میهمان ویژه کنسرت علیزاده و پیام تسلیتی که از اتریش به هرمزگان آمد

مهمان ویژه کنسرت محمدعلیزاده کسی نبود جز پسرک گندمگونی که با گرمکن قرمز چرک مردی روی صندلی خواب بود! او یکی از صدها بچه کاری است که هر روز صبح تا شب را در خیابان‌های این شهر دود و آهن و آجر می‌گذرانند.

شاید سومین سانس از کنسرت خرداد ماه محمد علیزاده را بتوان یکی از خاص‌ترین اجراهای او نامید؛ شبی که در میانه اجرا و در میان سونامی جیغ و همخوانی تماشاگران، تصویر چهره گندم‌گون ویژه‌ترین میهمان کنسرت، در حالی که زیپ گرمکن قرمز چرک مردش را تا انتها بسته و از زور خستگی روی صندلی خوابش برده، از نمایشگرهای بزرگ سالن میلاد پخش شد؛ میهمان ویژه‌ای که پخش تصاویر خوابیدنش بر روی استیج و پشت سر علیزاده‌ای که او را معرفی می‌کرد، تماشاگران را بی‌اختیار به تشویق واداشت و صدای جیغ ممتد دختر و پسرهای اتوکشیده پاشنه بلند او را از خواب پراند. شبی که یک پسر بچه 10 -12 ساله واکسی، میهمان کنسرت احساساتی‌ترین خواننده پاپ شد.

 

سومین سانس از کنسرتِ خردادِ محمد علیزاده گرچه با تاخیری یک ساعته آغاز شد ولی این تاخیر به واسطه ساعت برگزاری آن که درست بر ساعت اوج ترافیک تهران کوک شده بود، نه تنها صدای هیچکس را درنیاورد، که بخش عظیمی از جمعیت سالن را به موقع روی صندلی‌هاشان نشاند و بسیاری را از این تاخیر خرسند کرد و تقریباً تمامی میهمانان این سانس توانستند 18 یا به عبارت درست‌تر 17 قطعه‌ اجرا شده در این سانس را نظاره‌گر باشند.

 

نحوه تعامل محمد علیزاده در عصر روز چهارشنبه با صدها مخاطبش در سالن میلاد و همچنین چینش قطعات اجرایی وی ثابت کرد که علیزاده نه تنها در کوک صدایش، بلکه در شناخت ذائقه مخاطبانش نیز مستعد است. چراکه چینش قطعات و جا دادن ترک‌های بیشتر شناخته شده، پر انرژی و محبوب وی در میان قطعات کم‌مخاطب‌تر به گونه‌ای این سانس را برای تماشاچیان رقم زد که صدای تشویق حاضران را لحظه‌ای قطع نکرد و به قول معروف فراز و فرودهای متناوب، تماشاچیان را تا انتهای این اجرا با علیزاده و تیمش همراه کرد.

 

علیزاده این اجرا را در حالی با پخش نماآهنگ «همینه که هست» آغاز کرد که پس از اجرای ترک «خیلی برام عزیزه خاطرت»، با قطعه «هواتو کردم» تماشاگران را به همخوانی با خود واداشت و پس از آن با قطعه «به دادم برس»، تماشاگران را به اوج رساند؛ و این انرژی را پس از اجرای آهنگ «زخم» و همزمان با اجرای ترک «این اولین باره» دوباره در مخاطبانش دمید. البته این تشویق‌ها اوج استقبال تماشاگران از علیزاده و تیمش نبود و صدای جیغ و همخوانی حاضران در سالن میلاد زمانی به نهایت خود رسید که او  پس از قطعه «فکرشم نکن»، آهنگ جدید «همینه که هست» را اجرا کرد؛ قطعه‌ای که فریاد تماشاگران او را مجبور به تکرار آن در آخرین بخش از اجرای عصر چهارشنبه‌اش کرد.

 

قطعه «همینه که هست» فضای متفاوت و ترانه‌ای متفاوت‌تر با دیگر آثار علیزاده دارد و محمد علیزاده که خود هم به این تفاوت اذعان دارد، پس از اجرای این قطعه از انتقاد 10 درصد از مخاطبانش برای ساخت این آهنگ پرده برداشت ولی در عین حال تاکید داشت که «من قول می‌دهم این آهنگ در ایران می‌ترکاند»!

 

او همچنین در واکنش به برخی انتقادات از کم‌کاری و چاق شدنش هم گفت: عده‌ای به دلیل ارائه ندادن آهنگ جدید در 8 – 9 ماه اخیر و برگزاری کنسرت‌های متعدد در شهرهای مختلف، می‌گویند کم کار شده‌ام و چاق و به دنبال پول؛ البته که من پول دوست دارم ولی قطعه «همینه که هست» را یکسال پیش ساختم و حتی مرتضی (پاشایی) هم آن را شنیده بود ولی بعد از مرتضی و برای احترام به مادر مرتضی و روح او، خجالت می‌کشیدم که این کار را در حالی که 40 روز هم از فوت مرتضی نگذشته بود، ارائه دهم.

