هنرمندی که در زمان حیاتش ناشناخته ماند

گروه موسیقی، بارتولومئو کریستوفوری (Bartolomeo Cristofori) در چنین روزی و در سال 1655 در شهر پاندو در ایتالیا متولد شد. او سازنده «هارپسیکورد» بود و با توجه به صدای بلند و نرم این ساز ایده‌ای به ذهنش رسید که نتیجه آن ساخت ساز پیانوفورته بود.

به گزارش بولتن نیوز، او را یکی از بزرگ‌ترین مخترعان در حوزه مکانیزم تولید صدا از طریق ضربه‌های چکشی می‌دانند.

استفاده از چکش در ساختار پیانو این امکان را ایجاد کرد که صداهای نرم و بلند را با فشار دادن کلاویه‌ها ایجاد کرد؛ یعنی نوازنده می‌تواند با تعیین میزان فشاری که بر کلاویه‌ها وارد می‌کند، بلندی و یا پایین بودن صدا را تعیین کند.

اینکه بتوانیم با تغییر میزان فشار بر روی کلاویه‌ها میزان صدا را تغییر دهیم مسئله مهمی است و این‌‌ همان مسئله‌ای است که کریستوفری به دنبالش بود.

با توجه به اطلاعات موجود در دایرت‌المعارف بریتانیکا اختراع کریستوفری در زمان زندگی‌اش شناخته نشد و پس از مرگش مورد توجه قرار گرفت.

براساس اطلاعات موجود او پیانو را در سال‌ها 1709 اختراع کرده و تا سال 1711، چهار پیانو با این روش تولید شده بود. از میان پیانو‌های ساخته شده توسط کریستوفوری هنوز 2 پیانو وجود دارد. یکی، ساخته شده در سال «1720»، در موزه متروپولیتن در نیویورک (Metropolitan Museum of Art، New York City) نگهداری می‌شود؛ و دیگری، ساختهٔ 1726، در موزه‌ای در لپزیگ (Leipzig) آلمان است.

پیانو، از ساز‌های سیمی- کلاویه‌ای است که ازهارپسیکورد (harpsichord) و کلاویکورد (clavichord) سرچشمه گرفته. همچنین با نام پیانو فورته (pianoforte) نیز شناخته می‌شود، تفاوتش با اجدادش در مکانیسم اهرم و چکش است که به نوازنده اجازه می‌دهد با ضربه محکم یا نرم‌تر توسط انگشتان قدرت صدای ساز را کنترل کند.

به همین دلیل مدل‌های اولیه پیانو در زبان ایتالیایی با نام1709 gravicembalocol piano e forte) به معنی «هارپسیکورد با صدای نرم و بلند» شناخته می‌شد.

انتهای پیام/