ملت برزیل چه خواهد کرد؟

گروه ورزشی، درخشش تیم ملی این کشور در میادین بین اللمللی بیش از آنکه ناشی از سرمایه گذاری دولت این کشور در این بخش باشد از شدت علاقه مردم وجوانان به این بازی نشات می گیرد، کما اینکه برزیلیان بیش از آنکه متکی به استراتژی های تیمی و برنامه های کلاسیک باشند روی تکنیک های فردی و گروهی کار می کنند و درست از همین جاست که به بازی خود زیبایی خاصی می دهند و تماشگر را محودوندگی ها و پیچ و تاب ها و دریب کردن ها و قیچی زدن های خویش می کنند.

به گزارش بولتن نیوز، شاید از همین روست که فوتبال برزیل محبوب ترین فوتبال جهان است ومتوسط محبوبیت این تیم در جهان از همه تیم های فوتبال جهان بالاتر است ! با این اوصاف شکست سنگین 7 بر یک آن هم در نیم نهایی جام جهانی، آن هم در زمین خودی و جلوی چشم هزاران تماشاگر متعصب برزیلی برای این کشور فاجعه ای تمام عیار است و قطعا بر روحیه ملی آنان اثرات منفی بجا خواهد گذاشت و شاید تا سال های طولانی حتی کم رنگ هم نشود. اینکه بعد از این شکست در پایتخت و برخی شهر ها شورش می شود و مردم پرچم کشور خود را به آتش می کشند ازجمله حوادث نادری است که کمتر در کشوری رخ داده و می دهد.

       

برزیل تا پیش از این رکرد دار بیشترین قهرمانی در جام های جهانی است و تقدیم اسطوره ای چون "پله" ( که در 17 سالگی فوتبال دو ستان جهان را به خود خیره کرد ودر عمر ورزشی خود 1000 گل را به ثمر رساند) به دنیای فوتبال و فوق ستارگانی چون ریوالدو، رماریو، رونالدینیو و ببتو و... همه نشان دهنده اهمیت فوتبال در این کشور است.

اکنون برزیل و مردمانش که 14 میلیارد دلار هزینه بازی های جام جهانی را پرداخته اند و در دست گرفتن جام جهانی را برای خود مسلم می پنداشتند در شوکی باور نکردنی فرو رفته اند و قطعا تبعات و عوارض منفی بسیاری متوجه آنان خواهد شد که در حوزه های دیگر ورزشی و غیر ورزشی هم خود را نشان خواهد داد .شاید زمان مستی یک ملت در رشته ای از رشته های ورزشی پایان یافته است ، شاید کمر فوتبال برزیل شکسته باشد، شاید این کشور تا سال ها در این بازی نتواند قد علم کند و نتواند خود را باز یابد.

فوتبال مثل یک زندگی متبلوره شده در 90دقیقه حکایت های فراوان ومتنوع روزگار و رفتار و محیط انسانی را به نمایش می گذارد. اینک ملت برزیل بی رحمی قواعد جهانی را در یافته اند که دنیا با هیچ کس شوخی ندارد، بدی انتها ندارد و سستی و تنبلی و بی فکری و احساسی شدن و تک روی فاجعه ببار می آورد، فاجعه خبر نمی کند و تا زنگ هایش را بشنوی از راه رسیده است و تورا در بر گرفته است.

بازی دیشب نشان داد که تا مرز فاجعه دقایقی بیشتر فاصله نیست و اگر از پیش برای مبادا اندیشه نکنی از همه سو غافلگیر می شوی و در جهانی پر از آدم تنهاترین می شوی حتی اگر بازی فوتبال باشد و تو تیم پرستاره برزیل باشی! بازی دیشب بیش از آنکه پیروزی آسان آلمان باشد، شکست سخت برزیل بود، آلمانی که به سختی از سد پر هیجان و جنگجویی الجزایر گذشت هرگز تصور نمی کرد که بتواند در یک بازی ساده 7 گل به محبوب ترین تیم جهان در زمین خودش بزند، آلمان بریک تیم از هم پاشیده پیروز شد که 2 یار اصلی خود را از دست داده بود. در مقابل تیم فرو ریخته دیشب برزیل حتی یک تیم درجه دوم هم قادر به پیروزی بود واین نشان می دهد که دیشب برزیل به هر دلیل خودش نبود.
 
از فوتبال هم می شود درس گرفت، ملت ها می توانند در صحنه های فوتبال چون آینه ای ضعف ها قدرت ها، نظم ها، شلختگی ها، تکروی ها، تدبیر ها و جهل های خود را به تماشا بنشینند و در جهان جدی و واقعی با عزمی راسخ و تدبیری همگانی موانع را از جلوی خویش بر دارند. اینک باید نشست و دید که ملت بزرگ برزیل چه خواهد کرد؟ آیا تحقیر دیشب او را از پا خواهد انداخت؟ آیا این ملت به سرعت بر خویش مسلط می شود وبا کار و تلاش دوباره سربر خواهد آورد و مقام محبوبی در فوتبال را دوباره از آن خود خواهد کرد؟

ما هم باید از فوتبال درس بگیریم و در اندیشه رویم. میان برد و باخت، میان شکست و پیروزی، میان صعود و سقوط در فوتبال و غیر فوتبال گاهی دقایقی بیش نیست.