 

پس از اجرای این قطعه و قطعات «غم دنیاست» و «میشه نگام کنی»، علیزادهِ احساساتی در میان ابراز احساستش به مخاطبان، گروه همراهش را معرفی کرد و از محمد شعبانی نوازنده پرکاشن و ایمان ذاکریِ درام نواز تا اشکان موسوی نوازنده ویلون و ... را معرفی کرد و هریک لحظاتی، با تکنوازی‌هایشان آنچه در چنته داشتند را رو کردند.

 

شاید در تمام لحظاتی که تماشاچیان حضور محمد علیزاده و گروهش را در میان همهمه دود و نور استیج سالن میلاد نظاره‌گر بودند، کم انرژی‌ترین لحظات را با اجرای قطعات «بی حوصله»، «شهر باران» و «دل بی تو غم زده» تجربه کردند؛ لحظات کسالت‌آوری که خیلی زود با اجرای قطعه «خوشحالم» و معرفی میهمان ویژه این اجرا سر آمد.

 

زمانی که علیزاده از معرفی میهمان ویژه اجرای این سانس خبر داد نمایشگرهای بزرگ سالن، تصویر صورت پسرک گندمگونی را در پس علیزاده نشان دادند که با گرمکن قرمز چرک مردی روی صندلی خواب بود! میهمان ویژه‌ای که کسی نبود جز یکی از صدها بچه کاری که هر روز صبح تا شب را در خیابان‌های این شهر دود و آهن و آجر می‌گذرانند؛ پسرک واکسی که علیزاده او را به حضار معرفی کرد آنچنان خوابیده بود که تنها بمب تشویق و جیغ حاضران می‌توانست او را از صندلی که در آن فرو رفته بود بیرون بکشد و چشمانش را باز کند. نشان دادن تصاویر چشمان بهت زده و خواب آلود عرفان از نمایشگرهای بزرگ سالن، کار را به جایی رساند که برای مدتی سینه‌چاک‌های علیزاده هم چشم از خواننده محبوبشان برداشتند و با جیغ های ممتد، پسربچه 10 – 12 ساله را تشویق کردند؛ پسربچه خواب آلودی که توانست با تعظیمی هنرمندانه جواب ابراز احساسات صدها تماشاگر شیک پوش حاضر در سالن را بدهد.

 

پس از چند دقیقه قطع اجرای کنسرت به دلیل همزمانی با اذان مغرب، اجرای قطعات «دلمو پس نده»، «دلم روشنه» و «جز تو»، قطعه «همینه که هست» توانست حسن ختامی برای حاضران در سومین سانس از کنسرت خرداد ماه 94 باشد؛ حاضرانی که گرچه با اجرای متفاوت و ریتم کند برخی از قطعات، شوکه شده بودند و این موضوع در قطعه «دلم روشنه» و یکی دو قطعه دیگر که علیزاده آن ها را با ریتم کندتری از آنچه مخاطبان در ذهن داشتند اجرا کرد، ولی همخوانی تماشاگران در هنگام خروج از سالن نشان از رضایت آن‌ها از اجراهای چهارشنبه عصر داشت.

 

این اجرا در حالی به اتمام رسید که در طول برگزاری این کنسرت، اغراق علیزاده در ابراز احساساتش به مخاطبان تا اندازه‌ای مبالغه آمیز نشان می‌داد، اما نوع انتخاب پوشش راحت او؛ پیراهن آبی کم‌رنگش، شلوار روشن و کت تیره ساده‌اش و همچنین لحن صمیمی‌اش باعث می‌شد تا این ابراز احساسات که تقریباً در ابتدا، انتها و حتی در میانه اجرای هریک از قطعاتش، مخاطب را شگفت‌زده می‌کرد، قابل قبول‌تر جلوه کند.

 

در پایان ذکر این نکته خالی از لطف نیست که گرچه عوامل اجرایی تیم برگزاری کنسرت علیزاده اجازه ندادند تا با محمد علیزاده و میهمان ویژه کنسرتش گفت‌وگوی کوتاهی داشته باشیم ولی حرکت این خواننده احساساتی، در میهمان کردن یک کودک کار به عنوان میهمان ویژه می‌تواند اقدامی باشد مثال زدنی!

مراسم بزرگداشت «بی بی کینگ» در خیابان بیل در ممفیس برگزار شد.

تونی کلمن درامر «بی بی کینگ» گیتاریست مشهور و سلطان بلوز،‌ در مراسم تشییع جسد بی بی کینگ در ممفیس در ایالت تنسی آمریکا یکی از گیتارهای او به نام لوسیل را در دست گرفت.

این مراسم در خیابان بیل در ممفیس برگزا شد و این خیابانی است که با موسیقی بلوز آمریکا پیوند خورده است. بی بی کینگ فعالیت هنری خود را در همین خیابان و با نام هنری بیل استریت بلوز بوی شروع کرد و بعدتر با خلاصه کردن آن، به بی بی کینگ شهرت یافت.

همچنین هواداران بی بی کینگ روی دیوار کلوب بی بی کینگ بلوز یادگاری نوشته اند و به او ادای احترام کرده اند.

