هراس نوجوانان از اجتماع

گروه روانشناسی: اغلب نوجوانان در موقعیت های اجتماعی نظیر صحبت کردن در جمع و یا انجام کار گروهی کمی عصبی می شوند. اما نوجوانان مبتلا به هراس اجتماعی در موقعیت هایی از این دست بسیار مضطرب می شوند. نگرانی و اضطراب این نوجوانان ممکن است ایشان را به اجتناب از فعالیت های روزمره اجتماعی وادارد و تعاملات اجتماعی را برایشان بسیار ناراحت کننده کند. اگر احساس هراس از اجتماع دارید، خوب است بدانید درمان هایی برای آن وجود دارد که می تواند به شما کمک کند با موقعیت های اجتماعی کنار بیایید و از زندگیتان لذت ببرید.

اگر به دنبال یافتن راه هایی برای بهبود اعتماد به نفستان هستید باید بدانید که در این مسیر تنها نیستید. اگر در دوران بلوغید و درباره خودتان دچار شک و تردید می شوید امری طبیعی است. به عنوان مثال طبیعی است که درباره لباستان در روز اول مدرسه نگران باشید.

هراس از اجتماع چیست؟ هراس از اجتماع ترسی غیر منطقی، شدید و مزمن از یک شیء بخصوص، فعالیت و یا وضعیت خاص اجتماعی است که افراد یا از آن اجتناب می کنند یا به خاطرش نگرانی و اضطراب زیادی را متحمل می شوند. در بعضی از نوجوانان، ترس محدود به یک یا دو مورد مشخص، مانند صحبت کردن در ملاء عام و یا شروع یک گفت و گو می شود. اما نوجوانان دیگر خیلی مضطربند و ازهر وضعیت اجتماعی ای می ترسند. متوسط ​​سن شروع هراس اجتماعی بین سنین 11 و 19 سال های نوجوانی است.

علایم هراس اجتماعی شامل این مواردند:
-احساس بسیار خود آگاهانه در موقعیت های اجتماعی با نشانه هایی مانند خجالتی بودن شدید، دل درد، ضربان قلب سریع، سرگیجه و گریه.
-داشتن ترس دایمی، شدید و مزمن از دیده شدن و مورد قضاوت قرار گرفتن به وسیله دیگران.


-احساس شرم و راحت نبودن هنگامی که دیگران فرد را تماشا می کنند (هنگام ارایه مطلب یا تحقیق، صحبت کردن در گروه، نواختن ساز)
-احساس تردید در صحبت کردن با هم کلاسی ها و یا هم گروهی ها (اجتناب از تماس چشم، تنها نشستن در هنگام ناهار، تمایل نداشتن به صحبت کردن در هنگام تحقیق گروهی)
-داشتن احساسات فیزیکی اضطراب (سرخ شدن، تپش قلب، تهوع وعرق کردن، احساس خجالت یا تحقیر)

اگر هراس اجتماعی مانع از انجام کارهایی که می خواهید انجام دهید شود و یا از دوست شدن و حفظ دوستی هایتان ممانعت کند، ممکن است به درمان نیاز داشته باشید.

بحث درباره ترس ها و نگرانی ها با یک دکتر یا درمانگر که تجربه درمان هراس از اجتماع را دارد می تواند کمک کننده باشد. او می تواند به شما بگوید که آیا اضطراب اجتماعی و نیاز به درمان دارید یا نه.

دو درمان مؤثر برای هراس از اجتماع وجود دارد: درمان دارویی و رفتار درمانی. نوجوانانی ممکن است هر دو را همزمان دریافت کنند که در ادامه به آنها پرداخته می شود.

در مورد بعضی از نوجوانان، مصرف یک دارو می تواند درمان آسان و مؤثری برای هراسشان از اجتماع باشد. این داروها به این ترتیب کار می کنند که علایم راحت نبودن و دستپاچه بودن را کاهش می دهند.

در برخی از موارد، دارومی تواند به طور چشمگیری هراس اجتماعی را کاهش دهد و یا حتی آن را از بین ببرد. نوجوانان دیگر به یک داروی خاص واکنش نشان نمی دهند و بنابراین این درمان ممکن است به همه کمک نکند. هیچ راهی برای پیش بینی این که آیا یک دارو مفید است یا نه وجود ندارد. گاهی اوقات، باید چند دارو را امتحان کنید تا بفهمید کدام یک جواب می دهد.

وزارت غذا و داروی آمریکا چهار دارو را برای هراس از اجتماع تأیید کرده که عبارتند از:

Paxil ،ZOLOFT ،Luvox و Effexor. اگر چه این چند داروی خاص برای درمان هراس از اجتماع مورد تأیید هستند اما داروهای دیگری هم ممکن است با موفقیت مورد استفاده قرار بگیرند.

