فرش قرمز برای قراردادهای " نئودارسی" در تهران!
قرارداد دارسی را امروزه یک مصیبت برای کشور و نمادی از شوربختی و ناتوانی کشورمان در " عصر بیخبری " و دوران فترت ایران پیش از مشروطیت می شناسند، با این حال روانیست اگر اقرار نکنیم همین قرارداد امتیازی و استعماری ، با وجود تمام تلخکامی هایی که برای ایران به بار آورد اما سرزمین ما را وارد عصر جدیدی کرد که بعدها با نام و بوی نفت عجین شد.
گروه اقتصادی: رضا وثوقی: "ویلیام ناکس دارسی " ، سرمایه سالار بریتانیایی هرگز در طول عمرش به تهران یا هیچ یک از شهرهای ایران نیامد ، با اینحال قرارداد امتیاز کشف و بهره برداری از نفت ایران، که در خرداد 1280 در دیوانخانه دولتی گلستان مهر شد و به " امضای همایونی " رسید در طول تاریخ معاصر ایران به نام او معروف گشت.
به گزارش بولتن نیوز، قرارداد دارسی را امروزه یک مصیبت برای کشور و نمادی از شوربختی و ناتوانی کشورمان در " عصر بیخبری " و دوران فترت ایران پیش از مشروطیت می شناسند، با این حال روانیست اگر اقرار نکنیم همین قرارداد امتیازی و استعماری ، با وجود تمام تلخکامی هایی که برای ایران به بار آورد اما سرزمین ما را وارد عصر جدیدی کرد که بعدها با نام و بوی نفت عجین شد.
قرارداد دارسی در زمان و زمانه ای منعقد شد که در جهان آن عهد تقریبا نوع و شیوه دیگری از قراردادها وجود نداشت، قرارداد دارسی در عصری منعقد شد که اثر نفت بر اقتصاد ملت ها و دولتها ناشناخته بود و هیچ غیب گویی هم از " نعمت " یا " نقمت " بودن این ماده سیاه خبر نداشت.
بر همین اساس بود که با تورق تاریخ می فهمیم، دارسی در همان دوره انعقادش با کمتر مخالفتی مستدل و عالمانه مواجه شد، در عهد دارسی نه قوانین ضدانحصار در جهان و ایران وجود داشت نه اصلا مجلس و قانونی برای بررسی و نظارت بر " حق ملت" وجود داشت، قرارداد دارسی از نظر حقوقی در عصر " اختیار مطلقه دولت ها بر سرنوشت ملت" در ایران منعقد شد و از همه مهمتر اینکه باوجود تمام این شرایط اما عامه ملت از ماهیت قرارداد مطلع بودند ، حتی شش سال بعد از امضای قرارداد و در شرایطی که هنوز نفت در مسجد سلیمان کشف نشده بود وقتی نخستین مجلس شورای ملی تشکیل شد در ذیل بررسی های اولین مجلس مشروطه ، وزیر معادن وقت چندبار در مجلس پیرامون قراردادی مربوط به عصر پیش از تشکیل مجلس، توضیحاتی ارائه داد.
امروز اما ، با سپری شدن 114 سال از امضای قرارداد دارسی، 107 سال پس از کشف نفت در ایران و 65 سال پس از ملی شدن نفت در کشورمان، برای تیپی از قرارداد " نئودارسی" در تهران ، فرش قرمز انداخته شد.
قراردادهای ipc یا مدل جدید قراردادهای نفتی ایران، در عصری رونمایی می شود که جهان تجربه انواع و اقسام مدل های قراردادی را به دست آورده است، و ایران ما نیز پس از قریب به شش دهه ملی شدن نفت ، بر فرآیند توسعه و بهره برداری از ذخایر نفتی اش مسلط شده است،در عصری که ایران تجربه یک قرن قانون گرایی و " حکومت قانون" را تجربه کرده است ، این نئودارسی در زمانه ای " مهر محرمانه " خورده است و مردم از جزییات و حتی کلیات رفتاری در قرارداد ناآگاه هستند که که با پیشرفت علم و ابزارهای ارتباطات ، شاخص آگاهی و اطلاع رسانی مردم جهان و به تبع آن ایران، به کسری از ثانیه رسیده است، قراردادهای جدید نفتی در دوره ای رونمایی می شود که " دولت" دیگر " ارباب ملت" نیست ، در زمانه ای که حدود وظایف و اختیارات " کارگزاران کشور و وزرا " توسط " قانون" و نه " اراده دولت" تعیین می شود و در زمانه ای که 37 سال از انقلاب اسلامی با هدف " پایان دادن به سلطه خارجی ها " در کشورمان گذشته است.
