم بهتری را از این تحولات دارد. همگان می‌دانیم که اولویت اول و کلیدی‌ترین اولویت برای قدرت‌های جهانی و منطقه تبیین نظام منطقه‌ای و بین‌المللی است و اگر بخواهیم سیاست قدرت‌های جهانی را فهم کنیم باید به این مساله بپردازیم که آنها چه نظامی را مد نظر دارند. اوباما معتقد است جهان در شرایط رقابتی است و نه تخاصم و در این شرایط یک قدرت نمی‌تواند هژمون باشد، بلکه می‌تواند صرفا شرایط را مدیریت کند.
وی ادامه داد: تفاوت کلیدی این تفکر ما را به سمت بازی برد برد و در مقابل آن بازی برد باخت سوق می‌دهد و آمریکای اوباما با این تفکر با ایران مذاکره کرد و نگفت که برنامه هسته‌ای ایران باید صفر شود. این حداقل نگاه او بود و یا باید بگوییم غیر از این نمی‌توانست ببیند. اوباما حتی در مصاحبه‌ای که در مجله آتلانتیک منتشر شد به عربستان هشدار داد که جنگ سرد فایده ندارد بلکه صلح سرد خوب است و مبنای صلح سرد بازی برد برد است. اوباما توانست با همین دیدگاه از تابوی کوبا و ویتنام را که دو حادثه و رویداد عظیم در تاریخ آمریکا بوده اند عبور کند و باید به این رفتار آمریکا بیش از پیش توجه کنیم. بدون شک هزینه‌هایی که ملت ویتنام در جنگ با آمریکا هزینه‌های زیادی می‌پرداختند و متقابلا آمریکایی‌ها نیز در این مسیر هزینه زیادی پرداخت کردند اما آمریکا با سفر به ویتنام و برداشتن تحریم‌ها نشان داد که تفکرش قائل به پذیرش بازیگران منطقه‌ای دیگر است اما این تفکر بر معامله از منظر قدرت حاکم است نه از منظر ضعف. تفکر اوباما قائل به آن است که باید بازیگران در سطوح پایین بازی خودشان را انجام بدهند.
وی در ادامه به خاطره‌ای از سوی چاک هاگل وزیر دفاع سابق آمریکا که از جمله سناتورهایی بوده است که به همراه اوباما به عرصه‌ی قدرت وارد شد افزود: او می‌گوید در سفری به عراق در سال 2008 از اوباما پرسیدم که باید با اینجا (عراق) چه کار کرد؟ و اوباما پاسخ می‌دهد اینها (عراقی‌ها) جز این که خودشان باید بازی کنند کاری نمی‌شود کرد. آنها (عراقی‌ها) در یک دوران گذار تاریخی هستند و ما (آمریکا) تصادفا در این جا قرار گرفتیم و اگردوران گذار آنها را فهم نکنیم ما هم به ستون بازنده‌ها میرویم. و حالا بعد از 8 سال در مصاحبه‌اش با مجله آتلانتیک می‌گوید خاورمیانه لغزنده است و باید در حاشیه‌اش ایستاد.
این استاد دانشگاه تصریح کرد: سنگینی سیاست اوباما تا جایی است که سیستم آمریکا آن را پذیرفت و رئیس‌جمهور بعدی چه جمهوری‌خواه باشد و چه دموکرات با تغییراتی همین راه را ادامه خواهد داد. آمریکا در مسیر اجرای نقش مدیریتی خود در جهان قرار دارد. این در حالی است که در دنیا هم قدرتی که بتواند نقش فعلی آمریکا را زیر سوال ببرد وجود ندارد و از طرفی به نفع قدرت‌های دیگر هم نیست که بخواهند بازی دیگری انجام دهند.
تائب تصریح کرد: آنچه که در آمریکا اتفاقا افتاده و در آینده پیش روست برای ایران یک فرصت است ما می‌توانیم با ادامه سیاست اوباما در آینده بر روی توانمندی‌های خود تمرکز کنیم و نظم منطقی که به منافع ما نزدیک است را در منطقه ایجاد کنیم.
این استاد خاطرنشان کرد: با همه اینها اگر بپرسید که آمریکا با سیاست اوباما موافق تفکر و ماهیت جمهوری اسلامی است؟ باید بگویم، خیر و اگر باز بپرسید آیا آمریکا خواستار نابودی سیستم سیاسی حاکم بر ایران است؟ باید بگویم، بله. با این تفاوت که آمریکا امروز معتقد است برای نابودی ایران و از بین بردن ماهیت و تفکر جمهوری اسلامی به طور مستقیم وارد نخواهد شد. آمریکایی‌ها ایران را به عنوان سرزمین مقوله مثبت اما به عنوان یک سیستم سیاسی به آن نگاهی منفی دارند.
وی در ادامه در پاسخ به سوالی مبنی بر این که آیا گرایش ایران در آینده باید به سمت آمریکا باشد یا قدرت‌های منطقه‌ای از جمله ترکیه و عربستان گفت: اساسا مسائل ما منطقه‌ای است و باید با عربستان و ترکیه در منطقه هماهنگ باشیم نه لزوما آمریکا. امروز عربستان از تحولات رخ داده در منطقه شوکه شده است و از طرفی آمریکاهم به دلایل دیگر نقش قبلی را در حمایت از عربستان ایفا نمی‌کند از این رو عربستان دست به حرکاتی می‌زنند که خارج از ظرفیت‌اش است. معتقدم باید وضعیت و موقعیت قدرت‌های منطقه‌ای را درک کرده و بیش از پیش به سمت آنها حرکت کنیم تا از حجم مشکلات منطقه بکاهیم. ایران از نظر دموکراسی از کشورهای منطقه جلوتر است و بلکه منظورم این بود که یک مرحله از نظر ساخت مدیریتی و درمقابسه با برخی یک مرحله تاریخی جلو ترهستیم.
وی خاطرنشان کرد: ایران یک مرحله در مقایسه با برخی از کشورهای منطقه از نظر ساخت مدیریتی به لحاظ تاریخی جلوتر است و بهتر مسائل منطقه را می‌فهمد و عمل می‌کند. وقتی رفتار ایران در مقایسه با ترکیه و عربستان را می‌بینیم کاملا این موضوع قابل لمس است در هر حال ایران توانسته است با گفت‌و‌گو با بزرگترین دشمنش به یک توافق برسد که نشان‌دهنده توان و ظرفیت ایران است.
این استاد دانشگاه در پاسخ به سوال دیگر مبنی بر این‌که اگر آمریکا از منطقه خارج شود چه تبعاتی خواهد داشت گفت: در نبود نقش مدیریتی آمریکا و ایجاد خلاء قدرت ممکن است قدرت‌های منطقه‌ای با توجه به تضاد منافع و ساختار پیچیده قومیتی و مذهبی به سمت جنگ و درگیری پیش بروند. روسیه از جمله قدرت‌هایی است که طی دو سال گذشته سعی کرد قدرت آمریکا و نقش آن را در سوریه نپذیرد، اما الان می‌گوید در سوریه با آمریکا همکاری می‌کند، چرا که امروز متوجه شده است حتی با قدرت نظامی نمی‌تواند مساله سوریه را حل کند.
منبع: ایسنا
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
