با قوی شدن احتمال تحریم‌های بین المللی و واکنش جهانی به جنایات غزه رژیم صهیونیستی به سوراخ رفت

گروه بین الملل، جنگ اخیر تا حدودی عجیب بوده‌است- جنگی که نتیجه آن شباهت چندانی به دلایل آغازی آن ندشته‌است. اسرائیلی‌هایی که اخبار نبردهای خونین نوار غزه را دنبال می‌کردند مجبور بودند که خود را تنها به یک طرف درگیری محدود کنند٬ مسلما طرف اسرائیلی.

به گزارش بولتن نیوز به نقل از المانیتور، با نزدیک شدن جنگ به پایانش٬ رسانه‌های اسرائیلی تخریب غزه را به مردم اسرائیل نشان می‌دهند. نه تنها با فیلم بلکه با تصاویری که رنج فلسطینیان را به مردم اسرائیل نشان می‌دهند. همچنین انتقادات تند مقامات اروپایی نیز توسط همین رسانه‌ها به گوش مردم اسرائیل می‌رسد
همه شبکه‌های تلویزیونی تصاویر یکسان را نشان می‌دادند٬ با چند  فرمانده خاص مصاحبه می‌کردند٬همگی یک سرباز ناشناس را به بینندگان نشان می‌دادند که داستان یکسانی را تعریف می‌کرد و برای بینندگانشان شعارهای هویتی تولید می‌کردند. گویی همه شبکه‌های تلویزیونی از یک فرستنده تغذیه می‌شوند و همگی یک سناریو را تعقیب می‌کنند.
و بنا بر همان سناریو٬ به اسرائیلی‌ها گفته می‌شد که جنگ در غزه حمایت کامل بین‌الملی خواهد داشت. صاحب نظران چند روز پیش از شروع حمله زمین به غزه می‌گفتند ایالات متحده٬ اتحادیه اروپا و چند کشور عربی به رهبری مصر از ما حمایت می‌کنند. تقریبا همه دنیا در جنگ با اسلام رادیکال در غزه حامی ما خواهند بود.
رسانه های اسرائیلی به مدت سه هفته همه با هم٬ آنچه را درغزه می‌گذشت را به یک شکل گزارش می‌کردند٬ درست مانند گروه کر خوانندگان ارتش سرخ. کارشناسان نظامی نیز در رسانه‌های مختلف تقریبا از همان کلمات و تصاویر برای توصیف پیروزی با شکوه اسرائیل و شکست حماس٬ که به هیچ وجه کمتر با شکوه نیست٬ استفاده می‌کردند. تقریبا همه مقامات بلند مرتبه سابق نیز در این یا آن استودیوی خبری حضور می‌یافتند و به پشتوانه تجریبات نظامی‌شان و سخنان عالمانه‌شان با موسیقی این ارکستر سمفونی هم‌نوایی می‌کردند.
ناگهان همه چیز تغییر کرد. در روزهای پایانی٬ جنگ با چرخشی غیرمنتظره روبرو شد. همه چیز با بحث درباره آتش بسی قریب الوقوع شروع شد. ناگهان اسرائیلی‌ها از بزرگی میزان تخریب که ابعاد آن تا آن روز برایشان ناشناخته بود مطلع شدند. سه شبکه تلویزیونی اصلی که تا آن روز همصدا از ماشین جنگی اسرائیل حمایت می‌کردند شروع کردند به پوشش اوضاع طرف دیگر جنگ. تلفات فلسطینیان که تا آن زمان تنها یک عدد بود به ناگهان تصویر و شکل پیدا کرد. تصاویر رنج فلسطینیان به یکباره همه جا را پر کرد. تصاویر بیمارستان غزه که از تعداد زیاد کشته و زخمی‌ها اشباع شده بود همه جا دیده می‌شد. با گذر زمان رسانه‌های اسرائیلی تصاویر اجساد کودکانی را نشان می‌داد که تنها به یک دلیل کشته شدند: آنها بدشانس بودند و در نوار غزه به دنیا آمده و بزرگ شده بودند.
علاوه بر تمرکز بر قربانیان فلسطینی٬ صداهای ناهمسان دیگر نیز شنیده می‌شود٬ صداهایی که تا پیش از این شنیده نمی‌شد. رسانه‌های به صورت روز افزون انتقاداتی را که سران کشورهای دیگر از وضعیت جنگ داشتند پوشش می‌دادند. به خصوص انتقاد رئیس جمهور فرانسه و وزیر امور خارجه‌اش که آنچه در غزه اتفاق افتاد را "فاجعه" خواندند. چیزی که در ابتدا به نظر عملیانی دفاعی برای محافظت از خانه‌مان تلقی می‌شد انتقادات رهبران خارجی را برانگیخت.
آونر آزولای٬ یکی از اعضای بالارتبه پیشین موساد به المانیتور می‌گوید: "راستش را بخواهید٬ من شگفت زده شده بودم. من کانال تلویزیون را عضو می‌کردم تا مطمئن شوم چیزی که می‌بینم درست است. من به یک باره با موج انتقادات بین‌المللی علیه اسرائیل مواجه شدم. ناگهان تقابلی بین بنیامین نتانیاهو با باراک اوباما رئیس جمهوری آمریکا و جان کری وزیر امور خارجه این کشور دیده می‌شود. از سوی دیگر احتمالتحریم شدن اسرائیل توسط اسپانیا و تهدید به توقف صادرات اسلحه توسط بریتانیا وجود دارد. نتیجه جنگ بدون شک  متفاوت از شرایط آغاز کردن آن است.
به یک باره همه چیز زیر و رو شد. جنبش حماس که تا پیش از این به عنوان مادر همه گناهان در خاورمیانه دیده می‌شد٬ توجه و پوشش متعادلتری نسبت به گذشته به خود دید. افکار عمومی اسرائیل که همگی فکر می‌کنند حماس قصد نابودی اسرائیل را دارد٬ باید بشوند که حماس منفور و جنبش جهاد اسلامی نقش مهمی در مذاکرات آتش بس در قاهره بین اسرائیل و فلسطینیان بازی می‌کنند.
پروفسور الی بارناوی٬ تاریخدان اسرائیلی به المانیتور می‌گوید: "از دیدگاه من تغییر در پوشش رسانه‌ها و علی الخصوص تغییر در لحن آنها پدیده‌ای طبیعی است. از این گذشته مشخص است که پس از پایان هر جنگی مردم شروع به پرسش می‌کنند. کجا اشتباه کردیم؟ آیا می‌دانستیم که حماس در حال احیای خود است؟ آیا از تونل‌ها خبر داشتیم؟ طی یک ماه جنگ نگاه منتقدانه‌تری نسبت به جنگ در اسرائیل به وجود آمد. فکر می‌کنم مردم از اینکه دوباره پرونده ارتکاب جنایت جنگی٬ مانند گزارش گلداستون پس از عملیات سرب گداخته(سال ۲۰۰۹) ٬ برای اسرائیل باز شود هراس دارند."
به گفته بارناوی تغییر لحن می تواند به دلیل آماده کردن اسرائیلی‌ها برای رسیدن به توافقی با فلسطینیان نیز باشد: "درست است که کودکان که در خواب هستند نباید در جنگ کشته شوند٬ اما همزمان ما گفته‌ایم که رئیس تشکیلات فلسطینی محمود عباس بخشی از راه حل است نه خود مشکل. از این دیدگاه من علیرغم همه اتفاقات وحشتناکش٬ نتیجه خوشبینانه‌ای از جنگ می‌گیرم."
انتقاد علیه تخریب و انبوه تلفات و خسارات در غزه که در روزهای اخیر به شدت افزایش یافته است برای گادی بالتیانسکی٬ مدیر اجرایی طرح ژنو شگفتی برانگیز نیست. به عنوان کارمند عالی رتبه پیشین وزارت امور خارجه٬ بالتیانسکی معتقد است که همکاران سابقش نهایت تلاششان را برای به حداقل رساندن آتش انتقادات جهانی کرده‌اند. به عنوان مثال٬ آنها به سرپرستی رئیس‌شان آویگدور لیبرمن٬ وزیر امور خارجه اقدام کرده‌اند.

