پول های خونین؛سودِ میلیارددلاری جنگ افروزی درمنطقه به جیب چه کسانی می رود؟! (بخش آخر)

گروه بین الملل، به تازگی نشریه اینترنتی «گلوبال ریسرچ» با انتشار گزارشی از درآمد و رونق شرکت های آمریکایی مدعی شده، سود حاصل از جنگ افروزی در منطقه آسیای غربی و تلاش شرکت هایی اقتصادی و تعدادی از سرمایه داران بین المللی دليل اصلی توسعه ناامنی در منطقه و همچنین مهمترین دلیل حمایت آمریکا از عناصر تروریست در سوریه و حملات سعودی به یمن بوده است.

به گزارش بولتن نیوز، گزارش تفصیلی «پول های خونین» نوشته «لیلی دین» سیاهه ای از درآمدها و رونق روزافزون شرکت های آمریکایی و میزان سود و درآمد این شرکت های توليد سلاح، نفتی، بازسازی اقتصاد و جاده و صنايع و... به دست می دهد.

با توجه به حجم بسیار بالای این گزارش تفصیلی روز گذشته نیمی از آن را تحت عنوان بخش نخست تقدیم کردیم و حال قصد داریم با انتشار نیمه انتهایی این گزارش که شامل توضیحاتی درمورد 4 شرکت نخست لیست شرکت های جنگ افروز در منطقه و نیز موخره و جمع بندی کلی این مقاله است، با نگاهی جامع تر به بررسی موضوع بپردازیم.


بر این اساس، همان طور که نویسنده در خلاصه نیز به این مهم اشاره نموده هدف از انتشار آن، بررسی تاثیر دلارهای خونینی است که امریکایی ها در جریان حمایت از تروریسم در منطقه از جریان داعش در سوریه و عراق و حتی اتفاقات به مراتب معاصرتری همچون تجاوز وحشیانه دولت سعودی به خاک یمن که در کمتر از دو ماه گذشته انجام گرفته، به دست آورده اند.

  4 -ریتون (ایالات متحده)

فروش اسلحه در سال 2013:   2.99 میلیارد دلار
سود: 2 میلیارد دلار
OpenSecrets ریتون را هم به عنوان یک عامل سرنوشت ساز شناسایی کرده است. شرکت ریتون هم یک پیمانکار دفاعی مهم آمریکا و متخصص دفاع و فن آوری های امنیتی داخلی است.

ریتون به عنوان بزرگترین تولید کننده موشک های هدایت شونده در جهان، متخصص در تولید سیستم های دفاعی و الکترونیک دفاعی محسوب می شود.
 
ریتون عضو صنعت الکترونیک دفاعی، فعال ترین لابیگر دفاعی، امنیت داخلی و مسائل تخصیص بودجۀ فدرال است. تا سال 2008، افراد و کمیته های اقدام سیاسی مرتبط با ریتون در مبارزات انتخاباتی، هوادار جمهوری خواهان بودند به آنها و کمک های مالی می کردند، اما پس از آنکه دموکرات ها هم در کنگره و هم در کاخ سفید قدرت را به دست گرفتند، این شرکت دفاعی هوادار دموکرات ها شدند، و در سال 2008، 55درصد به  مبارزات انتخاباتی دموکرات ها و 45 درصد به جمهوری خواهان کمک کردند.

با توجه به اینکه به هنگام تامین امنیت قرارداد دفاعی دولت بزرگ، دسترسی لازم بسیار مورد نیاز است، تعجبی ندارد که ریتون همه ساله، میلیون ها دلار خرج لابی دولت فدرال کند. ریتون سازنده اصلی موشک های کروز تاماهاوک است، که در سال 2011 ده ها مورد از آنها ، توسط ایالات متحده و نیروهای نظامی بریتانیا در حملات علیه اهدافی در لیبی مورد استفاده قرا گرفت.

جزئیات:
فعال در چرخه انتخابات 2014
مشارکت های مالی در انتخابات: 3588668 دلار (رتبه 58 از 16793)   
لابی گری: 250000 دلار  (2014)، 7650000 دلار (2013)، (رتبه 65 از 4065 در سال 2014)

کمک به نامزدها: 2131300 دلار
کمک به رهبری فعالیت های سیاسی:1212783 دلار   
کمک به احزاب:  236498 دلار
کمک به 527 کمیته: 6037 دلار
کمک به هزینه های گروه های بیرونی: 2050 دلار
اطلاعات بیشتر در مورد این شرکت:
مجموع کمک های مالی این شرکت به نامزد ها از سوی هیات رهبری ای شرکت ریتون معادل11 برابر افراد حقیقی است.
51 نفر از 67 لابیگر ریتون در 2013-2014 قبلا مشاغل دولتی داشته اند.
8 عضو کنگره از سهامداران عمدۀ   این شرکت هستند.
توماس کندی مدیر عامل این شرکت برای سال مالی 2013 معادل  5324743 دلار پاداش گرفته است.
 
