غرضی از پوپ و ریچارد فرای می گوید

شواهد تاریخی حکایت از آن دارد که «آرتور آپهم پوپ» توسط ذکاءالملک فروغی حمایت می شد و به ایران شناسی مشغول بود. می گویند این ایران شناس آمریکایی، اسناد و مدارک بسیاری را که از زمان هخامنشیان و ساسانیان به جای مانده بود در اختیار دانشگاه شیکاگو گذاشت. همچنین تعداد زیادی از مجسمه ها و اشیاء کشف شده از چغازنبیل هم توسط او از کشور خارج شد.
این اتفاقات در زمان اقتدار ذکاءالملک فروغی که شریک تجاری پوپ محسوب می شد، رخ داده بود. به عنوان مثال در سال 1316 محراب گچی مسجد جامع عتیق اصفهان توسط پوپ تکه تکه شد چرا که قصد انتقال آن به خارج از کشور را داشت اما در مرز ترکیه تکه های محراب مورد توجه ماموران گمرگ قرار گرفت و موجب برگرداندن آن اثر شد. ذکاءالملک فروغی از ترس خشم رضاشاه مدتی خودش را پنهان کرد تا به قول معروف آب ها از آسیاب بیفتد. ریچادفرای در واقع شاگرد و دست پرورده پوپ بود. او با همکاری عده ای قصد داشتند اسناد دوره هخامنشی را در آمریکا به مزایده بگذارند اما از آنجا که نتوانستند به لحاظ حقوقی این کار را انجام دهند، اعلام کردند که آقای فرای مانع از برگزاری این مزایده شده است!.
فرای در جریان بازدید احمدی نژاد از اصفهان به اشتباه مورد تائید و تمجید قرار گرفت. موزه های پاریس، لندن، شیکاگو، نیویورک، واشنگتن، سن پترزبورگ، مسکو و دیگر موزه های جهان مملو از اسناد مشرق زمین است و در این میان سهم حوزه فرهنگی ایران بیش از 50 درصد است. مزدورانی چون ذکاءالملک فروغی، آرتور پوپ و دیگر دلالان نقش بسزایی در انتقال اشیاء عتیقه و آثار باستانی ایران به خارج از کشور داشتند. عده ای دلیل کار آنها را اینگونه توجیه کرده اندکه آنها می خواستند مردم دنیا را با قدمت و زیبایی این اشیاء که بیانگر تاریخ یک ملت است آشنا کنند!. در صورتی که هر گلی در گلستان خود سروری می کند نه در بوستان های مصنوعی!. محراب گچی مسجد جامع عتیق اصفهان در همان مکان خود بسیار مورد توجه اقبال عمومی قرار گرفته بود و نیاز به این نداشت که امثالی مانند ریچادفرای دایه بهتر از مادر شوند. خدا می داند که چه مبالغ هنگفتی به جیب افرادی چون ذکاءالملک فروغی و پوپ رفته و مغفول مانده است. میراث فرهنگی کشورمان را باید بیش از پیش جدی بگیریم و نباید از نیت های افراد به ظاهر دلسوز غافل بمانیم.