احادیثی از امام موسی كاظم (ع)

گروه مذهبی: حضرت امام موسى بن جعفر (عليه السلام)، معروف به كاظم و باب الحوائج و عبد صالح در روز يكشنبه 7 صفر سال 128 قمرى در روستاى «ابواء»، دهى در بين مكّه و مدينه، متولّد گرديد.


نام مادر آن حضرت، حميده است. آن حضرت در 25 رجب سال 183 قمرى، در زندان هارون الرّشيد عبّاسى در بغداد، در 55 سالگى به دستور هارون مسموم گرديد و به شهادت رسيد. مرقد شريفش در كاظمين، نزديك بغداد، زيارتگاه شيفتگان حضرتش مىباشد.

امام هفتم (ع) با جمع روایات و احادیث و احكام و احیای سنن پدر گرامی و تعلیم و ارشاد شیعیان، اسلام راستین را كه با تعالیم و مجاهدات پدرش جعفر بن محمد (ع) نظم و استحكام یافته بود حفظ و تقویت كرد و علی رغم موانع بسیار در راه انجام وظایف الهی تا آنجا پایداری كرد كه جان خود را فدا ساخت.

احادیثی از امام موسی كاظم (ع)

 امام كاظم عليه  السلام  :
إيّاكَ أن تَمنَعَ في طاعَةِ اللّه ِ فَتُنفِقُ مِثلَيهِ في مَعصِيَةِ اللّه ِ ؛

 امام كاظم عليه  السلام  :
مبادا از خرج كردن در راه طاعت خدا خوددارى كنى ، و آن گاه دو برابرش را در معصيت خدا خرج كنى .



 امام كاظم عليه  السلام  :
إنّي لأَعمَلُ في بَعضِ ضِياعي حَتّى أعرَقَ ـ و إنَّ لي مَن يَكفيني ـ لِيَعَلَمَ اللّه ُ أنّي أطلُبُ الرِّزقَ الحَلالَ ؛

 امام كاظم عليه  السلام  :
من در برخى از زمين هاى كشاورزى ام كار مى كنم تا آن كه عرق از بدنم سرازير مى شود ، در حالى كه هستند كسانى كه به جاى من كار كنند و مرا از كار كردن بى نياز كنند ، ولى من كار مى كنم تا خداوند ببيند كه در جست و جوى روزى حلالم .


 امام كاظم عليه  السلام  :
لايَدخُلُ الفَقرُ بَيتا فيهِ اسمُ مُحَمَّدٍ أو أحمَدَ أو عَلِيٍّ أوِ الحَسَنِ أوِ الحُسَينِ أو جَعفَرٍ أو طالِبٍ أو عَبدِاللّهِ أو فاطِمَةَ مِنَ النِّساءِ ؛

 امام كاظم عليه  السلام  :
فقر وارد خانه اى نمى شود كه در آن خانه نام محمّد ، احمد ، على ، حسن ، حسين ، جعفر، طالب ، عبداللّه  يا فاطمه ، از نام هاى زنان ، باشد .


 امام كاظم عليه  السلام  :
تُستَحَبُّ عَرامَةُ الغُلامِ في صِغَرِهِ لِيَكوُنَ حَليما في كِبَرِهِ ؛

 امام كاظم عليه  السلام  :
پسنديده است كه فرزند در كودكى به بازى و جست و خيز بپردازد تا در بزرگ سالى بردبار و باوقار باشد .


 امام كاظم عليه  السلام  :
رَجُلٌ مِن أهلِ قُم يَدعُو النّاسَ إلَى الحَقِّ يَجتَمِعُ مَعَهُ قَومٌ كَزُبَرِ الحَديِدِ ؛

 امام كاظم عليه  السلام  :
مردى از قم مردم را به حق فرا مى خواند و گروهى استوار ، چون پاره هاى آهن ، پيرامون او گرد مى آيند .


