آیا یک "اتفاق انتخاباتی" در راه است؟

گروه سیاسی ـ سیدمجتبی نعیمی: 1. "اتفاق انتخاباتی" واژه‌ایست که مراد از آن، ایجاد یک نقطه‌ی عطف در انتخابات و تغییر فضای سیاسی کشور از یک شرایط متعادل به یک شرایط پر شور و هیجان است. اشخاص یا گفتمان‌های سیاسی، حاملان اصلی اتفاقات سیاسی هستند که با ایجاد شرایط جدید، رفتار دیگر اشخاص و گروه‌های سیاسی را دگرگون می‌کنند.

‌برای مثال، ظهور پدیده‌ای به اسم "احمدی‌نژاد" در انتخابات ریاست جمهوری نهم یک اتفاق انتخاباتی بود که منطق سیاسی گذشته را تغییر داد و شکل جدیدی به مناسبات سیاسی کشور بخشید. و یا ایجاد دو قطبی "احمدی‌نژاد - موسوی" یک اتفاق انتخاباتی بود که شرایط عادی سیاست کشور را عوض کرد.
2. تقریباً دو سه ماه پیش بود که "محمدنبی حبیبی" دبیرکل حزب موتلفه‌ی اسلامی، در پاسخ به این سوال که حضور جبهه‌ی پیروان خط امام و رهبری و سایر جریانات اصول‌گرا در انتخابات چگونه خواهد بود گفت: «ما و به احتمال زیاد، سایر جریانات اصول‌گرا با کاندیدای جداگانه وارد عرصه‌ی انتخابات می‌شویم، مگر اینکه از طرف مقابل کاندیدای واحد و با پتانسیل رأی‌آوری بالا مطرح شود.» (نقل به مضمون از سایت رسمی حزب موتلفه)
به عبارت دیگر، استراتژی انتخاباتی طیف‌های منتسب به اصول‌گرایی این بود که مستقلاً وارد کارزار انتخابات شوند، مگر اینکه یک اتفاق انتخاباتی در راه باشد. تقریباً همین گونه هم شد. از برخی شخصیت‌های مستقل اصول‌گرا گرفته تا طیف‌های اصلی آن مثل جبهه‌ی پایداری و ائتلاف 2+1 و پیروان، هر کدام نامزد جداگانه‌ای را معرفی کردند. اما این روزها، مناسبات موجود در بین اصول‌گرایان در حال تغییر بوده و به وحدت گرایش دارد:
دیدار عسگراولادی به عنوان دبیر جبهه‌ی پیروان با ائتلاف 2+1 و دعوت باهنر از این ائتلاف برای رسیدن به وحدت. انتخاب بذرباش به عنوان جانشین سخنگوی ائتلاف 2+1. سخنان چند روز پیش محسن رضایی که گفته بود اگر ببینیم با نبودن من و به وحدت رسیدن اصول‌گرایان، نظام به جلو حرکت می‌کند، حاضرم که کنار بروم. حرف‌های دو سه روز پیش متکی در همین خصوص و چند مثال دیگر.
همه‌ی این‌ها یعنی اصول‌گرایان در حال تغییر استراتژی انتخاباتی‌شان هستند و از اعلام کاندیدای جداگانه به سمت اعلام یک یا دو کاندیدا گرایش پیدا کرده‌اند. از این تغییر گرایش و سخنان محمدنبی حبیبی که علت این تغییر گرایش احتمالی را از قبل بیان کرده بود معلوم می‌شود که در سایر جناح‌های سیاسی خبرهایی‌ست. خبرهایی در حد یک "اتفاق انتخاباتی". اما این اتفاق انتخاباتی چیست؟
3. احتمال اول: برای اصول‌گرایان، "به وحدت رسیدن اصلاح‌طلبان" فی‌نفسه یک اتفاق انتخاباتی‌ست. و البته شواهدی در این خصوص نیز وجود دارد. گذشته از حساسیت استراتژیکی که این مقوله برای اصلاح‌طلبان دارد و از آنها توقع می‌رود که برای ادامه‌ی حیات سیاسی‌شان دست به این کار بزنند، مهمترین دلیل این امر مصاحبه‌ی سید محمدرضا خاتمی با خبرگذاری تسنیم در 26 اسفند بود که خبر از وحدت اصلاح‌طلبان داد.
احتمال دوم: هرچند هنوز تصمیمش را نگرفته و اطرافیانش، از نیامدنش صحبت می‌کنند، اما آنچه بدیهی‌ست این است که "هاشمی رفسنجانی" در حال رصد شرایط سیاسی‌ست. تا مثل دوبار گذشته (مجلس ششم و دولت نهم) وارد بازی از پیش باخته نشود. مصاحبه‌ی 24 اسفند باهنر که گفته بود: «به هاشمی توصیه می‌کنم کاندیدا نشود اما اگر به صحنه بیاید به مقتضیات زمان تصمیم می‌گیریم» این احتمال را تقویت می‌کند.
احتمال سوم: "احمدی‌نژاد" دو خصوصیت ویژه دارد که وقوع اتفاق انتخاباتی در پیرامون وی را زیاد می‌کند. اولاً؛ او آدم باهوشی‌ست و از آدمی با این خصوصیت بعید به نظر می‌رسد که سرمایه‌ی اجتماعی‌اش را خرج فردی مثل مشایی کند که از یکطرف معلوم است رد صلاحیت می‌شود و از طرف دیگر، با توجه به تجربه‌ی 11 روز خانه‌نشینی، معلوم است پافشاری برای نگه‌داشتن او در داخل نظام فایده ندارد.
ثانیاً؛ احمدی‌نژاد آدم تصمیمات پیش‌‌بینی نشده است. یعنی می‌توان درباره‌ی او حدس زد که دست روی گزینه‌ای بگذارد که تا الان کسی به فکرش نرسیده. کسی که هم بتواند از شورای نگهبان بگذرد و هم بتواند با گفتمان او عجین شده و بخش قابل توجهی از آرای قبلی احمدی‌نژاد را مال خود کند. پس وقوع اتفاق انتخاباتی در این گوشه‌ی بازار سیاست هم هست.
حال به نظر شما، کدام یک از این احتمالات باعث گرایش اصول‌گرایان به سمت وحدت رویه شده است؟ آیا احتمال دیگری هم وجود دارد؟