بازارسازی قیمت خودرو را افزایش داد

برخلاف روند نزولی قیمت جهانی خودرو، خودروسازان ایرانی با تنظیم نحوه عرضه محصولات خود قیمت را در بازار افزایش می‌دهند.

گروه اقتصاد: در شرایطی که بسیاری از صنایع خودرو سازی جهان به دلیل بحران مجبور به کاهش قیمت محصولات خود شده اند خودرو سازان ایرانی با دخالت هایی که در میزان عرضه خودرو در بازار به عمل می آورند و با تکیه بر تقاضای انباشته بازار داخلی قیمت خودرو را بالا می برند.

افزایش قیمت خودرو در بازار ایران در حالی که بحران جهانی فشار مضاعفی بر تولید کنندگان بزرگ این محصول وارد ساخته است بیشتر از آنکه ناشی از شرایط حاکم بر بازار باشد ناشی از نحوه عرضه خودرو در بازار داخلی بوده است.

شرکت ایران خودرو از حدود دوماه پیش عرضه 206 را به بازار کاهش داد ودر مقابل تلاش داشت با تخفیفات خاص وشرایط بهتر لیزینگ برای خودرو ROA مشتری پیدا کند وحتی به دلیل کاهش تولید خودروهای سمند و پژو پارس مجبور شد سپرده بسیاری از افرادی را که این خودروها را پیش خرید کرده بودند با سود خواب سرمایه به آنها بازگرداند.

اما در مقابل در زمانی که قیمت مواد اولیه ای مانند فولاد در بازار جهانی رو به کاهش گذاشت مدیران این شرکت خودرو سازی با تاکید بر این نکته که خرید فولاد در اوج گرانی صورت گرفته است شاید تا سه ماه دیگر تاثیر این کاهش قیمت در محصولات داخلی تاثیر خود را نشان دهد.

این در حالی است که دولت و مجلس تلاش می کند برای حمایت از صنایع خودروسازی تعرفه واردات خودرو را از 90درصد به صد در صد افزایش دهند.

دکتر حمید رضا برادارن شرکاء که سالها سمت مشاور اقتصادی گروههای بزرگ خودرو سازی کشور را بر عهده داشته است در گفتگو با خبر آنلاین چنین تصمیمات مقطعی را ناشی از نبود استراتژی در صنعت خودرو دانسته عنوان می کندمتاسفانه در شرایطی قرار داریم که تصمیمات لحظه ای بر صنعت خودرو کشور حاکم هستند وهمین مسئله باعث می شود هیچ پیشرفت محسوسی در فرایند توسعه این صنعت مشاهده نشود.

وی می افزاید:طی چند سال گذشته صنایع خودرو سازی جهان به سوی ادغام پیش رفته اند در حالی که در ایران شاهد تکثر هرچه بیشتر تولید کنندگان هستیم.

اما از سوی دیگر مهندس میرخانی رشتی دبیر سابق انجمن خودرو سازان در دفاع از صنایع خودرو سازان کشور گفت: خودرو سازی تنها صنعتی است که در کشور صاحب برنامه میان مدت و بلند مدت است، و از سال 73 تاکنون دو برنامه در این زمینه تدوین شده وگروههای بزرگ خودرو سازی کشور با پیروی از همین برنامه ها توانسته اند تیراژ تولید خود را افزایش داده و امروز هم در زمینه افزایش کیفیت وطراحی داخلی فعالیتهای گسترده ای انجام می دهند.

مهندس میرخانی تاکید می کند صنایع خودرو سازی کشور در شرایط رقابتی فعالیت نمی کنند؛ حتی اختیار قیمت گذاری محصولات خود را ندارد و بانک های کشور هم حمایت کافی را از آنها به عمل نمی آورند تا انتظار داشته باشیم که این صنایع بتوانند در مقابل دمپینگ خودرو سازان خارجی مقاومت کنند.