 امام كاظم عليه  السلام  :
لاتَستَغنِي شِيعَتُنا عَن أربَعٍ : . . . و سُبحَةٌ مِن طِينِ قَبرِ أبي عَبدِاللّه ِ عليه  السلام  ؛

 امام كاظم عليه  السلام  :
پيروان ما به چهار چيز نيازمندند : . . . . و تسبيحى از تربت مزار امام حسين عليه  السلام  .


 امام كاظم عليه  السلام  :
المَغبونُ مَن غُبِنَ عُمرُهُ ساعَةً ؛

 امام كاظم عليه  السلام  :
زيان كار كسى است كه ساعتى از عمرش را زيان كرده باشد .


 امام كاظم عليه  السلام  :
مَن استَوى يَوماهُ فَهُوَ مَغبونٌ و مَن كانَ آخِرُ يَومَيهِ شَرَّهُما فَهُوَ مَلعونٌ و مَن لَم يَعرِفِ الزِّيادَةَ في نَفسِهِ فَهُوَ في نُقصانٍ و مَن كانَ إلَى النُّقصانِ فَالمَوتُ خَيرٌ لَهُ مِنَ الحَياةِ ؛

 امام كاظم عليه  السلام  :
كسى كه دو روزش با هم برابر باشد، زيان كار است. كسى كه امروزش بدتر از ديروزش باشد ، از رحمت خدا به دور است . كسى كه رشد و بالندگى در خود نيابد ، به سوى كاستى ها مى رود و آن كه در راه كاستى و نقصان گام بر مى دارد مرگ برايش بهتر از زندگى است .



 امام كاظم عليه  السلام  :
رَجَبٌ شَهرٌ عَظيمٌ يُضاعِفُ اللّه ُ فيهِ الحَسَناتَ و يَمحُو فيهِ السَّيِّئاتَ ؛

 امام كاظم عليه  السلام  :
رجب ماه بزرگى است كه خداوند [پاداش] نيكى ها را در آن دو چندان و گناهان را پاك مى كند .



 امام كاظم عليه  السلام  :
لاتُذهِبِ الحِشمَةَ بَينَكَ و بَينَ أخيكَ وَأبْقِ مِنها فَإنَّ ذَهابَها ذَهابُ الحَياءِ ؛

 امام كاظم عليه  السلام  :
مبادا حريم ميان خود و برادرت را [يكسره] از ميان ببرى ؛ چيزى از آن باقى بگذار ؛ زيرا از ميان رفتن آن ، از ميان رفتن شرم و حيا است .


امام كاظم  عليه  السلام  :
  كَما لا يَقومُ الْجَسَدُ اِلاّ بِالنَّفْسِ الحَيَّةِ فَكَذلِكَ لا يَقومُ الدّينُ اِلاّ بِالنِّيَّةِالصّادِقَةِ وَ لا تَثْبُتُ النِّيَّةُ الصّادِقَهُ اِلاّ بِالْعَقْلِ؛

امام كاظم  عليه  السلام  :
همان گونه كه قوام جسم، تنها به جانِ زنده است، قوام ديندارى هم تنها به نيّت پاكاست و نيّت پاك، جز با عقل حاصل نمى شود.


امام كاظم  عليه  السلام  :
  وَاللّه ِ ما اُعْطِىَ مُوْمِنُ قَطَّ خَيْرَ الدُّنْيا وَالآْخِرَةِ، اِلاّ بِحُسْنِ ظَـنِّهِ بِاللّه ِعَزَّوَجَلَّ وَ رَجائِهِ لَهُ وَ حُسْنِ خُلْقِهِ وَالْكَفِّ عَنِ اغْتياب الْمُؤمِنينَ؛

امام كاظم  عليه  السلام  :
به خدا قسم خير دنيا و آخرت را به مؤمنى ندهند مگر به سبب حسن ظن واميدوارى او به خدا و خوش اخلاقى اش و خوددارى از غيبت مؤمنان.