جاي خالي زنان در مديريت شهري
امير گودرزي: هفته گذشته جشن‌هاي روز زن كه گسترده‌تر از هر سال توسط شهرداري تهران برپا شده بود، پايان يافت تا اهميت حضور زنان در اجتماع در اين مدت بيش از هر زمان ديگري مطرح شود. اين در حالي است كه در شهرداري تهران حتي يك مدير زن هم وجود ندارد و مردان همچنان يكه‌تاز تصميم‌سازي در اين شهر هستند.ارديبهشت‌ماه سال گذشته محمدباقر قاليباف موضوعي را در جمع خبرنگاران مطرح كرد كه تا آن زمان هيچ مدير شهري‌اي به آن اشاره نكرده بود. او قاطعانه گفت: <ديگر شهرداري يك نهاد خدماتي و بنگاه اقتصادي نيست بلكه نهادي اجتماعي است.>
او با اين حرف نشان داد مديران شهري ديگر سر و كارشان به جاي سيمان و آجر با شهروند است و اگر تاكنون شهرداري با شهر روبه‌رو بوده است، اين نهاد هم‌اكنون با شهرنشين روبه‌رو است. شهرنشيناني كه سر و كار شهرداري با آنهاست، نيمي زن و نيمي مرد هستند و در اين حال ديدگاه شهردار تهران در حالي با شعار بسياري از مسوولا‌ن تفاوت مي‌يابد كه دست‌كم بخش كوچكي از مجموعه عريض و طويل شهرداري را زنان اداره كنند.
هم‌اكنون هيچكدام از شهرداران مناطق 23گانه شهر تهران زن نيستند، سازمان‌هاي شهرداري تنها توسط مردان اداره مي‌شوند و در ميان مشاوران شهردار تهران هم زنان جايي ندارند. قاليباف معتقد است تعداد بانوان شاغل در شهرداري تهران نسبت به ديگر سازمان‌هاي اجرايي و خدماتي بيشتر است. اين مقايسه يعني مقايسه شهرداري با سازمان‌هاي خدماتي با توجه به شعار قاليباف مبني بر اجتماعي بودن شهرداري تهران منطقي به نظر نمي‌رسد.
از سوي ديگر، ممكن است تعداد زنان شاغل در شهرداري كم نباشد ولي به هيچكدام از آنها رتبه مديريتي سپرده نشده است. عالي‌ترين مديران زن شهرداري، رئيس چند فرهنگسرا هستند مثل فرهنگسراي بانو و فرهنگسراي دختران كه امكان مديريت مردان وجود ندارد. البته هميشه وضع زنان در شهرداري به همين منوال نبوده است. سال 75 زهرا صدراعظم‌نوري به حكم غلا‌محسين كرباسچي، شهردار منطقه 7 تهران شد و موفقيت‌هاي زيادي به دست آورد.
اما در سال 82 با روي كار آمدن شوراي شهر دوم و تغيير مديريت شهري تنها شهردار زن كشور بركنار شد. توجه به مديريت زنان در شهرداري تهران با همين رويه پيش رفت تا اينكه قاليباف به ساختمان خيابان بهشت راه يافت. او اداره كل امور بانوان را تاسيس و همسر خود را به عنوان مديركل اين اداره انتخاب كرد.
شايد شهردار تهران سعي داشت با اين اقدام نقش زنان را در شهرداري پررنگ كند اما اين اتفاق نيفتاد و فعاليت اين اداره به موضوعاتي چون حمايت زنان سرپرست خانواده محدود شد. ميان مسوولا‌ن شهرداري زهرا مشير در دوري از رسانه‌ها رتبه اول را دارد و از ابتداي فعاليت چندساله‌اش تمام تلا‌ش خود را به كار گرفته است تا كسي از وظايف اداره تحت مديريتش خبردار نشود.
همسر شهردار تهران تنها مدير شهرداري است و نبود زنان در مديريت شهري در حالي ادامه دارد كه ناديده گرفتن نيمي از شهروندان در تصميم‌سازي‌هاي شهري از مناظر گوناگون قابل ديدن است.
كارشناسان معتقدند ميزان مشاركت‌‌هاي اجتماعي زنان بسيار كمتر از مردان است و آمارها نشان مي‌دهد دست‌كم نيمي از زنان اصلا در اين فعاليت‌ها شركت نمي‌كنند. طبيعي است اگر زنان در تصميم‌گيري‌ها نقش داشته باشند براي 50 درصد جامعه هم فكري مي‌كنند و براي برنامه‌ريزي متناسب با نيازهاي شهروندان وارد عمل مي‌شوند. به عنوان مثال، آمد و شد زنان در شهر به ويژه در شب موضوعي است كه بايد به آن پرداخت و برايش برنامه‌ريزي كرد.
قاليباف در برنامه تلويزيوني اي كه به مناسبت روز زن اجرا شد به سهم 3 درصدي زنان در عرصه‌هاي مديريتي انتقاد كرد و گفت اين وضعيت اصلا قابل قبول نيست. او پس از طرح اين موضوع گفت: <در حوزه‌هاي مسووليتي در شهرداري تهران زنان كمترين نقش را دارند.> و توضيح نداد چرا براي تغيير رويه‌اي كه خود قبول ندارد دست‌كم در شهرداري تهران اقدامي نمي‌كند.
