دومین فیلم ضد ایرانی با موضوع سفارت امریکا در راه سینماهای لس‌آنجلس
گروه سینما و تلویزیون ـ پایگاه صهیونیستی جوییش جورنال به بهانه تولید فیلم «آمریکا1979»، با لیلا یومتوب فیلم‌ساز آن مصاحبه کرد. این پایگاه نوشت: یومتوب یک یهودی ایرانی‌تبار است که اکنون در نیویورک به سر می‌برد. وی اولین یهودی ایرانی است که در آمریکا موفق به بردن جایزه «امی» شد. این جایزه به علت صداگذاری فیلم «بغداد ائی آر» به وی اهدا شد. او پس از آن تجارب مستقل خود را در فیلم‌سازی از جمله ساخت فیلم آمریکا 1979 را داشت که به بحران سفارت آمریکا از زاویه زندگی یک خانواده مهاجر ایرانی در این کشور و تأثیر این بحران بر آن‌ها، نگاه می‌کند.
به گزارش بولتن نیوز، این فیلم بر مشکلاتی تمرکز می‌کند که دختر این خانواده در مدرسه و در کنار همکلاسی‌های خود با آن رو به رو می‌شود. این فیلم در بیست و هشت آوریل در جشنواره فیلم آسیا-اقیانوسیه، در لس‌آنجلس به نمایش در می‌آید.
از لیلا یومتوب سؤال شد چه چیزی انگیزه ساخت این فیلم و بررسی تأثیر بحران سفارت آمریکا بر ایرانی‌هایی شد که در آن زمان در این کشور زندگی می‌کردند؟
وی گفت من به این نتیجه رسیدم که این
بحران روی من تأثیر داشت، حتی با وجود اینکه من در آن زمان کوچک بودم. برای من روشن
شد که این فقط من نبودم که چنین احساساتی داشتم، اما موضوع این بود که کسی درباره آن
حرف نمی‌زد. من همچنین به این نتیجه رسیدم که این داستان تکرار می‌شود و پس از 11 سپتامبر،
جوانان و خانواده‌هایی که از خاورمیانه آمده‌اند، باتجربه‌های مشابهی مواجه می‌شوند.
به این علت به این داستان هنوز می‌توان پرداخت.
وی درباره اینکه چرا نگاه به این موضوع را از منظر یک دختر بچه انتخاب کرد، گفت اغلب تصور می‌شود که کودکان از مسائل تأثیر نمی‌پذیرند اما مهم است باور کنیم که این‌طور نیست زیرا کودکان مسائل را به شکلی متفاوت از بزرگ‌سالان، در ذهن خود مرور می‌کنند و در مدرسه با تأثیر آن‌ها مواجه می‌شوند. من این داستان را درباره رگینا و برادرش به نام بابی نقل کردم تا بتوانم به یک موضوع جنجالی با شیوه‌ای نرم تر، و شاید قابل‌درک تر بپردازم. این انتخاب تا حدی نیز متأثر از سینمای ایران است که در آن بسیار از داستان‌ها از نگاه کودکان شروع می‌شود، تا مسائلی عمیق تر که به علت سانسور قابل‌بیان نیستند، مطرح شوند.
لیلا یومتوب درباره مذهب این خانواده ایرانی که در این فیلم مشخص نشده است، گفت این فیلم در نهایت، بریده‌ای از زندگی یک خانواده ایرانی آمریکایی است و تأثیری که در این بحران احساس کردند. مذهب چنان موضوع بحث‌انگیزی است که من ترجیح دادم هر مخاطب احتمالی را از درگیر شدن با موضوع مذهب رها کنم و این خانواده را یهودی، مسلمان یا بهایی معرفی نکنم.
وی درباره هزینه فیلم خود و مشکلاتی که در ساخت فیلم‌های مستقل وجود دارد، از همکاری شورای هنرهای بروکلین و شورای هنرهای ایالتی نیویورک و بنیاد پافین در ساخت فیلم آمریکا 1979، یاد کرد.
در ادامه این مصاحبه به این نکته اشاره
شد که بسیاری از آمریکایی‌های ایرانی‌تبار که در طول دهه‌های 1970 و 1980، واکنش منفی
آمریکایی را به علت این حادثه تجربه کرده‌اند، دیگر نمی‌خواهند مجدداً این خاطرات زنده
شود.
این فیلم‌ساز یهودی ایرانی‌تبار گفت وقتی من بودجه این فیلم را فراهم می‌کردم، تعدادی از این افراد با من ملاقات کردند و عملاً مرا برای چنین تصمیمی سرزنش کردند. این واکنش درست به اندازه واکنش نسل جوان تر که کنجکاوند بدانند واکنش والدینشان در آن زمان چگونه بود، اهمیت دارد، زیرا کسی دراین‌باره حرف نمی زند. لازم به ذکر نیست که افرادی هم از من برای بازگویی این داستان، تشکر کردند زیرا باید دراین‌باره حرف زده شود. همه این واکنش‌ها مرا برای ساخت این فیلم مصمم کرد.
انتهای پیام/
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
به طرفداران امریکا و دوستارانش تبریک میگم 
به به! خیی دوست دارم نظر خانم ابتکار که سال 57 در تسخیر سفارت امریکا شریک بود و هم به سینما علی الخصوص جایزه اسکار و اصغر خیلی علاقه داره را بدونم! تاثیری که اشغال سفارت آمریکا درایران برایرانیان پاک سرشت ووطن پرست گذاشت مانندرهائی ازشرغده ای متعفن وفاسدی بود که سدی بزرگ دربرابررشد وپیشرفت ایران ایجادکرده بود. 