3-  سیستم های BAE  (ایالات متحده / انگلستان)
فروش اسلحه در سال  2013: 26.8 میلیارد دلار
سود 275 میلیون دلار
فعال در چرخه انتخابات سال 2014   
مشارکت های مالی:  1360369 دلار  (رتبه 210 از 16793)
لابی گری: 3920000 دلار  (2014)، 4635000 دلار (2013) (رتبه 124 از 4065 در سال 2014)

کمک به نامزدها:   389 931 دلار  
کمک به رهبری فعالیت سیاسی: 301750 دلار
کمک به احزاب:  120980 ذلار
کمک به 527 کمیته:  5500 دلار
کمک به هزینه های گروه های بیرونی: 3250 دلار

جزئیات بیشتر:
مجموع کمک های مالی این شرکت به نامزد ها از سوی کادر رهبری این شرکت 9 برابر افراد حقیقی است.  
27 نفر از 36 لابیگران شرکت سیستم های BAE در سال 2013-2014 قبلا مشاغل دولتی داشته اند.
مجموع دریافتی سالانه ایان کینگ، مدیر عامل این شرکت 3826308 دلار بوده است.
 
 2- بوئینگ (ایالات متحده)
فروش اسلحه در سال  2013:  30.7 میلیارد دلار
سود 4.6 میلیارد دلار    
OpenSecrets به شرکت بوئینگ هم لقب سرنوشت ساز داده است.
 
بوئینگ بزرگترین کارخانه هاپیماسازی جهان و سازنده برتر هواپیما تجاری، از جمله هواپیماهای معروف و موسوم به بوئینگ 787 و 747 است. این شرکت همچنین تامین کنندۀ پیشروی ملزومات هوایی نظامی است، و ساخت جنگنده های بمب افکن، هواپیماهای حمل و نقل و هلیکوپتر آپاچی را در کارنامه دارد.

این شرکت همراه با شرکت رقیبش، لاکهید مارتین، مدام سرگرم لابیگری در کنگره هستند تا قراردادهای نظامی را تصاحب کنند و مدام برای بالا بردن هزینه های دفاعی چانه زنی می کنند. بوئینگ یکی از حامیان عمدۀ تجارت آزاد است، به ویژه در آسیا، که منحصرا بر فروش بیشتر هواپیماهای خود متمرکز شده است. این شرکت همچنین علاوه بر سایر مسائل،  اغلب پیرامون قوانین زیست محیطی و مقررات حمل و نقل نیز اقدام به لابیگری می کند.

بوئینگ همچنین یکی از دریافت کننده گان وام های دولتی، به ویژه از بانک صادرات-واردات ایالات متحده است.

جزئیات:
فعال در چرخه انتخابات سال 2014
مشارکت های مالی: 32279 34 دلار (رتبه 67 از 16793)
لابی گری: 16800000 دلار در سال(2014)، 15230000 دلار (2013) (رتبه 10 از 4065 در سال 2014)
کمک به نامزدها: 2536149 دلار
کمک به رهبری فعالیت های سیاسی: 398276 دلار
کمک به احزاب: 252685 دلار
کمک به 527 کمیته: 33749 دلار
کمک به هزینه های گروه های بیرونی: 79325 دلار
 اطلاعات بیشتر درباره این شرکت:

مجموع کمک های مالی به نامزد ها از سوی رهبری شرکت بوئینگ معادل 6 برابر سهم مشارکت افراد حقیقی است.
83 نفر از 115 لابیگر شرکت بوئینگ در 2013-2014 قبلا مشاغل دولتی داشته اند.
17 عضو کنگره نیز از سهامداران عمدۀ این شرکت هستند.
 
جیمز مکنرنی پسر، مدیر عامل این شرکت در سال 2013  معادل $23,263,562 پول گرفته که از این مقدار 1930000دلار آن به عنوان حقوق و دستمزد و  مبلغ 12920972 دلار آن تحت عنوان پاداش، 03 37635 دلار، در قالب گزینه های سهام و مبلغ 534،763،3 دلار به عنوان سهام اهدایی، و 553 885  دلار هم تحت عناوین تشویقی دیگر.بوده است او در سال2014 نیز در مجموع 23.5 میلیون دلار دریافتی داشته است.
 