او روز ۱۴ می در آسایشگاهی در لاس وگاس درگذشت.

مقام های آمریکایی در حال بررسی ادعاهایی در ارتباط با مسمومیت او هستند. دخترانش می گویند که لاورن تونی، مدیر امور مالی او، و مایرون جانسون، دستیار شخصی اش، به او موادی غیرعادی داده اند که سبب مرگ زودرس او شده است.

پزشکی قانونی گفته است که بی بی کینگ در پی چند سکته مرتبط با بیماری دیابت درگذشته، با این حال نتایج کالبدشکافی ظرف هشت هفته آینده مشخص خواهد شد.

جسد بی بی کینگ قرار است روز شنبه در ایندیانولا در می سی سی پی که او آن را زادگاه خود می دانست، به خاک سپرده شود.

مدیرفستیوال 4020اتریش با ارسال پیامی درگذشت غلام مارگیری پیشکسوت موسیقی آیینی هرمزگان را تسلیت گفت.

پیتر لایش(Peter Leisch) شنبه در این پیام که در اختیار ایرنا قرار گرفت آورده است: از شنیدن خبر درگذشت استاد غلام مارگیری بسیار اندوهگین شدم.

جذبه و نوای ساز و شخصیت متمایز،از ویژگی های برجسته این مرد بزرگ بود و می توان گفت وی نه تنها یک موزیسین موفق بود،بلکه شخصیتی منحصر بفرد داشت و از این که افتخار میزبانی این استاد را در کشور اتریش و در فستیوال 4020داشتم بر خود می بالم.

این اتفاق تلخ را به جامعه هنری ایران و مردم هرمزگان تسلیت می گویم.

غلام مارگیری از استادان و پیشکسوتان موسیقی آیینی هرمزگان جمعه هشتم خرداد درگذشت.

وی فروردین امسال به همراه علیرضا ملاحسینی و قنبر راستگو در فستیوال 4020 اتریش به روی صحنه رفت و هنرنمایی وی مورد توجه مخاطبان این جشنواره قرار گرفت.

آهنگساز و مدرس پیشکسوت موسیقی ایران بعد از بازگشت از کشور کانادا از انگیزه های خود برای تولید یک آلبوم موسیقایی جدید سخن گفت.

کامبیز روشن روان با بیان اینکه به زودی کار تولید یک اثر جدید را آغاز خواهد کرد، توضیح داد: به زودی تولید یک اثر موسیقایی را که این بار کمی متفاوت تر از کارهای قبلی‌ام است آغاز خواهم کرد اما تا زمانی که جزییات کار مشخص نشده نمی توانم درباره آن اطلاعات دقیق تری اعلام کنم.

وی درباره دیگر فعالیت‌های خود در عرصه موسیقی بعد از بازگشت از سفر بیان کرد: هنوز مدت کوتاهی از بازگشت من به ایران نگذشته است اما در همین مدت کوتاه موفق شدم در کنسرت ارکستر سفمونیک البرز به رهبری سهراب کاشف حضور پیدا کنم که به نظر من کنسرت بسیار خوب و ارزشمندی بود که می تواند سرآغاز خوبی برای برگزاری برنامه های مختلف «شب آهنگسازان ایرانی» باشد.

این آهنگساز ادامه داد: برگزاری مراسم اختتامیه دومین جشنواره موسیقی بسطامی نیز یکی از اتفاقات خوبی بود که در این چند روز شاهد آن بودم زیرا فارغ از اهمیت و ارزشی که این جشنواره می تواند در عرصه موسیقی سنتی داشته باشد، حضور یک گروه قدرتمند از دوستداران استاد پورعطایی بود که  واقعا گروه منسجم و خوبی بودند و فکر می کنم در آینده نزدیک از این گروه خبرهای بیشتری را بشنویم.

روشن‌روان در پایان عنوان کرد: از سوی دیگر بسیار علاقه مندم که در کنسرت ارکستر سمفونیک تهران نیز حضور داشته باشم تا از نزدیک در جریان فعالیت‌های این ارکستر قرار بگیرم چرا که اخبار خوبی از نحوه کیفیت اجرای این ارکستر شنیده ام که امیدوارم فرصت این را داشته باشم که کنسرت این مجموعه موسیقایی را نیز ببینم.

رونمایی از کتاب «هارمونی جامع کاربردی موسیقی» و تنظیم و انتشار آلبوم موسیقایی «رفتم و بار سفر بستم» با صدای علیرضا قربانی از تازه ترین فعالیت‌های موسیقایی کامبیز روشن روان است که در سفر گذشته خود به کشورمان آنها را به سرانجام رساند.

وی که مدتی است در کشور کانادا سکونت  دارد پيش از اين نیز كتاب‌هاي پارتیتور سمفونی فلک الافلاک، پارتیتور (پوئم سمفونی پرواز) از خیام تا مولوی، کنسرتو برای فلوت به همراه ارکستر زهی و سازشناسی و ارکستراسیون موسیقی ایرانی را منتشر كرده بود.