الاهرام نوشت:
اردوغان برای ایران دلبری می کند!
اقتصاد ترکیه ، که اغلب به عنوان «غول در حال ظهور» توصیف شده ، در حال تزلزل است. با وجود افزایش شدید نرخ بهره های کلیدی بانک مرکزی در هفته گذشته، لیرۀ ترکیه نتوانسته ، سقوط خطرناک ناشی از "رسوایی فساد مالی" اواسط ماه دسامبر گذشته را متوقف کند.
گروه بین الملل - ترکیه زیر آتش شدید داخلی ، خود را برسر مسالۀ سوریه به تهران نزدیک می کند، هر چند مسلما هدف واقعی اش ، تقویت اقتصاد متزلزل این کشور است.
به گزارش بولتن نیوز، الاهرام در ادامه نوشت: قدرت های حاکم ترکیه که حزب عدالت و توسعه ( JDP ) را در این کشور اداره می کنند، تحت فشارهای همه جانبه، به سختی می توانند لحظه ای آزاد باشند و برای یافتن راه حل و یا جایگزین مناسب تقلا کنند . انتخابات محلی به زودی و تنها ظرف چند هفته آینده باید برگزار شود. مخاطرات زیادی پیش روست ، و این بار، حزب نمی تواند انتظار عبور آسانی از سد شمارش آرا داشته باشد کاری که طی ده سالی که از قدرت گرفتن این حزب می گذرد روز به روز بیشتر با آن خو گرفته است. عمیق شدن شکاف های درون حزبی و موج استعفاهای پی در پی از "بهشت" حزب عدالت و توسعه JDP ، دقیقا در زمان نامناسبی رخ داده است.
و همۀ این ها تنها مواردی نیست که موجبات نگرانی JDP را فراهم کرده است. اقتصاد ترکیه ، که اغلب به عنوان «غول در حال ظهور» توصیف شده ، در حال تزلزل است. با وجود افزایش شدید نرخ بهره های کلیدی بانک مرکزی در هفته گذشته، لیرۀ ترکیه نتوانسته ، سقوط خطرناک ناشی از "رسوایی فساد مالی" اواسط ماه دسامبر گذشته را متوقف کند. علاوه بر این ، یک کسری تجاری نزدیک به 100 میلیارد دلاری وجود دارد که حدود 18 درصد آن مربوط به سال گذشته و باید تعدیل شود.
مقامات دولتی از پیدا کردن راهی برای خروج از این گرداب نا امید شده اند. اما روشن است که هیچ راه حل ساده و سریعی وجود ندارد . به نظر می رسد افق محلی تا اطلاع ثانوی بسته است و سیاست خارجی در سنگلاخی پر فراز و نشیب قدم بر می دارد. ناظران اتفاق نظر دارند که دولت باید این حقیقت تلخ را تصدیق کند ، که این سیاست خارجی " مشکلات صفر " که از مغز متفکر احمد داود اوغلو، وزیر امور خارجه ترکیه نشأت گرفته ، هزاران مشکل را ایجاد کرده ، با این نتیجه که مردم ترکیه چشم امید به عملکرد نوعی سیاست خارجی دوخته اند که بدترین وضعیت خود را از سال 2005 تاکنون به نمایش می گذارد.
ورود دولت به مسالۀ سوریه ، نمونۀ اصلی اشتباه بزرگی است که ترکیه را به باتلاق سوریه کشیده است ، آنهم درست ، زمانی که این کشور می توانست از این اشتباه بزرگ اجتناب کند . شکست دیپلماسی ترکیه در این جبهه مشکلات حزب JDP را پیچیده کرده است.حزبی که طی یک ماه و نیم گذشته، با بحرانی محاصره شده که پایه های آن را متزلزل کرده و چشم انداز ادامه حکومت را توسط این حزب تهدید می کند.
با این حال، رهبران JDP احساس می کنند حزبشان هنوز هم ارزش آن را دارد که درب کشورهای همسایه ترکیه را بکوبند و طلب کمک کنند . البته ، به سوریه که امیدی نیست و سایر کشورهای این هلال حاصلخیز هم شاید در وضعیت بهتری باشند ، اما امید چندانی به کمک آنها وجود ندارد وتنها همسایۀ محترم ترکیه ایران است.
عبدالله گل رئیس جمهور ترکیه در آخرین تلاش مذبوحانه برای جلوگیری از کاهش نفوذ آنکارا بر بازیگران اصلی در درگیری های سوریه ، و یا آنچه که برخی آن را پوششی برای پنهان کردن این نفوذ رو به کاهش توصیف می کنند، از تهران دعوت کرده تا در رسیدن به راه حلی برای بحران سوریه با آنکارا همکاری کند .
