کد خبر: ۲۹۱۹
تاریخ انتشار:

توافقنامه امنیتی واشنگتن - بغداد؛ "اشغال مدرن

توافقنامه امنیتی مورد درخواست آمریکا که با نوعی تحمیل همراه است چیزی جز یک "اشغال دائم و مدرن" نیست که می تواند عواقب ناگواری برای امنیت و منافع ملی عراق داشته باشد.

آمریکا و متحدانش در سال 2003 با بهانه از بین بردن تسلیحات کشتار جمعی به عراق حمله کردند و در مراحل اولیه موفق شدند نظام دیکتاتوری بعث وابسته به صدام را سرنگون کنند اگر چه این اتفاق، مورد قبول و تحسین اکثر کشورها قرار گرفت، اما هیچ گاه سند و نشانه ای مبنی بر درست بودن بهانه حمله به عراق به دست نیامد و حتی واقعیات عراق اثبات کرد که رژیم صدام هیچ وقت مجهز به تسلیحات کشتار جمعی نبوده است و اگر هم تجهیزات کشتار جمعی از جمله تسلیحات شیمیایی به کار برده است از کشورهای غربی بدست آورده است.

پس از اثبات درست نبودن دلایل حمله به عراق، بحث برقراری امنیت و حفظ جان و حقوق شهروندان عراقی به میان آمد و بر اساس قوانین بین المللی آمریکا به عنوان نیروی اشغالگر مسئول ایجاد امنیت در این کشور شد.

اماهرچه از اشغال عراق می گذشت نشانه های ناتوانی بیشتر نیروهای خارجی در برقراری امنیت بیشتر مسجل می شد و با تداوم بمب گذاری ها و کشتارها در مناطق مختلف عراق کم کم آمریکا در پی فرافکنی مشکلات امنیتی این کشور برآمد و با توجه به مشکلاتی که با ایران و سوریه در دیگر حوزه ها داشت این دو کشور را متهم به دخالت در ناامنی های عراق کرد.

اتهامات آمریکا علیه ایران و سوریه هیچ گاه با واقعیت ها و مستندات همراه نبود و بیشتر یک نوع "بهانه تراشی و فرافکنی" ناشی از ضعف عملکرد در امور امنیتی عراق بود.

گذشته از غیر واقعی بودن ادعاهای آمریکا برضد ایران، آنچه تحولات عراق آن را اثبات می کرد این بود که بیشتر تروریست ها در عراق تابعیت کشورهای همپیمان آمریکا را داشتند؛ کشورهایی که هیچ گاه از سوی واشنگتن مورد اتهام قرار نگرفتند.

با گذشت زمان و با توجه به قدرت گرفتن دولت و نیروهای امنیتی عراقی، کم کم فضای امنیتی این کشور بهبود یافت و بغداد در صدد استقلال بیشتر از آمریکا برآمد تا بهتر بتواند از پس مسئولیت های خویش برآید، فلذا خواستار کنترل امور امنیتی مناطق مختلف عراق بدست نیروهای خودی شد. این امر در موارد بسیاری مورد استقبال نیروهای اشغالگر قرار نگرفت و حتی دولت نوری المالکی در این مورد تحت فشار قرار گرفت و اتهاماتی هم بر ضد وی مطرح شد.

گذشته از این امر، بهبود شرایط امنیتی عراق، توجیه و دلایل حضور نظامیان آمریکا درعراق را ضعیف کرده و در مواردی کاملا منتفی کرده است و همین امر درخواست نخبگان، علما و اقشار مختلف مردم عراق را برای خروج اشغالگران در پی داشته است؛ امری که آغاز فشار بر دولت آمریکا برای خروج از عراق شده است و این امر با درخواست های داخلی در خود ایالات متحده مضاعف شده است.

همه این عوامل آمریکا را به سمت انعقاد یک توافقنامه امنیتی با عراق سوق داده است تا بتواند در یک چارچوب نهادینه شده و برای مدتی طولانی در عراق بماند و به نوعی حضور خود را قانونی هم جلوه دهد.

توافقنامه امنیتی درخواستی آمریکا که نوعی تحمیل هم در آن است با توجه به مفادی که از پیش نویس های آن منتشر شده، چیزی جز یک "اشغال دائم" نیست امری که در تضاد با منافع ملی عراق و امنیت کل منطقه می باشد. فلذا توجه به ابعاد و پیامدهای این توافقنامه برای آینده ملت و دولت عراق ضروری است.

توافقنامه امنیتی مورد درخواست آمریکا همچنین به نوعی "اشغال مدرن" است که از قانون و نهادهای قانونی یک کشور برای نهادینه کردن اشغال استفاده می کند و با یک فشار پنهانی و به ظاهر دموکراتیک مسئولیت تداوم اشغال را به دولت اشغال شده تحمیل می کند.


حبیب اسدی

شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.

bultannews@gmail.com

نظر شما

آخرین اخبار

پربازدید ها

پربحث ترین عناوین