با این حال این قراردادهای جدید یا آنگونه که وصف کردم این " نئودارسی" ، در شرایطی رونمایی می شود که از یک سال قبل، ده ها کارشناس و متخصص فنی و حقوقی ، و نیز دهها رسانه ، درباب آثار خطرناک و مغایرت های قانونی مکرر این مدل قراردادی " هشدار " داده اند، قراردادهای نئودارسی امروز در شرایطی در تهران پاییزی رونمایی می شود که یک هفته قبل شماری از نمایندگان مجلس در نامه ای رسمی مغایرت این قراردادها را با ابلاغیه مهم و کلیدی رهبری و قانون مرتبط با آن در " ذیل اصل 44" قانون اساسی اعلام کرده بودند، کمی پیش از آن بسیج دانشجویی فهرستی از ایرادها و ابهام های خطرناک این مدل قراردادی را گوشزد کرده بود و مدتی قبل از آن نیز تعدادی از متخصصان فنی مناطق نفتخیز جنوب در نامه ای سرگشاده ابعاد خطرناک اجرای این قراردادها را انذار داده بودند، اما " گوش دولت" بدهکار هیچ کدام از این هشدارها و انذارها نبود و " نئودارسی " امروز بر فرش قرمز سالن اجلاس سران ، آزادانه گام برداشت، بی انکه از تصویب مجلس قانونی گذشته باشد و بی آنکه متولیان این کار خود را مکلف به توضیح و تفسیر برای مردم بدانند.
قراردادهای نئودارسی در " سایه روشن" پسابرجام رونمایی شد تا وزیر نفت در نطق افتتاحیه رونمایی با صدای بلند بگوید: این مدل هم ایده آل ما نیست اما فعلا جوابگوی شرکت نفت و نیازهایش هست! ؛ صدها صفحه نقد کارشناسان و متخصصان درباره ایرادهای حقوقی همکاری مشارکتی با پیمانکاران خارجی، احتمال نقض صیانت از مخازن نفت و گاز، خطر نقض اصول مسلم قانون اساسی ، خطر تسلط خارجی ها بر منابع انفال ملی، خطر نقض قانون اجرای اصل 44، نقض احتمالی حاکمیت ملی در استفاده از ذخایر ثروت ملی، و .... تبدیل شد به این پاسخ که .... هنوز ایده آل ما نیست!!
افسوس که متولیان و طراحان این قرارداد پیام این همه نقد و هشدار و انذار را نشنیدند ، پیام هایی که همه یک صدای واحد داشتند؛" نئودارسی" ختم بخیر نمی شود.
منبع: نفتون
به گزارش بولتن نیوز، قرارداد دارسی را امروزه یک مصیبت برای کشور و نمادی از شوربختی و ناتوانی کشورمان در " عصر بیخبری " و دوران فترت ایران پیش از مشروطیت می شناسند، با این حال روانیست اگر اقرار نکنیم همین قرارداد امتیازی و استعماری ، با وجود تمام تلخکامی هایی که برای ایران به بار آورد اما سرزمین ما را وارد عصر جدیدی کرد که بعدها با نام و بوی نفت عجین شد.
قرارداد دارسی در زمان و زمانه ای منعقد شد که در جهان آن عهد تقریبا نوع و شیوه دیگری از قراردادها وجود نداشت، قرارداد دارسی در عصری منعقد شد که اثر نفت بر اقتصاد ملت ها و دولتها ناشناخته بود و هیچ غیب گویی هم از " نعمت " یا " نقمت " بودن این ماده سیاه خبر نداشت.
بر همین اساس بود که با تورق تاریخ می فهمیم، دارسی در همان دوره انعقادش با کمتر مخالفتی مستدل و عالمانه مواجه شد، در عهد دارسی نه قوانین ضدانحصار در جهان و ایران وجود داشت نه اصلا مجلس و قانونی برای بررسی و نظارت بر " حق ملت" وجود داشت، قرارداد دارسی از نظر حقوقی در عصر " اختیار مطلقه دولت ها بر سرنوشت ملت" در ایران منعقد شد و از همه مهمتر اینکه باوجود تمام این شرایط اما عامه ملت از ماهیت قرارداد مطلع بودند ، حتی شش سال بعد از امضای قرارداد و در شرایطی که هنوز نفت در مسجد سلیمان کشف نشده بود وقتی نخستین مجلس شورای ملی تشکیل شد در ذیل بررسی های اولین مجلس مشروطه ، وزیر معادن وقت چندبار در مجلس پیرامون قراردادی مربوط به عصر پیش از تشکیل مجلس، توضیحاتی ارائه داد.
