از استراباد تا گرگان و از گذشته تا امروز (+عکس)

گروه هنرهای تجسمی، شهر گرگان در گذشته استراباد نامیده می‌شد. «میثم لطفی» عکاس گرگانی با استفاده از عکس‌های تاریخی محل‌‌های قدیمی این شهر، همان محل را از همان زاویه در زمان حال عکس‌برداری و تلفیق کرده که احساس عجیبی در بیینده بوجود می‌آورد.

به گزارش بولتن نیوز، آنچه در ادامه تقدیم می گردد، عکس های زیبای «میثم لطفی» با توضیحاتی مختصر دربارۀ اماکنی است که او از آن عکاسی کرده است.


امامزاده نور مکانی برای دفن مردگان و عبادت بوده، ولی از قبرستان دیگر خبری نیست. این امامزاده مربوط به سده نهم هجری است و در ۲۰ خرداد ۱۳۲۱ خورشیدی با شماره ثبت ۳۴۶ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.



باور اغلب پژوهشگران بر این است که واژهٔ استرآباد از دو لفظ "استر" و "آباد" تشکیل شده و استر در زبان‌های ایرانی به معنای ستاره و آباد (به معنای) "عمارت" است. در زمان زرتشت که ایرانیان ستاره‌ها را مظهر نور مقدس می‌دانسته‌اند، این شهر را بنا کرده و به این نام خواندند. همچنین نام این شهر را برگرفته از نام استر همسر یهودی خشایارشا می‌دانند.



در زبان پهلوی منطقهٔ گرگان را وُرکان یا وِهرکانه و در زبان یونانی هیرکانیا (Hyrcania) و در زبان عربی جُرجان می‌گفتند.

شهر گرگان (استراباد) در دوران قاجار ۶ محله بزرگ به نام‌های سرپیر، دربنو، سرچشمه، میخچه‌گران، نعلبندان، سبزه‌مشهد و میدان داشت که دارای چندین محله فرعی مثل پاسرو، میرکریم، دوشنبه‌ای، شیرکش، باغشاه، دباغان، شاهزاده قاسم و... بوده‌اند. این ۶ محله و محلات فرعی هنوز هم به همین نام‌ها وجود دارند.

دستخوش تغییرات زیاده شده است. از بین بردن بخشی از آن برای ساخت پارکینگ طبقاتی از جمله این تغییرات است.

عکس قدیمی هنگامی ثبت شده است که چنار قدیمی و معروف این بازار قطع شد. بافت بازار به همین شکل مانده است.

این برج بزرگترین برج آجری دنیا است. قبلا دروازه‌ها و نگهبانی‌هایی داشته است که دیگر اثری از آن‌ها نیست.

در این تعمیرگاه عده زیادی مشغول به کار بوده‌اند، ولی در حال حاظر تعداد کارگران آن انگشت شمار هستند.

روستای تاریخی زیارت قبلا بافت روستایی متمرکز داشته، اما اکنون مورد تهاجم ویلا سازان و آپارتمان‌سازها قرار گرفته است.

ساختار کلی این دروازه تغییری نکرده است فقط آجرها مرمت شده‌اند. این پادگان در زمان رضا شاه ساخته شد و در دوران پهلوی دوم مرکز آموزشی بود.

این مدرسه مربوط به اواخر دوره قاجار است و در محله سرچشمه قرار دارد. این مدرسه تاریخی در ۲۵ اسفند ۱۳۸۰ با شماره ثبت ۵۴۲۰ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

این مسجد در عصر سلجوقیان ساخته شده و دارای مناره‌های کروی است که روی آن کتیبه‌ای به خط کوفی نوشته شده است.

در سمت راست تصور کارخانه آرد معروف به دوسنگه دیده می‌شود که دیگر اثری از آن نیست و به جای آن آپارتمان‌ها روئیده‌اند.

در این پارک شهر قصری کوچک وجود دارد که محل سکونت خاندان سلطنتی به هنگام سفر به گرگان بود. این قصر در بعد از انقلاب تبدیل به کتابخانه شد.

پل آق‌قلعه، پل آجری است که در دوران صفویه بر روی رودخانه گرگان ساخته شده‌ است.

در قسمت سیاه و سفید عکس که در دوره ناصرالدین‌شاه از این پل برداشته‌شده دو مناره دیده می‌شود. اکنون از این مناره‌ها اثری نیست. از مدتی پیش پل دیگری بر این رودخانه ساخته‌اند که با احداث آن، رفت و آمد از روی پل قدیمی صورت نمی‌گیرد، و از آن تنها به عنوان یکی از آثار تاریخی نگهداری می‌شود.

میثم لطفی عکاس ۲۷ ساله گرگانی می‌نویسد که این محله نیز هنوز بافت قدیمی خود را حفظ کرده است.

از میدان شهرداری به سمت خیابان کاخ قبل از انقلاب و پاسداران کنونی که در نهایت به ناهارخوران منتهی می‌شود.

در کتاب مقدس وندیداد اوستا، گرگان به عنوان نهمین سرزمین مقدس که اهورامزدا آفریده، ذکر شده است.

در دهه‌های قبل از انقلاب گاراژ معروفی در این خیابان وجود داشت که مرکز تجمع اتوبوس‌های مسافرتی به مقصد مشهد بودند.

بافت سنتی روستای زیارت که جای خود را به آپارتمان ها داده است

تپه قلعه خندان مربوط به دوره ساسانیان و دوران‌های تاریخی پس از اسلام در گرگان است که در تاریخ ۲۰ بهمن ۱۳۶۴ با شماره ثبت ۱۷۰۱ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید. برای نخستین بار ژاک دمرگان در سال ۱۸۹۶ میلادی از این تپه بازدید و نقشه و تصاویری چند از آن تهیه کرد. این قلعه تا دوره صفویه در درون برج و باروی استرآباد قرار داشت و در دوره افشاریه تخریب شد.