1-  شرکت لاکهید مارتین (ایالات متحده)
فروش اسلحه در سال  2013: 35.5 میلیارد دلار
سود خالص 3 میلیارد دلار
جای تعجب نیست که شرکت لاکهید مارتین هم که بزرگترین سوداگر جنگی این فهرست است، توسط OpenSecrets عنوان سرنوشت ساز را گرفته باشد:
 
لاکهید مارتین پیمانکار دفاعی برتر کشور، مغز متفکر و پشتوانه فکری سخت افزارهای تکنولوژی پیشرفته نظامی از قبیل جت جنگنده F-16  و انواع موشک های زمین و دریا است. این شرکت بزرگترین قرارداد دفاعی دورۀ فعالیت خود را در سال 2001، به چنگ آورد، و به عنوان پیمانکار اصلی JSF جنگنده های ستاد مشترک نیروهای هوایی-دریایی امریکا شناخته شد.
 
باتوجه به اینکه"دسترسی" ضرورت اصلی این بازی است، آن هم زمانیکه تامین امنیت چنین قراردادهای پر سودی در بین باشد، پس جای تعجب نیست که شرکت لاکهید کمک های مالی خود به کارزارهای انتخاباتی را به طور مساوی بین دموکرات ها و جمهوری خواهان تقسیم کند. بطور کلی گفته می شود که تقریبا 80 درصد از فروش سالانه این شرکت به ناسا و وزارت دفاع ، اختصاص دارد.

جزئیات:
فعال در چرخه انتخابات سال 2014
مشارکت های مالی: 4,132,497 دلار رتبه 44 از 16793
 لابی گری: در سال (2014) دلار 14,581,800،  14, 516,226 دلار(2013)، 
رتبه  16 از 4065 در سال 2014
کمک به نامزدها:  3001925 دلار
کمک به رهبری سیاسی: 897425 دلار
کمک به احزاب: 219086 دلار
کمک به 527 کمیته: 5585 دلار
کمک به هزینه های گروه های بیرونی: 10373

اطلاعات اضافی درباره این شرکت:
مجموع مشارکت های مالی شرکت لاکهید مارتین به نامزدها  از7 برابر میزان مشارکت اشخاص حقیقی است.
69 نفر از مجموع 109 نفر لابیگر شرکت لاکهید مارتین در 2013-2014  قبلاً مشاغل دولتی داشته اند.

دریافتی کل ماریلین هیوسن مدیر عامل این شرکت در سال 2014 مبلغ 25.16 میلیون دلار بوده است که از این مقدار مبلغ 1.34میلیون دلار باب حقوق و دستمزد پایه، میلغ 8.16 میلیون دلار بابت سود سهام، مبلغ 5.98میلیون دلار بابت جبران خسارت طرح های تشویقی، 9.41میلیون دلار درآمد بازنشستگی و سایر پاداش ها نیز معادل 238150 دلار بوده است.

در ادامه این گزارش آمده، همانطور که می بینید، بسیاری از شرکت ها و افراد – ازجمله سیاستمداران – از جنگ افروزی، سود های کلان به جیب می زنند و ما، مالیات دهندگان، هزینه این جنگ ها را پرداخت می کنیم.
 
هر ساعت، مالیات دهندگان در ایالات متحده، مبلغ  312.500 دلار بابت هزینه اقدام نظامی علیه داعش ISIS می پردازند.

هر ساعت، مالیات دهندگان ایالات متحده، 17, 10 میلیون دلار بابت  هزینه جنگ در افغانستان می پردازند.

هر ساعت، مالیات دهندگان ایالات متحده 297 365 دلار بابت هزینه های جنگ در عراق می پردازند.

هر ساعت، مالیات دهندگان ایالات متحده 10.54 میلیون دلار برای کل هزینه های جنگ از سال 2001 می پردازند.

هر ساعت، مالیات دهندگان در ایالات متحده در حال پرداخت 43/8 میلیون دلار  برای تامین امنیت داخلی پس از 11 سپتامبر می پردازند.

هر ساعت، مالیات دهندگان در ایالات متحده مبلغ  58 میلیون دلار برای تامین بودجه وزارت دفاع می پردازند.

هزینه های کامل جنگ را نمی توان تنها با معیار دلار اندازه گیری کرد. چطور می توان جان از دست رفته میلیون ها انسان را چه در جبهه ها و چه در شهرهای جنگ زده با معیار پول اندازه گیری کرد؟ آن هم جنگ هایی که اغلب با هدف سودجویی، عده ای سوداگر به وجود آمده است.

امار کشته شدگان نظامی ایالات متحده در افغانستان از سال 2003، بالغ بر 2356نفر، تعداد کشته شدگان نظامی بریتانیا 453، و کشته شدگان  ائتلاف کشورهای دیگر 677 بوده است.


