يكي از همرزمان شهيد همت با ذكر خاطرهاي از اين فرمانده شجاع سپاه اسلام، به بيان آخرين ديدار خود با وي پرداخت.
به گزارش فارس، شيباني از همرزمان شهيد محمدابراهيم همت فرمانده لشكر 27 محمد رسولالله(ص) در ايام دفاع مقدس سهشنبه شب در همايش بزرگ «ستارگان دوكوهه» بزرگداشت سه تن از فرمانهان شهيد اين لشكر در تالار بزرگ وزارت كشور برگزار شد، در سخنان كوتاهي به ذكر خاطره از شهيد همت پرداخت.
شيباني گفت: در عمليات خيبر، همت از طريق بيسيم به من اطلاع داد كه برادر "عزيز " (فرمانده فعلي كل سپاه) در قرارگاه منتظر ماست و بايد به آنجا برويم.
به او گفتم كه شما برو، من هم خودم را ميرسانم و با يكي از دوستان به سمت قرارگاه به راه افتاديم. در ميان راه منطقه خطرناكي بود كه ميبايست با احتياط بيشتري از آنجا عبور ميكرديم. به همين دليل به حالت نيمخيز قرار گرفتيم.
قدري كه از رفتن ما گذشت، ديديم دو جنازه شهيد روي زمين افتاده. از لباسهايشان فهميديم بسيجياند. تصميم گرفتيم پيكر شهدا را به عقب بكشيم. من پاي يكي از آنها را گرفتم و كشيدم.
شيباني در اين قسمت از خاطره خود در حالي كه گريه ميكرد، گفت: شهيدي كه من پاي او را كشيدم سر نداشت. وقتي به قرارگاه رسيديم گفتند هنوز همت نيامده.
سپس به من خبر دادند كه از همت خبري نيست و آقاي هاشمي (رفسنجاني) ما را ميخواهد. به آنجا رفتيم و قبل از من، شهيد محلاتي رسيده بود.
خودم را معرفي كردم. شهيد محلاتي به من گفت همت مفقود شده و شما براي شناسايي پيكر برخي شهدا كه شناسايي نشدهاند، بايد به عقب بروي.
وقتي اين را شنيدم ياد همان پيكر بيسري افتادم كه در راه با آن برخورد كردم در معراج شهدا بود كه با ديدن همان پيكر و نشانيهايي كه از همت داشتم فهميدم آن پيكر بي سر، پيكر چه كسي است ...