این نخستین اذعان ضمنی آنکارا به نفوذ و قدرت سلطۀ دولت ملا هاست ، به رغم موضع گیری های مکرر ترکیه برای انتقال این مفهوم که تهران وزنی که وانمود می کند را ندارد . چهار ماه پیش، هنگامی که عبدالله گل با همتای ایرانی خود ، حسن روحانی ، در حاشیه نشست مجمع عمومی سازمان ملل در نیویورک ملاقات کرد ، بر ضرورت همکاری آنکارا و تهران با یکدیگر برای حل معضل سوریه تاکید کرد . او همچنین فرصت را غنیمت شمرد تا عزم راسخ رئيس جمهور تازه انتخاب شدۀ ایران را ، در فاصله گرفتن از سیاست سلف خود و حرکت به سمت گفتگو و یافتن راه حلی مسالمت آمیز برای مناقشۀ برنامه هسته ای این کشور ستایش کند.
به طور خلاصه ، دولت عدالت و توسعه JDP کشف کرده ، البته کمی دیر، که کلیدها - یا دستکم بعضی از کلید های مهم - برای رسیدن به راه حل مشکل دمشقِ تحت کنترلِ بشار اسد ، در دست ایران است. تهران نیز، به نوبه خود ، در استفاده از این فرصت، بسیار هشیار و سریع بوده است. خبرگزاری رسمی ایران از قول گل نقل کرده که :" ایران معتقد است که فرصت های بیشتری برای حل و فصل بحران سوریه وجود دارد. "
تصمیم سازان آنکارا چاره ای جز برآوردن این آرزو و اجتناب از تمامی " توطئه " ها برای تضعیف خود نداشتند. بنابراین، وزیر امور خارجه داوود اوغلو در داووس ، مراقب بود تا در همان محل و در همان نمایش " یک دقیقه " ای خود را چاشنی انفجاری شدید نکند. مانند ، چند سال پیش، که رجب طیب اردوغان ، نخست وزیر ترکیه به خاموشی اغوا کننده ای پرخاش کرده بود که از خشمی بجا از صحبت های شیمون پرز ، رئیس جمهوری اسرائیل ناشی شده بود.
بنابراین وقتی پرز او را با سخنانی در مورد اختلافات فرقه ای شیعه و سنی به سخره گرفت ، اینبار داوود اوغلو اما آرام باقی ماند و دستپاچه نشد، و در همان حال، در آنکارا، اردوغان بار سفر می بست تا به دیدار رهبران سیاسی- مذهبی تهران برود . دستکم این نمایش خونسردی در تهران جواب داد : نخست وزیر ترکیه به گرمی مورد استقبال واقع شد و رهبر معظم علی خامنه ای ، به نحو قابل ملاحظه ای روابط گرم میان ایران و ترکیه را ستود.
بر خلاف ظاهرقضیه ، تنش ها هنوز هم میان آنکارا و تهران به خصوص با توجه به موضوع سوریه عمیق پیش می رود. اما اردوغان مصمم است تا - به رغم توصیۀ آمریکا مبنی برآرام کردن روند امور- در این جبهه روابط دو جانبۀ قوی تری ایجاد کند. دیوید کوهن، معاون وزارت خزانه داری ایالات متحده در سفر خود به ترکیه و در آستانه سفر اردوغان به ایران هشدار داده بود که در حال حاضر پیشبرد روابط و همکاری بیشتر با تهران ایده خوبی نیست .
اما رهبر ترکیه پذیرفته بود که وقتی پای معضل سوریه در میان باشد، جمهوری اسلامی تصمیم گیرندۀ اصلی به حساب می آید ، و هیچ چیزی نمی توانست تصمیم او را عوض کند و برای آنکارا و تهران چه تحولی بزرگتر از این که بتوانند معضل دردناک سوریه را حل و فصل کنند.
درست است که دو طرف ، وجود " شکافی بزرگ میان مواضع خود " را تایید می کنند، اما ، هردو با سیاست " بیطرفی و خنثی سازی مسائل " موافقت کرده اند تا اولویت را به حل و فصل بی طرفانه و مستقل گرفتاری های بشر دوستانۀ مردم سوریه بدهند. این هدف در واقع ایده ای بلندنظرانه و ارزشمند است. با این حال ، توجه داشته باشید که ، اردوغان در اظهارات خود پس از ملاقات با رهبران ایران ، گفت که دو طرف در مورد هیچ اقدام مشترکی در سوریه به نتیجه نرسیده اند و تاکید کرد که آنها توافق کرده اند تا با روشی سازنده به این معضل نزدیک شوند تا بلکه بتوانند در این خصوص به زمینه های مشترکی دست یابند.