هفته گذشته خبرگزاري‌ها از تصميم قاليباف براي برخي تغييرات مديريتي در شهرداري خبر دادند كه ظاهرا قرار است برخي شهرداران مناطق تغيير كنند.
چقدر مي‌توان اميدوار بود كه شهردار تهران در اين تصميم مديريتي خود به اين توقع شهروندان كه ريشه در نگرش اعلا‌م شده از سوي شخص شهردار دارد، توجه كند؟
او با اين حرف نشان داد مديران شهري ديگر سر و كارشان به جاي سيمان و آجر با شهروند است و اگر تاكنون شهرداري با شهر روبه‌رو بوده است، اين نهاد هم‌اكنون با شهرنشين روبه‌رو است. شهرنشيناني كه سر و كار شهرداري با آنهاست، نيمي زن و نيمي مرد هستند و در اين حال ديدگاه شهردار تهران در حالي با شعار بسياري از مسوولا‌ن تفاوت مي‌يابد كه دست‌كم بخش كوچكي از مجموعه عريض و طويل شهرداري را زنان اداره كنند.
هم‌اكنون هيچكدام از شهرداران مناطق 23گانه شهر تهران زن نيستند، سازمان‌هاي شهرداري تنها توسط مردان اداره مي‌شوند و در ميان مشاوران شهردار تهران هم زنان جايي ندارند. قاليباف معتقد است تعداد بانوان شاغل در شهرداري تهران نسبت به ديگر سازمان‌هاي اجرايي و خدماتي بيشتر است. اين مقايسه يعني مقايسه شهرداري با سازمان‌هاي خدماتي با توجه به شعار قاليباف مبني بر اجتماعي بودن شهرداري تهران منطقي به نظر نمي‌رسد.
از سوي ديگر، ممكن است تعداد زنان شاغل در شهرداري كم نباشد ولي به هيچكدام از آنها رتبه مديريتي سپرده نشده است. عالي‌ترين مديران زن شهرداري، رئيس چند فرهنگسرا هستند مثل فرهنگسراي بانو و فرهنگسراي دختران كه امكان مديريت مردان وجود ندارد. البته هميشه وضع زنان در شهرداري به همين منوال نبوده است. سال 75 زهرا صدراعظم‌نوري به حكم غلا‌محسين كرباسچي، شهردار منطقه 7 تهران شد و موفقيت‌هاي زيادي به دست آورد.
اما در سال 82 با روي كار آمدن شوراي شهر دوم و تغيير مديريت شهري تنها شهردار زن كشور بركنار شد. توجه به مديريت زنان در شهرداري تهران با همين رويه پيش رفت تا اينكه قاليباف به ساختمان خيابان بهشت راه يافت. او اداره كل امور بانوان را تاسيس و همسر خود را به عنوان مديركل اين اداره انتخاب كرد.
شايد شهردار تهران سعي داشت با اين اقدام نقش زنان را در شهرداري پررنگ كند اما اين اتفاق نيفتاد و فعاليت اين اداره به موضوعاتي چون حمايت زنان سرپرست خانواده محدود شد. ميان مسوولا‌ن شهرداري زهرا مشير در دوري از رسانه‌ها رتبه اول را دارد و از ابتداي فعاليت چندساله‌اش تمام تلا‌ش خود را به كار گرفته است تا كسي از وظايف اداره تحت مديريتش خبردار نشود.
همسر شهردار تهران تنها مدير شهرداري است و نبود زنان در مديريت شهري در حالي ادامه دارد كه ناديده گرفتن نيمي از شهروندان در تصميم‌سازي‌هاي شهري از مناظر گوناگون قابل ديدن است.
كارشناسان معتقدند ميزان مشاركت‌‌هاي اجتماعي زنان بسيار كمتر از مردان است و آمارها نشان مي‌دهد دست‌كم نيمي از زنان اصلا در اين فعاليت‌ها شركت نمي‌كنند. طبيعي است اگر زنان در تصميم‌گيري‌ها نقش داشته باشند براي 50 درصد جامعه هم فكري مي‌كنند و براي برنامه‌ريزي متناسب با نيازهاي شهروندان وارد عمل مي‌شوند. به عنوان مثال، آمد و شد زنان در شهر به ويژه در شب موضوعي است كه بايد به آن پرداخت و برايش برنامه‌ريزي كرد.
قاليباف در برنامه تلويزيوني اي كه به مناسبت روز زن اجرا شد به سهم 3 درصدي زنان در عرصه‌هاي مديريتي انتقاد كرد و گفت اين وضعيت اصلا قابل قبول نيست. او پس از طرح اين موضوع گفت: <در حوزه‌هاي مسووليتي در شهرداري تهران زنان كمترين نقش را دارند.> و توضيح نداد چرا براي تغيير رويه‌اي كه خود قبول ندارد دست‌كم در شهرداري تهران اقدامي نمي‌كند.
هفته گذشته خبرگزاري‌ها از تصميم قاليباف براي برخي تغييرات مديريتي در شهرداري خبر دادند كه ظاهرا قرار است برخي شهرداران مناطق تغيير كنند.
چقدر مي‌توان اميدوار بود كه شهردار تهران در اين تصميم مديريتي خود به اين توقع شهروندان كه ريشه در نگرش اعلا‌م شده از سوي شخص شهردار دارد، توجه كند؟
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
