چرا شاعران شبه روشن‌فکر، جایی در دیدار با رئیس جمهور نداشتند؟
«امید» خواسته‌ی اصلی دولت، نزد شاعران انقلاب است نه شاعران شبه روشن‌فکر
چندی پیش که دیدار اهل هنر با رئیس جمهور بود، اتفاق جالب و معناداری رخ داد. در این دیدار، برای دعوت از شاعران، بیشتر از آنهایی دعوت به عمل آمد که از شاعران داخل در گفتمان انقلاب اسلامی محسوب می‌شدند و از شاعران وابسته به جریان روشن‌فکری خبری نبود.
گروه سیاسی، چندی پیش که دیدار اهل هنر با رئیس جمهور بود، اتفاق جالب و معناداری رخ داد. در این دیدار، برای دعوت از شاعران، بیشتر از آنهایی دعوت به عمل آمد که از شاعران داخل در گفتمان انقلاب اسلامی محسوب می‌شدند و از شاعران وابسته به جریان روشن‌فکری خبری نبود. به گزارش بولتن نیوز، همین قضیه باعث شد تا صدای بعضی‌ها درآید. مثل خبرگزاری ایسنا که در چند وقت اخیر با تولید مطالب و اخبار جهت‌دار، حسابی از خجالت این طیف درآمده است:
«دیدار رییس‌جمهور با جمعی از برگزیدگان عرصه‌ی فرهنگ و هنر درحالی برگزارشد که در حوزه‌ی شعر، بیشتر، فعالان ستاد انتخاباتی سعید جلیلی به‌عنوان شاعران برگزیده‌ی دولت یازدهم حضور داشتند و این پرسش شکل گرفت که چرا شاعران صاحب تفکرهای دیگر در این جلسه غیبت چشم‌گیر داشتند. دیدار حجت‌الاسلام والمسلمین دکترحسن روحانی با جمعی از برگزیدگان عرصه‌ی فرهنگ و هنر که شامگاه سوم مردادماه همزمان با 27 ماه مبارک رمضان ترتیب یافته بود، بیشتر شاهد حضور چهره‌های سینمایی بود و از حوزه‌ی ادبیات و شعر، تعداد کمی در آن حضور داشتند. این درحالی است که از جمع شاعران نیز افرادی چون: علیرضا قزوه، فاضل نظری، علی داوودی، ناصر فیض، جواد محقق، سعید بیابانکی، اسماعیل امینی و محمدعلی بهمنی در مراسم حضور داشتند.
حال پرسشی که برای اهل شعر و ادبیات در نتیجه‌ی نحوه‌ی برگزاری این نشست طبیعی به نظر می‌رسد، این است که آیا اساسا از شاعرانی که در جریان تحولات اجتماعی - سیاسی اخیر گذشته در کشور، انطباق فکری و عقیدتی با شعارهایی داشته‌اند که مورد پسند و رأی مردم بوده است، برای این دیدار دعوت شده بود، که اگر آری، این پرسش که علت حضور نیافتن‌شان چه بوده نیز قابل تأمل است. همچنین این‌که نماینده‌ی جامعه‌ی شاعران برمبنای چه سازوکاری برای این نشست انتخاب شده است؟ آیا معاونت امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی که بعضا رفتارها و انتخاب‌هایش پیش‌تر نیز مورد انتقاد شدید هم‌نظران تفکر حاکم بر دولت بوده، در این انتخاب‌ها نقش داشته است؟» آنهایی که به حضور شاعران وابسته به گفتمان انقلاب اسلامی در دیدار با رئیس جمهور انتقاد دارند یک نکته‌ی اساسی یادشان رفته. نکته‌ای که باعث شده تا هیچ شاعری از شبه روشن‌فکرها در این دیدار حضور نداشته باشند و آن نکته "امید" است. بله، امید.
اگر به خاطر داشته باشید، دکتر روحانی در زمان انتخابات دو شعار اصلی داشتند: "اعتدال" و "تدبیر و امید". حتی می‌توان ادعا کرد که در زمان تبلیغات انتخاباتی شعار "تدبیر و امید" فروغ و فراگیری بیشتری داشت و اگر مخالفت‌های انجام گرفته با قرارداد ژنو نبود، شاید هیچ‌وقت شعار "اعتدال" در کانون مباحث دولت‌مردان قرار نمی‌گرفت.
مسلما دولتی که به دنبال امید است، سراغ آنهایی می‌رود که اهل سرزمین امید باشند. اولا خودشان امیدوار باشند، ثانیا معتقد به امکان و الزام ترویج روحیه‌‌ی امید و نشاط در جامعه باشند و ثالثا در آثارشان، امید موج بزند. حالا سوالی که اینجا مطرح است این است که آیا چنین عنصری در نزد شاعران شبه روشن‌فکر دیده می‌شود؟ آیا آنهایی که در جشنواره‌ی شعر فجر شعر خواندند و جایزه گرفتند، همان شاعرانی هستند که در آثارشان از امید حرف زده‌اند یا بالعکس، ناامیدی و پوچی در اشعارشان موج می‌زند؟
در نتیجه، واضح است دولت تدبیر و امید باید سراغ شاعرانی چون غزوه و بیابانکی برود. زیرا همان‌طور که رئیس جمهور در دیدار قبلی‌شان با اهالی هنر، خواستند که ایشان امید را در جامعه تزریق کنند، مسلما این شاعران گفتمان انقلاب اسلامی هستند که چنین تکلیفی را به درستی انجام داده و مروج نشاط در جامعه خواهند بود.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