اینطور که اردوغان می گوید، گویا قرار است این زمینه های مشترک ، درهمسایگی " گفتگو و ارتباطاتی قرار بگیرد که وارد مرحله جدیدی شده تا در خدمت منافع دو کشورباشد. " این صحبت ها برای مردم ترکیه ، به معنی همکاری های اقتصادی و تجاری نزدیک تر است، به خصوص هنگامی که تحریم ها علیه ایران به دنبال پیشرفت های صورت گرفته در مورد مسئله برنامه هسته ای این کشور، برداشته شود و یا دستکم تا حدی کاهش یابد.
در واقع، پنج قرارداد مختلف امضا شده و اردوغان به دنبال آن است تا این قراردادها در اسرع وقت اجرایی شود به طوری که حجم تجارت دو جانبه میان دو کشور تا سال آینده به سقفی معادل 30 میلیارد دلار برسد.
به گزارش بولتن نیوز، الاهرام در ادامه نوشت: قدرت های حاکم ترکیه که حزب عدالت و توسعه ( JDP ) را در این کشور اداره می کنند، تحت فشارهای همه جانبه، به سختی می توانند لحظه ای آزاد باشند و برای یافتن راه حل و یا جایگزین مناسب تقلا کنند . انتخابات محلی به زودی و تنها ظرف چند هفته آینده باید برگزار شود. مخاطرات زیادی پیش روست ، و این بار، حزب نمی تواند انتظار عبور آسانی از سد شمارش آرا داشته باشد کاری که طی ده سالی که از قدرت گرفتن این حزب می گذرد روز به روز بیشتر با آن خو گرفته است. عمیق شدن شکاف های درون حزبی و موج استعفاهای پی در پی از "بهشت" حزب عدالت و توسعه JDP ، دقیقا در زمان نامناسبی رخ داده است.
مقامات دولتی از پیدا کردن راهی برای خروج از این گرداب نا امید شده اند. اما روشن است که هیچ راه حل ساده و سریعی وجود ندارد . به نظر می رسد افق محلی تا اطلاع ثانوی بسته است و سیاست خارجی در سنگلاخی پر فراز و نشیب قدم بر می دارد. ناظران اتفاق نظر دارند که دولت باید این حقیقت تلخ را تصدیق کند ، که این سیاست خارجی " مشکلات صفر " که از مغز متفکر احمد داود اوغلو، وزیر امور خارجه ترکیه نشأت گرفته ، هزاران مشکل را ایجاد کرده ، با این نتیجه که مردم ترکیه چشم امید به عملکرد نوعی سیاست خارجی دوخته اند که بدترین وضعیت خود را از سال 2005 تاکنون به نمایش می گذارد.
ورود دولت به مسالۀ سوریه ، نمونۀ اصلی اشتباه بزرگی است که ترکیه را به باتلاق سوریه کشیده است ، آنهم درست ، زمانی که این کشور می توانست از این اشتباه بزرگ اجتناب کند . شکست دیپلماسی ترکیه در این جبهه مشکلات حزب JDP را پیچیده کرده است.حزبی که طی یک ماه و نیم گذشته، با بحرانی محاصره شده که پایه های آن را متزلزل کرده و چشم انداز ادامه حکومت را توسط این حزب تهدید می کند.
با این حال، رهبران JDP احساس می کنند حزبشان هنوز هم ارزش آن را دارد که درب کشورهای همسایه ترکیه را بکوبند و طلب کمک کنند . البته ، به سوریه که امیدی نیست و سایر کشورهای این هلال حاصلخیز هم شاید در وضعیت بهتری باشند ، اما امید چندانی به کمک آنها وجود ندارد وتنها همسایۀ محترم ترکیه ایران است.
عبدالله گل رئیس جمهور ترکیه در آخرین تلاش مذبوحانه برای جلوگیری از کاهش نفوذ آنکارا بر بازیگران اصلی در درگیری های سوریه ، و یا آنچه که برخی آن را پوششی برای پنهان کردن این نفوذ رو به کاهش توصیف می کنند، از تهران دعوت کرده تا در رسیدن به راه حلی برای بحران سوریه با آنکارا همکاری کند .
این نخستین اذعان ضمنی آنکارا به نفوذ و قدرت سلطۀ دولت ملا هاست ، به رغم موضع گیری های مکرر ترکیه برای انتقال این مفهوم که تهران وزنی که وانمود می کند را ندارد . چهار ماه پیش، هنگامی که عبدالله گل با همتای ایرانی خود ، حسن روحانی ، در حاشیه نشست مجمع عمومی سازمان ملل در نیویورک ملاقات کرد ، بر ضرورت همکاری آنکارا و تهران با یکدیگر برای حل معضل سوریه تاکید کرد . او همچنین فرصت را غنیمت شمرد تا عزم راسخ رئيس جمهور تازه انتخاب شدۀ ایران را ، در فاصله گرفتن از سیاست سلف خود و حرکت به سمت گفتگو و یافتن راه حلی مسالمت آمیز برای مناقشۀ برنامه هسته ای این کشور ستایش کند.