بالتیانسکی به المانیتور می‌گوید: "در طول چهار هفته جنگ٬ اسرائیل تنها در آیینه به خودش نگاه کرد. اسرائیل به جای دیگری توجه نکرد برای اینکه چیزی دیگری برای جالب توجه نبود. امروز واقعیت متفاوت است و از آنچه در ابتدای جنگ دیده می‌شد سخت‌تر به نظر می‌رسد. من معتقدم مقامات وزارت خارجه پیام‌های انتقادی زیادی درباره جنگ گرفته‌اند٬ اما از منتشر کردن و علنی کردن‌شان خودداری کرده‌اند. نقطه ابتدایی٬ شکاف بین  دیدگاه عمومی مردم اروپا و دیپلمات‌های اروپایی بود. شکافی که نهایتا بسته شد. به محض اینکه دیپلمات‌ها متوجه این شکاف شدند شروع کردند به حملات و انتقاد‌های کوبنده علیه رفتار اسرائیل در جنگ غزه. رسانه‌ها مجبور شدند این صداها را پوشش دهند و همین دلیل تغییر ناگهانی در نگاه افکار عمومی نسبت به جنگ شد."

انتقاد وفادارترین متحد اسرائیل٬ انتشار اخبار و تصاویر تخریب مهیب غزه باعث ایجاد نوعی شرمساری در افکار عمومی به دلیل نتایج جنگ شد.
روز ۵ آگوست (۱۴ مرداد) کانال دو اسرائیل نتایج یک نظرسنجی را در برنامه جدیدش منتشر کرد. در این نظرسنجی مردم به این سوال پاسخ می دادند: "آیا اسرائیل پیروز جنگ بود؟" مطابق نتایج این نظرسنجی ٪۴۲ به این سوال پاسخ مثبت دادند درحالیکه ٪۴۴ پاسخ منفی دادند. این نظرسنجی گستردگی ابعاد معمایی را که افکار عمومی با آن روبرو هستند٬ نشان می‌دهد. با بیان فوتبالی باید بگوییم به یک تساوی دست یافته‌ایم. نظر اسرائیلی‌ها درباره ضرورت این جنگ تغییر نکرده‌است و بسیاری نظرشان را درباره لازم و اجتناب ناپذیر بودن این جنگ بیان کرده‌اند. همه مردم اسرائیل می‌دانند که دولت با حماس و جهاد اسلامی٬ همان گروه‌هایی که تا به این حد با آنها خصومت دارد٬ مذاکرات صلح برگذار می‌کند. دیروز آنها دشمن قسم خورده هم بودند. امروز با میانجی با هم مذاکره می‌کنند. با زیر و رو شدن سریع همه چیز در این بازه زمانی کوتاه چه کسی می تواند شگفت زده نشود؟