وی با اشاره به گردش مالی گروه ایران خودرو گفت: گردش مالی این گروه صنعتی در سال بالغ بر 11هزار میلیارد تومان است در تمام دنیا بالغ بر هشتاد درصد از این گردش مالی از طریق بانکها تامین می شود در حالی که در ایران تنها 3هزار میلیارد تومان وام با نرخ سود بالای دوازده درصد در اختیار این گروه صنعتی قرار میگیرد.

اما دکتر حسن سبحانی نماینده مجلس شورای اسلامی وعضو کمیسیون برنامه وبودجه در مورد سقف تسهیلات بانکی خودرو سازان با مهندس میرخانی موافق نیست وی در پاسخ با این پرسش که چرا نظام بانکی حمایت بیشتری از خودرو سازان به عمل نمی آورد گفت: میزان تسهیلات بانکی محدود است و نمی توانیم انتظار داشته باشیم نظام بانکی چه در غالب تسهیلات تکلیفی و یا تسهیلات دیگر تمام منابع خود را در اختیار صنایع خودرو سازی کشور قرار دهند وتوزیع این منابع باید بر اساس اولویت های توسعه ای وبا در نظر گرفتن تمامی بخش های اقتصادی کشور صورت گیرد.

به هر شکل صنایع خودرو سازی کشور برای توسعه وارتقاء توانمندی های خود نیاز به جذب منابع مالی دارند همان منابعی که تا چند سال پیش از طریق پیش فروش تامین می شده ولی در حال حاضر با افزایش تولید خودرو در کشور دیگر امکان چنین کاری را کمتر دارند.

تنها راه باقی مانده نیز برای این کار استفاده از منابع خارجی است که از یک سو به دلیل تحریم هی بین المللی و از سوی دیگر به دلیل عدم اطمینان تولید کنندگان بزرگ خودرو به توان کیفی تولیدات ایرانی این مسیر مسدود شده است.

در شرایطی که تولید خودرو در ایران از مزر یک میلیون خودرو در سال گذشته است یکی از مشکلات اساسی خودرو سازان داخلی پیدا کردن یک شریک خارجی است که حاضر باشد ضمن سرمایه گذاری در ایران و تولید مشترک بخشی از بازار منطقه ای خود را در اختیار ایران بگذارد ولی حتی پژو و هیوندایی که بیشترین سهم را از بازار خودرو ایران دارند حاضر نیستند با تکیه به توان تولید خودرو سازان ایرانی برند خود را در بازارهای منطقه خاورمیانه و کشور های آسیای میانه به خطر بیندازند.

جالب اینجاست که در این میان صنایع خودروسازی بخش عمده ای از تقصیر این کیفیت پایین را به گردن قطعه سازان کوچک می اندازند و قطعه سازان نیز با تاکید بر وجود مافیای خرید قطعات در صنایع خودروسازی عنوان می کنند قطعه هایی که خریداری می شوند بر اساس کیفیت ارزیابی نمی شوند بلکه بر اساس رابطه است که خودرو سازان حاضر به خرید قطعه از قطعه سازی خاص می شوند و از سوی دیگر انحصار خرید بر بازار قطعه را باعث قیمت گذاری ناعادلانه از سوی خودروسازان می دانند و با تاکید بر مطالبات معوقه خود عنوان می کنند حتی در صورتی که بخواهند هم به دلیل آنکه نقدینگی کافی ندارد امکان انطباق خود را با کیفیت های روز بازار جهانی پیدا نمی کنند.

به هر شکل در میان این سردرگمی تنها مصرف کنندگان ایرانی هستند که زیان می بینند زیرا مجبورهستند در حالی که در تمام دنیا قیمت خودروهای باکیفیت در حال نزول است مصرف کننده خودروهای بی کیفیت داخلی باشند و از سوی دیگر تهمت مصرف بی رویه بنزین را هم به دوش بکشند.