به طور خلاصه ، دولت عدالت و توسعه JDP کشف کرده ، البته کمی دیر، که کلیدها - یا دستکم بعضی از کلید های مهم - برای رسیدن به راه حل مشکل دمشقِ تحت کنترلِ بشار اسد ، در دست ایران است. تهران نیز، به نوبه خود ، در استفاده از این فرصت، بسیار هشیار و سریع بوده است. خبرگزاری رسمی ایران از قول گل نقل کرده که :" ایران معتقد است که فرصت های بیشتری برای حل و فصل بحران سوریه وجود دارد. "
تصمیم سازان آنکارا چاره ای جز برآوردن این آرزو و اجتناب از تمامی " توطئه " ها برای تضعیف خود نداشتند. بنابراین، وزیر امور خارجه داوود اوغلو در داووس ، مراقب بود تا در همان محل و در همان نمایش " یک دقیقه " ای خود را چاشنی انفجاری شدید نکند. مانند ، چند سال پیش، که رجب طیب اردوغان ، نخست وزیر ترکیه به خاموشی اغوا کننده ای پرخاش کرده بود که از خشمی بجا از صحبت های شیمون پرز ، رئیس جمهوری اسرائیل ناشی شده بود.
بنابراین وقتی پرز او را با سخنانی در مورد اختلافات فرقه ای شیعه و سنی به سخره گرفت ، اینبار داوود اوغلو اما آرام باقی ماند و دستپاچه نشد، و در همان حال، در آنکارا، اردوغان بار سفر می بست تا به دیدار رهبران سیاسی- مذهبی تهران برود . دستکم این نمایش خونسردی در تهران جواب داد : نخست وزیر ترکیه به گرمی مورد استقبال واقع شد و رهبر معظم علی خامنه ای ، به نحو قابل ملاحظه ای روابط گرم میان ایران و ترکیه را ستود.
بر خلاف ظاهرقضیه ، تنش ها هنوز هم میان آنکارا و تهران به خصوص با توجه به موضوع سوریه عمیق پیش می رود. اما اردوغان مصمم است تا - به رغم توصیۀ آمریکا مبنی برآرام کردن روند امور- در این جبهه روابط دو جانبۀ قوی تری ایجاد کند. دیوید کوهن، معاون وزارت خزانه داری ایالات متحده در سفر خود به ترکیه و در آستانه سفر اردوغان به ایران هشدار داده بود که در حال حاضر پیشبرد روابط و همکاری بیشتر با تهران ایده خوبی نیست .
اما رهبر ترکیه پذیرفته بود که وقتی پای معضل سوریه در میان باشد، جمهوری اسلامی تصمیم گیرندۀ اصلی به حساب می آید ، و هیچ چیزی نمی توانست تصمیم او را عوض کند و برای آنکارا و تهران چه تحولی بزرگتر از این که بتوانند معضل دردناک سوریه را حل و فصل کنند.
درست است که دو طرف ، وجود " شکافی بزرگ میان مواضع خود " را تایید می کنند، اما ، هردو با سیاست " بیطرفی و خنثی سازی مسائل " موافقت کرده اند تا اولویت را به حل و فصل بی طرفانه و مستقل گرفتاری های بشر دوستانۀ مردم سوریه بدهند. این هدف در واقع ایده ای بلندنظرانه و ارزشمند است. با این حال ، توجه داشته باشید که ، اردوغان در اظهارات خود پس از ملاقات با رهبران ایران ، گفت که دو طرف در مورد هیچ اقدام مشترکی در سوریه به نتیجه نرسیده اند و تاکید کرد که آنها توافق کرده اند تا با روشی سازنده به این معضل نزدیک شوند تا بلکه بتوانند در این خصوص به زمینه های مشترکی دست یابند.
اینطور که اردوغان می گوید، گویا قرار است این زمینه های مشترک ، درهمسایگی " گفتگو و ارتباطاتی قرار بگیرد که وارد مرحله جدیدی شده تا در خدمت منافع دو کشورباشد. " این صحبت ها برای مردم ترکیه ، به معنی همکاری های اقتصادی و تجاری نزدیک تر است، به خصوص هنگامی که تحریم ها علیه ایران به دنبال پیشرفت های صورت گرفته در مورد مسئله برنامه هسته ای این کشور، برداشته شود و یا دستکم تا حدی کاهش یابد.
در واقع، پنج قرارداد مختلف امضا شده و اردوغان به دنبال آن است تا این قراردادها در اسرع وقت اجرایی شود به طوری که حجم تجارت دو جانبه میان دو کشور تا سال آینده به سقفی معادل 30 میلیارد دلار برسد.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
