کد خبر: ۳۴۸۱۷۶
تاریخ انتشار:

واکنش بدن انسانی که بعد از چهل و دو دقیقه غرق شدن، نجات یافت

یک نوجوان ایتالیایی توانست خیلی از احتمالات علمی را نقض کند و 42 دقیقه در زیر محبوس بماند
به گزارش بولتن نیوز ،  نوجوان 14 ساله ی ایتالیایی که به نام مایکل در روزنامه ی Milan Chronicle معرفی شده، طبق گزارشات در ماه گذشته همراه دوستان خود از روی پل به داخل رودخانه پرید. این نوجوان در اعماق رودخانه پایش به گیاهان زیر آب گیر کرد و نتوانست خود را به سطح آب برساند. پس از تلاش آتش نشانها و دوستانش، تقریبا بعد از 42 دقیقه توانستند این نوجوان را از اعماق رودخانه خارج کنند.



از نظر محققان وقتی یک نفر برای مدت زمانی در زیر آب بدون اکسیژن قرار میگرد دو نظریه ی فیزیولوژیکی وجود دارد. اولین نظریه "واکنش غواصی" یا "Diving Reflex" نام دارد. همان واکنش فیزیولوژیکی  که پستانداران آبزی از خود نشان می دهند که باور بر این است در انسانها نیز اتفاق می افتد. این واکنش در نوزادان نیز دیده میشود که وقتی در زیر آب هستند نفس خود را نگه داشته و چشمانشان را باز می کنند. طبق نظر پزشکان وقتی صورت انسان در آب غرق می شود رگهای خون تنگ تر شده و قلب به آرامی شروع به ایستادن می کند. دکتر فالیل(Zianka Fallil) می گوید :" بدن از اصلی ترین ارگان ها مانند مغز، قلب و کلیه ها محافظت می کند و خون را از قسمت های با اهمیت کمتر به سمت این ارگان ها هدایت می کند ".

واکنش غواصی خیلی از انسان ها را از غرق شدن نجات می دهد اما امکان آزمایش آن در انسان خیلی سخت است (زیرا فراهم کردن شرایط غرق شدن انسان در آزمایشکاه وجود ندارد). دکتر فالیل راجع به نظریه دوم درباره تحمل طولانی مدت انسان در زیر آب فرضیه ی خنک کننده انتخابی مغز انسان (the selective brain cooling hypothesis) را بیان میکند. ایشان میگوید: "تحقیقات اندکی بر روی مغز کسانی که در آب غرق شده اند انجام گرفته و مشخص شده سن، مدت زمان زیر آب یا حتی دمای آب در مرگ آنها تاثیر گذار نبوده است و تنها چیزی که مرتبط با مرگ آنها یافتند زمان غرق شدن بوده است."

در سال 2012 میلادی یک مقاله در ژورنال Resuscitation  چاپ شد که در آن گفته شده بود زمان غرق شدن نقش اصلی را در زنده ماندن افراد ایفا می کند. در این آزمایش 61 فرد در بازه زمانی در حدود 10 دقیقه زیر آب ماندند. اما کسانی که زمان کمتری را در زیر آب بودند(حدود 5 دقیقه)،  بعد از این آزمایش کمترین میزان ناتوانی عصبی را داشتند.

درهر صورت هیچ کدام از این تحقیقات به هیچ گونه ارتباط قابل قبولی میان دمای آب یا سن افراد برای زنده ماندن در مدت طولانی در زیر آب دست نیافتند. اما خیلی از خبر گذاریها زنده ماندن جوان ایتالیایی را مرتبط با جوانی او و دمای پایین آبهای میلان در آن روز ارتباط دادند.

منبع:مجله ی علمی ایران

شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.

bultannews@gmail.com

نظر شما

آخرین اخبار

پربازدید ها

پربحث ترین عناوین