استفاده از داروها بسیار آسان است اما جنبه هایی منفی هم دارد.
اول این که دارو فقط علایم را درمان می کند. اگر شما مصرف آن را قطع کنید، ممکن است علایم هراس از اجتماع بازگردد. دوم این که بسیاری از نوجوانان اثرات جانبی داروهای ضد اضطراب را حس می کنند. این عوارض می تواند شامل سردرد، دل درد، حالت تهوع و مشکلات خواب باشد.

همچنین داروهای تأیید شده به وسیله وزارت غذا و داروی آمریکا برای درمان هراس از اجتماع، مانند همه داروهایی که برای درمان افسردگی مورد استفاده قرار می گیرند، یا یک هشدار همراهند و آن این که این داروها ممکن است باعث ایجاد یا بدتر شدن افکار مربوط به خودکشی و رفتارهای خودکشی در جوانان زیر سن 24 سال شوند. بنابراین لازم است نوجوانانی که این داروها را دریافت می کنند تغییر افکارشان در زمینه خودکشی مورد توجه قرار گیرد.

برای بسیاری از نوجوانان، مزایای استفاده از داروها بیشتر از معایب آن است. دارو درمانی انتخابی است که باید به وسیله نوجوان، و پدر و مادرش و پزشک انجام گیرد. اگر داروی هراس از اجتماع دریافت کرده اید، با پزشکتان در تماس باشید و هر گونه گسترش عوارض جانبی، از جمله افسردگی را به او اطلاع دهید. هرگز استفاده از داروی ضد اضطراب را بدون مشورت با پزشک متوقف نکنید. توقف ناگهانی استفاده از داروی اضطراب ممکن است عوارض جانبی جدی ای به همراه داشته باشد.

رفتار درمانی به کمک یک درمانگر آموزش دیده می تواند به فرد کمک کند ترس هایش تشخیص داده شود و تفکراتی که وی را در موقعیت های اجتماعی مضطرب می کند تغییر یابد.

در نوعی رفتار درمانی به نام درمان از طریق مواجهه، فرد به تدریج در موقعیت های اجتماعی که او را ناراحت می کند قرار داده می شود و این روند تا زمانی که او احساس راحتی کند ادامه می یابد. در طول این فرایند، مغز می آموزد وضعیت اجتماعی ای که از آن می ترسد واقعاً خیلی هم بد نیست.

بیشتر درمانگران از مواجهه های کوچک با موقعیت های ناراحت کننده شروع می کنند و به سوی مواجهه های مشکل تر حرکت می کنند تا زمانی که فرد احساس راحتی کند. مزایای این نوع درمان این است که فقط علایم هراس از اجتماع درمان نمی شود بلکه مشکلات زمینه ای هم درمان می شود. در این وضعیت اگر رفتار درمانی متوقف شود، احتمال کمتری وجود دارد که علایم هراس اجتماعی برگردد. البته روش های درمانی دیگری هم برای هراس از اجتماع وجود دارد که در ادامه می آید.

یک روش برای درمان هراس از اجتماع آرامش درمانی (Relaxation Therapy) است. با استفاده از این شیوه درمانی، فرد روش هایی را برای تمدد اعصاب یاد می گیرید از جمله این روش ها انجام تمرینات تنفس و مدیتیشن است. اگر چه آرامش درمانی ممکن است به درمان برخی از ترس های اجتماعی خاص کمک کند، اما به طور کلی درمان مؤثری برای هراس از اجتماع در نظر گرفته نمی شود.

مسدود کننده های بتا برای درمان فشار خون بالا و یا مشکلات دیگر قلب مورد استفاده قرار می گیرند. اما بتا بلاکرها برای درمان افرادی با نوع خاصی از هراس از اجتماع به نام «اضطراب اجتماعی از نمایش» نیز مؤثرند. این نوع از هراس از اجتماع مربوط به زمانی است که فرد از انجام کاری مانند سخنرانی می ترسد. بتا بلاکرها به طورکلی و اصولی برای درمان هراس از اجتماع مؤثر نیستند اما ممکن است در صورتی که ترس از شرایطی خاص و در یک زمان قابل پیش بینی مانند انجام سخنرانی در کلاس باشد مشکل فرد را حل کند.

اول از همه مهم است بدانیم که اگر هراس از اجتماع داریم آدم غیر طبیعی ای نیستیم. افراد زیادی از هراس از اجتماع رنج می برند و این مشکل قابل درمان است. اگر فرد اضطراب زیاد و ترس هایی در رابطه با موقعیت های اجتماعی مختلف دارید، می تواند بی پرده با یک پزشک صحبت کند و آن را درمان کند. اگر هراس از اجتماع درمان نشود ممکن است به افسردگی، اعتیاد به مواد مخدر یا الکل، بروز مشکلات در مدرسه یا محل کار و کیفیت پایین زندگی منجر شود.