در روایت دیگری از خاطرات ساکنان خارج از کشور به مقوله دین و وجود معنویت در زندگی روزمره می رسیم. یکی از ساکنان آمریکا در خاطره خود از زندگی بدون معنوین مردم چین می گوید.
گروه فرهنگی: در روایت دیگری از خاطرات ساکنان خارج از کشور به مقوله دین و وجود معنویت در زندگی روزمره می رسیم. یکی از ساکنان آمریکا در خاطره خود از زندگی بدون معنوین مردم چین می گوید.
به گزارش بولتن نیوز در این خاطره آمده است: به عنوان دانشجوی دکترا باید دو ترم مدرس حل تمرین درس باشم. به غیر از تصحیح برگه و کمک به استاد، باید هفتهای یک ساعت پاسخگوی سؤالات دانشجوهای کلاس هایم باشم.
یک بار یکی از دانشجویان که دختری اهل چین است آمده بود برای سوالات ش. از لهجهاش معلوم بود اولین سال حضورش در آمریکا است. بعد از اینکه جواب سوال هایش را دادم، پرسید «آیا اسمت در کشورت محبوبیت دارد؟» گفتم: «محمد؟ معلوم است که محبوب است. خب اسم پیامبر است.» گفت: «پیامبر؟ کدام پیامبر؟» جواب دادم: «پیامبر اسلام؛ محمد... یعنی تا حالا چیزی از او نشنیدهای؟» جوابش نه بود!
اصلاً به گوشش هم نخورده بود نام چنین دینی! کمی از اسلام برایش گفتم.
آخرسر از او درباره وضع دین در چین میپرسم. میگوید: «کدام دین؟ مردم که دین ندارند. در کشور ما چیزی به اسم معنویت وجود ندارد. همهاش کار و خورد و خواب... همین! همیشه از این جور زندگی بدون معنویت گریزان بودم. خوش به حال شما که معنویت در زندگیتان وجود دارد.»
انتهای پیام/
منبع: کانال فرنگ نوشت
همچنین فریب خوردگان نادان
وسلام خدا برکسانی که راه این بزرگواران رو تبلیغ میکنند.دنیای ما چه با مدرنتیه وچه بدون اون می گذره وکوتاهی اون رو وقتی می فهمیم که به ایستگاه آخر رسیده باشیم.اونهایی که برای دنیا حرص زدن یه روزی بد پشیمون میشن.
خوبی وخوشی وزشت وزیبا بگذشت
هركجا مشكل جواب انجا رود
اتفاقا در چین مذاهب زیادی وجود (به نسبت ایران) که شاخص ترین آنها بودایی و آیین کنفسیوس است که تاکید بر اخلاق دارند.
بنده خودم شاهد بودم که یک فرد تهرانی که بارها و بارها نام ابالفضل(ع) را شنیده بود و شاید حتی قسم هم خورده باشد از ارتباط برادری ایشان با امام حسین خبر نداشت.
یا خیلیها را می بینم که نام پدر امام مهدی را نمی دانند یا خیلیها(نسل امروزی و نه نسل قدیمی تر) نمی توانند چهارده معصوم را نام ببرند.
آیا این یعنی که ما معنویت نداریم؟!!!!
نکته دوم این که کارگران کشورهای جهان سومی همچون ایران بیشتر از همتایان چینی خود کار می کنند و دروغ بزرگی که به گوش ما خوانده اند این است که کارگران چینی در مقابل کمترین دستمزد بیشترین کار را می کنند.
که معمولا در توجیح وضع اقتصادی کارگران ما عنوان می شود.مصداق بارز "کار" ، "خورد" و "خواب" کارگران شاغل در بخشهای صنعتی ایران (البته خصوصی و نه دولتی) هستند که تا 14 ساعت کار می کنند و شبها خسته به خانه می روند و وقت توجه به خانواده ، مسائل سیاسی و معنوی را ندارند.
در یکی از شرکتهای قطعه ساز خودرو بر سر اضافه کاری جمعه بین کارگران درگیری ایجاد شده بود، خب نام این را چه می گذارید.
مردم ما یاد گرفتند نکات مثبت سایر جوامع را در حد اغراق بزرگ و رسانه ما یاد گرفته است نکات منفی سایر جوامع را در حد اغراق بزرگ نماید.
و دقیقا جامعه چین را مورد هدف قرار داده است.