روز روزگاری محسن مخملباف

شاهد عینی سراب غرب

مهدی مقدم خواننده ای که با وجود انتشار سه آلبوم مجاز، به دلیل همکاری با تعدادی از شبکه های ماهواره ای نتوانسته مجوز برپایی کنسرت را دریافت کند از جریانی که طی یک دهه اخیر با شبکه ها و سایت های مبتذل به جان موسیقی ایران افتاده، حرف زد. در بخشی از صحبت های او آمده است: بهترین سال هایی که می توانستم در آن پیشرفت داشته باشم به خاطر فریبکاری شبکه ها و بی تجربگی خودم "دود" شد و وقتی دور و برم خالی شد و هیچ کسی سراغ از من نگرفت و همان جریانی که به دنبال بایکوت کردن موسیقی داخل کشور بود دام خود را برای جوان های دیگر پهن کرد.

ذره‌بین فرهنگی: سراب زندگی سعادت‌مندانه در غرب، برخی را در داخل کشور مشغول خود کرده است. تا جایی که ایشان فکر می‌کنند اگر بتوانند به هر طریقی از کشور خود جدا شده و به سفر فرنگ بروند، می‌توانند رویاهای‌شان را عملی کنند. گرچه استدلال عقلی و منطقی در این رابطه لازم است اما به نظر می‌رسد تا وقتی که نمونه‌هایی چون مهدی مقدم‌ها در برابرشان قرار نگیرند، درس لازم را فرا نمی‌گیرند. ای‌کاش رسانه‌های انقلابی، بجای پرداختن به بعضی موضوعات بی‌ارزش، چنین نمونه‌های عبرت‌انگیزی را مورد بررسی بیشتر قرار می‌دادند.

روز روزگاری محسن مخملباف

مهدی فخیم زاده کارگردان و بازیگر سینمای ایران به تازگی مصاحبه ای با اعتماد داشته است که بخشی از آن را می خوانید: بله، مثلا آدمي مثل ايرج قادري كار مي‌كرد، جرياني كه محسن مخملباف راه انداخت مانع از ادامه كار او شد. او آنونس‌هايي از فيلم‌هاي قبل از انقلاب ايرج قادري ساخت و آن آنونس‌ها را اين‌ور و آن‌ور برد تا جلوي كار ايرج گرفته شد و گرنه قادري تا بعد از «دادا» و «برزخي‌ها» هم فيلم ساخت.

ذره‌بین فرهنگی: آری. این است واقعیت پنهان افرادی که امروز خود را مدافع آزادی و دوری از تعصب معرفی می‌کنند، اما در روزگاری نه چندان دور کارهایی انجام دادند که تنها با استدلال منفعت طلبی می‌توان آن اعمال گذشته و این چرخش 180 درجه‌ای امروزشان را تحلیل کرد. آنچه امروز مهم است این است که مخملباف‌های زمان خود را بشناسیم تا مثل گذشته، فریب ظاهرنمایی آنها را نخوریم.

کدام بی‌انصافی‌ست: قصه‌های بنی‌اعتماد یا نقدهای وارد به آن؟

رضا میرکریمی گفت: اطلاق واژه سیاه نمایی به فیلم «قصه‌ها» رخشان بنی‌اعتماد بی‌انصافی است. این کارگردان سینما که اخیرا برای نمایش فیلم «امروز» در جشنواره تورنتو حضور داشت، با بیان این مطلب به ایسنا گفت: به عنوان کسی که در فستیوال تورنتو از نزدیک شاهد واکنش تماشاگران خارجی با فیلم «قصه‌ها» بودم، باید بگویم اطلاق سیاه‌نمایی به این فیلم بی انصافی است.

ذره‌بین فرهنگی: آقای میرکریمی! آیا سیاه‌نما خواندن فیلم قصه‌ها که بنابر نظر بسیاری از کارشناسان و حتی شخص وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی دارای چنین خصوصیتی‌ست بی‌انصافی‌ست یا آن‌چیزی که این فیلم‌ساز از وضعیت امروز ایران به تصویر کشیده؟ نمی‌دانیم آیا معیار انصاف فرق کرده یا برداشت ما از آنچه می‌بینیم اشتباه است؟ ای‌کاش برای هنرمندان ما چند واحد کلاس می‌گذاشتند تا در آنها با مسائل مهمی همچون تفاوت نقد و نفی بیشتر آشنا می‌شدند.

معاون رییس‌جمهور و رییس سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری در پنج نامه جداگانه به دفتر مقام معظم رهبری، وزیر کشور، دادستان کل کشور، استاندار فارس و تولیت آستان حرم احمد بن موسی (ع)، توقف آنی روند تخریب بافت تاریخی شیراز را خواستار شد.

ذره‌بین فرهنگی: این رفتار آقای سلطانی‌فر مثل این می‌ماند که یک سینمادار قصد اکران فیلم مسئله‌داری را داشته باشد، بعد به شهردار و فرماندار و نماینده‌ی مجلس نامه بزند و بگوید: وا اسلاما که دارند در این سینما فلان فیلم را پخش می‌کنند و بشتابید و کاری بکنید تا دیر نشده. مسلما اولین سوالی که به ذهن می‌رسد این است که چرا جناب سینمادار خودشان راسا با این موضوع برخورد نمی‌کنند؟ چون اختیاردار این قضیه ایشان هستند. و حالا قضیه‌ی آقای سلطانی‌فر شده همین. معلوم نیست در شرایطی که ایشان مسئولیت رسیدگی به این قضیه را دارند، درگیر کردن سایر نهادها چه دلیلی می‌تواند داشته باشد بجز شانه خالی کردن از زیر بار مسئولیت. اگر مسئله‌ی موازی کاری در میان است که خوب، آن یک بحث دیگری‌ست. در غیر این صورت خیلی دوست داریم بدانیم علت نامه‌نگاری‌های وسیع ایشان چیست و چرا حتی ولی فقیه را نیز درگیر این قضیه کرده‌اند.