امروز اما ، با سپری شدن 114 سال از امضای قرارداد دارسی، 107 سال پس از کشف نفت در ایران و 65 سال پس از ملی شدن نفت در کشورمان، برای تیپی از قرارداد " نئودارسی" در تهران ، فرش قرمز انداخته شد.
قراردادهای ipc یا مدل جدید قراردادهای نفتی ایران، در عصری رونمایی می شود که جهان تجربه انواع و اقسام مدل های قراردادی را به دست آورده است، و ایران ما نیز پس از قریب به شش دهه ملی شدن نفت ، بر فرآیند توسعه و بهره برداری از ذخایر نفتی اش مسلط شده است،در عصری که ایران تجربه یک قرن قانون گرایی و " حکومت قانون" را تجربه کرده است ، این نئودارسی در زمانه ای " مهر محرمانه " خورده است و مردم از جزییات و حتی کلیات رفتاری در قرارداد ناآگاه هستند که که با پیشرفت علم و ابزارهای ارتباطات ، شاخص آگاهی و اطلاع رسانی مردم جهان و به تبع آن ایران، به کسری از ثانیه رسیده است، قراردادهای جدید نفتی در دوره ای رونمایی می شود که " دولت" دیگر " ارباب ملت" نیست ، در زمانه ای که حدود وظایف و اختیارات " کارگزاران کشور و وزرا " توسط " قانون" و نه " اراده دولت" تعیین می شود و در زمانه ای که 37 سال از انقلاب اسلامی با هدف " پایان دادن به سلطه خارجی ها " در کشورمان گذشته است.
با این حال این قراردادهای جدید یا آنگونه که وصف کردم این " نئودارسی" ، در شرایطی رونمایی می شود که از یک سال قبل، ده ها کارشناس و متخصص فنی و حقوقی ، و نیز دهها رسانه ، درباب آثار خطرناک و مغایرت های قانونی مکرر این مدل قراردادی " هشدار " داده اند، قراردادهای نئودارسی امروز در شرایطی در تهران پاییزی رونمایی می شود که یک هفته قبل شماری از نمایندگان مجلس در نامه ای رسمی مغایرت این قراردادها را با ابلاغیه مهم و کلیدی رهبری و قانون مرتبط با آن در " ذیل اصل 44" قانون اساسی اعلام کرده بودند، کمی پیش از آن بسیج دانشجویی فهرستی از ایرادها و ابهام های خطرناک این مدل قراردادی را گوشزد کرده بود و مدتی قبل از آن نیز تعدادی از متخصصان فنی مناطق نفتخیز جنوب در نامه ای سرگشاده ابعاد خطرناک اجرای این قراردادها را انذار داده بودند، اما " گوش دولت" بدهکار هیچ کدام از این هشدارها و انذارها نبود و " نئودارسی " امروز بر فرش قرمز سالن اجلاس سران ، آزادانه گام برداشت، بی انکه از تصویب مجلس قانونی گذشته باشد و بی آنکه متولیان این کار خود را مکلف به توضیح و تفسیر برای مردم بدانند.
قراردادهای نئودارسی در " سایه روشن" پسابرجام رونمایی شد تا وزیر نفت در نطق افتتاحیه رونمایی با صدای بلند بگوید: این مدل هم ایده آل ما نیست اما فعلا جوابگوی شرکت نفت و نیازهایش هست! ؛ صدها صفحه نقد کارشناسان و متخصصان درباره ایرادهای حقوقی همکاری مشارکتی با پیمانکاران خارجی، احتمال نقض صیانت از مخازن نفت و گاز، خطر نقض اصول مسلم قانون اساسی ، خطر تسلط خارجی ها بر منابع انفال ملی، خطر نقض قانون اجرای اصل 44، نقض احتمالی حاکمیت ملی در استفاده از ذخایر ثروت ملی، و .... تبدیل شد به این پاسخ که .... هنوز ایده آل ما نیست!!
افسوس که متولیان و طراحان این قرارداد پیام این همه نقد و هشدار و انذار را نشنیدند ، پیام هایی که همه یک صدای واحد داشتند؛" نئودارسی" ختم بخیر نمی شود.
منبع: نفتون
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