مداخله نظامی امریکا در عراق از سال 2003 تعداد 136495 – 15378 کشته غیر نظامی، ثبت شده برجای گذاشته است.

در عراق، 1487 کارکنان پیمانکار، 348 روزنامه نگار، و 448 دانشگاهی کشته شده اند.
 
مرگ و میر تنها در جبهه های جنگ رخ نمیدهد. گزارش هزینه های جنگ نشان می دهد که، درصد قابل ملاحظه ای از جانبازان جوان از زمان بازگشت به خانه های خود جان سپرده اند، بسیاری به خاطر مصرف بیش از حد مواد مخدر، خودکشی، و عده ای به خاطر سقوط خودرو درگذشته اند. در دهه اول جنگ، میزان خودکشی در ارتش بین افراد دو مستقر و غیر مستقر دو برابر شده است. 

مردم افغانستان و عراق از بسیاری جهات، وضعیتی به مراتب بدتر از گذشته و قبل از حمله نظامی آمریکا را تجربه می کنند و در هر دو کشور به مراتب استبداد بیشتر، فساد بیشتر، و سرکوب بیشتر به چشم می خورد.
 
دیوید لاو در نمایشنامه معروف خود با عنوان "وضعیت جنگی ابدی" مقایسه مناسبی انجام داده است: در رمان کلاسیک سال 1984 جورج اورول، نوعی وضعیت جنگی دائمی بین کشورهای اقیانوسیه، اوراسیا ( غرب آسیا) و ایستاسیا( شرق آسیا ) وجود دارد. دشمن درگیر این جنگ، ناشناخته و مبهم است، و میدان جنگ در سرزمینی دست نیافتنی و دور دست قرار دارد.این دشمن می تواند یک روز، اوراسیا باشد و روز بعد ایستاسیا، اما مکان واقعا و اهمیتی ندارد.

ماموریت جنگ دائمی برای این ابرقدرت ها نوعی توجیه برای کنترل روانی و جسمی مردم و شهروندانشان است، تا بتوانند مردم خود را سرگرم و گرفتار نگاه دارند، و اذهان و ضمیر ناخودآگاه آنان را با ترس و نفرت شدید نسبت به این دشمن مبهم پر کنند. جنگ دائمی همچنین می تواند بهانه ای برای توجیه شکست و کاستی های یک کشور باشد. اقتصاد، نیروی کار و صنعت به جای تمرکز بر کالاهای مصرفی همگی حول و حوش موضوع جنگ متمرکز می شوند.   مردم با بدبختی و فقر زندگی می کنند و هیچ امیدی به بهبود استانداردهای زندگی ندارند.

لاو اشاره می کند که مشکلات بزرگتری وجود دارد که ما باید نگران آنها باشیم: تهدیدات داخلی بسیاری وجود دارد- ازجمله همین نظام اقتصادی ایالات متحده -که چه بسا خطرات بیشتری برای امنیت ملی ما ایجاد می کند.

به گزارش بولتن نیوز او نتیجه می گیرد: اگر قرار است جنگی دائمی باشد، این جنگ باید علیه بی عدالتی و محرومیت ها در داخل و خارج از کشور باشد. باید به جای تخریب و بازسازی کشورهای دیگر، به دنبال آباد کردن سرزمین و بهبود جامعه خود باشیم انها ما را به کشورشان دعوت نکرده ند . و تا آنجا که به مشکل موسوم به تروریسم مربوط می شود، شاید بهتر باشد که ما خود را از حیاط خلوت مردم دیگر بیرون بکشیم  و بگذاریم هر کاری روند طبیعی خود را طی کند.

در واقع، مقامات دوست دارند به ما بقبولانند که "مبارزه برای آزادی های ما" آن هم در سرزمینی هزاران مایل دورتر، نوعی شر ضروری است. باتلر در مقالۀ "جنگ یک هیاهوی" بزرگ است، 3 اقدام زیر را برای خاموش کردن شعله جنگ مطرح می کند:

1- باید سودهای سرشار و سوداگری ها را از جنگ دور کنیم
2- باید بگذاریم جوانان این سرزمین ، آنانکه که اسلحه و سختی های جنگ را تحمل می کنند ، تصمیم بگیرند که جنگ باشد یا نباشد.
3- باید توان ماشین نظامی خود را به اهداف دفاع داخلی محدود کنیم.


باتلر سخنان خود را با این جمله به پایان می برد: «جنگ به جهنم ختم می شود!» که به نظر می رسد نتیجه گیری مناسبی هم هست!